
Sabahın ilk ışıkları, gözüme çarpan güneş ışığı ile uyandım. Güzel bir gün olacağını ümit ederek yatağımdan kalktım ve günlük rutinimi yaptıktan sonra dolabımın önüne geldim. Ne giyeceğime dün akşamdan karar vermeme rağmen ani fikir değişikliği ile elim kalem eteğime gitti. Dizlerimde biten yırtmaçlı kalem eteğim, gömleğim ve eteğimle takın olan ceketimde karar kılıp giyinmeye başladım. Aynadan kendime baktığımda gayet şık olduğumda gördüm. Okula gelmiş öğretmenler odasında diğer sınıf öğretmenleri ile tanışmaya başlamıştım. “Merhaba hocam. Matematik öğretmeni Burak Çelik. Eşim Aslı Çelik kendisi de sosyal bilimler öğretmenimiz olur” diyerek eşine tatlı bakışlarını atan iş arkadaşıma bakıyordum. “Merhaba canım Aslı ben.” “Merhaba Asel kaya bende. Tanıştığımıza memnun oldum umarım çok iyi bir dönem geçiririz.” Herkesle tanışmıştım. Herkes oldukça samimi ve neşeliydi. “ hocam yemez misin?” Diye uzatılan kurabiyeye baktıktan sonra Ali hocaya teşekkür edip sınıfıma gitmek için ayaklanmıştım. Sınıfımın önüne geldiğimde derin bir nefes alıp 5/A yazan sınıfa girmiştim. Herkes’i sandalyesinde oturmuş hazır bulmak biraz şaşırtmıştı beni. Masama eşyalarımı bıraktıktan sonra biricik öğrencilerime baktım. “Merhaba çocuklar Asel kaya ben sizin sınıf öğretmeniniz. Türkçe ve rehberlik derslerinize ben Gireceğim. Umarım güzel bir dönem geçiriz tanışmaya başlayalım mı?” Sakince dinleyen öğrencilerim sırası ile kendini tanıtmaya başlamıştı. Köşede sakince bana bakan öğrencim ile göz göze gelince utandığını anlamıştım. Ayağa kalktı ve kendini tanıttı. Boyu biraz kısaydı neden arkaya oturmuştu acaba. Düşüncelerimi bölen öğrencimin konuşması olmuştu. “ Merhaba hocam, Ela kara ben. Babam polis annem öğretmen.” Çok uysal bir çocuktu. Hepsiyle tanıştıktan sonra sınıfta bir süre düzeni kurmam gerektiğini anladım. “ Çocuklar tanıştığımıza göre biraz hava almaya çıkmaya ne dersiniz. Bugün hava çok güzel. Herkes sırayla ayağa kalksın ve sıraya girsin bakalım. Çocuklar şuraya girerken bende onları gözlemliyordum. Yapı olarak fazla sakin bir sınıf olduğunu anlamıştım. Daha yakından tanımak için oyun oynatıp gözlemlemek istemiştim. Bahçeye çıktığımızda ağaçlık alana geldik. “ herkes çember olacak şekilde otursun bakalım dedikten sonra onların yanına oturarak sohbet etmeye başladı. “ Çocuklar çevrenize bakın neler görüyorsunuz.” Gözlerim tek tek tüm çocuklarımın üstünde gezdikten sonra 2. Aşamaya geçtik. “Şimdi kapatın gözlerinizi ve nerde olmak isterdiniz. Kiminle birlikte. Hayallerinizi düşünün.”…….
Aren uzaktan izliyordu karşısındaki manzarayı. Aseli gördüğü gibi etrafının renklendiğini hissetti. Öğrencilerle dışarıya çıkıp onları tanımaya çalışması çok güzel gelmişti gözüne. Asel’in yüzünde gördüğü gülümseme ile küçük bir tebessüm oturdu yüzüne. Herkesle tanışan bu güzel öğretmeni bir tek onunla tanışmamıştı. Biraz üzülse de daha iyi bir tanışma hayali kurmuştu camın önünde.
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |