Son Melodi : Son şiir..

Bitmiyo hiç derdim tükenmişliğim

En uykusuzluğunda bile düşlerim

Belki saçma, belki yobaz

Belki kızgın , belki hümas

Ölürken herkes , uçurumda ben

Uçurumda herkes, düşmüş ben

İnsanoğlu uyumsuzluğumuz böyle midir harbiden?

Ne de mutlu son ölürken ben

Hastalıkta sağlıkta

Bir ömür yok olmuşluk dilekleri

Çapulcunun bile ayağı var

Dünyada izimi kaybettirirken beni

Neyseki;

Son sözler.. Son kelimeler.. Son harfler..

Ne işe yarar o son hasretler

Belki bir gün öğreniriz ölümün en güzelini

Ama ben yine kendimde değilim

Unutmalı beni..

Merhaba kitabımı okuyan kişi veyahut sadece kendime yazdığım yorgun satırlarım. 2024'ün son dakikaları.. Ve benimde bu kitaba son sözlerim. Çok okunmamış olman, keşfedilmemiş yada boş iş olarak görünmen inan mühim değil. Ne de olsa hep bu dünyayla uyumsuz olduk seninle , varsın bu saatten sonrada olalım kime ne. Gerçek bir şair ünvanıyla anılmamış olsam da sizler yinede değerli satırlar ,sözler ve daha nicelerisiniz. Belki buraya bir gençlik hatıram olarak kalıcak yada büyüyünce gelip mazisini yad edeceğim hüzünlerim olacaksınız. Belki her bir şiiri insanlara adadım dicem kendimden düşünürken. Zaten şairler şiirleri insanlara yazmadı değilmi?:') kendine söyleyemediklerini satırlara geçirirlerdi.. Kendine diyemediklerini insanlara dermişçesine oynarlardı.. Ama daha büyük sorunumuz ne biliyormusun şiir arkadaşım, mutlu insanlar senin yanına bile uğramaz. Mutlu insanlar şiir yazmaz , şiir yazdırır. Şiirler mutlu insanlara adanır. Üzgünüm..bu kitap kimseye ithaf olmadığı için. Belki başka satırlarda belki başka kitaplarda birilerine adanmanız dileğiyle hoşçakalın..şiirlerim.