
Uçağın iniş anonsu ile gözlerini açtı Asel . İstemsizce yan tarafına baktı. Yanında oturan adam kemerini çözmüş ayaklanmıştı. Gözlerini ovuşturdu ve ayağa kalktı Asel.
Çıkış kapısına yöneldikçe içindeki heyecan artmıştı. İlk kez geliyordu Urfa'ya. Bilmediği görmediği bu efsanevi şehirde olmak bile ona masal kahramanı olduğunu hissettirdi. Önündeki taksiye binerek gideceği yeri söyledi. İlk işi okula gidip çalışacağı binayı görmekti. Okula geldiğini söyleyen taksi şöförüne teşekkür ederek indi. Kendinden emin adımlarla okula giriş yaptı. Bina yeni ve oldukça bakımlıydı. Beklentisinin üstünde olan bu okulun tabelasına baktı Kara ilkokulu, yüzünde bir tebessüm oluştu. Müdür yardımcısı ile tanışmak için odasına adımladı. İçeri girdiğinde takım elbisesi içinde ona bakan iki çift mavi göz takıldı. Hızlı adımlarla yanına yaklaşarak boynuna atladı.
"Ege senin burda ne işin var. Sen İstanbul'da değil miydin?"
Kollarını arkadaşına dostanece saran Ege " Biliyorsun her an her yerde olabilirim. "
"Şakayı bırak da düzgünce cevap ver."
Ege Asel'e oturmasını söyledikten sonra karşısına oturdu başladı anlatmaya, Ege Aselin kuzeniydi, tabi soyisimleri farklı olduğu için dışardan bakan biri bunu anlayamazdı. Ege uzun süre öğretmenlik yaptıktan sonra müdür yardımcılığı yapmaya başlamıştı. 5 yıldır görev yapan Ege 5. Yılında liseli ergenlerle uğraşamayacağını anlayıp müdür yardımcılığı yapmaya başlamıştı.
" eee nerede kalacaksın ev tuttun mu?" Diye ardı ardına soru yağmuruna tuttu Aseli.
" gelmeden önce hallettim onları okulun 2 sokak arkasında aile apartmanıymış" diye anlatmaya başladı Asel...
Aren sert ve hızlı adımlar ile eve doğru girmişti. Kendini kanepesinin üstüne attı. Uçaktaki kadını düşünmeden edemiyordu. Ne olmuştu da bir anda böyle bir ruh haline girmişti. Gözlerini bir anlığına kapatarak kızın uçaktaki hallerini düşündü. Nasıl da izlemişti onu, o kadar dikkatli bakmıştı ki fark edilmeyecek gibi değildi.
Bana neler oluyor diye düşünmeye başladı. Ayağa kalkıp eşofman takımını giyip gece koşusu yapmak için çıktı evden. Koşarken bile aklında tek bir düşünce vardı. Koşmaya devam ederken ona doğru yürüyen kişiyi görmesi ile donup kaldı.
Nasıl bir tesadüftü bu....
- ARKADAŞLAR AKŞAMLARI UYGULAMA KASTIĞI İÇİN GİREMİYORUM YARIN 3 bölüm ATACAĞIMMMM...-
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |