AŞK YENİDEN

"Bir vazgeçişin doğuşudur aşk"

Gözlerimi hastane odasın'da açmıştım ne oldu bilmiyorum. Tek bildiğim sandalyeden düştüğüm ve karanlık. Kafamı sertçe yere çarpmışım ve kafa travması geçirmiştim. Merak etmeyin o klasik dizi veya film gibi hafızamı kaybetmedim. Gözlerim yanımdaki doktora kaydı.

"Doktor hanım"

"Merak etmeyin gizem hanım iyisiniz siz sadece dinlenin onur bey dışarıda bekliyor."

"Lütfen gelsin"

Doktor bana gülümseyerek dışarı çıkıp kapıyı kapadı. Beş dakika sonra içeriye onur girdi.

"Birşey'mi oldu güzelim"

"Hayır onur sadece yanımda dur ve şu konuyu artık anlat"

Onur kafasını yere eğdi oda'da gözlerini gezdirdi ve en sonunda gözleri beni buldu.

"Gizem konuşacak zaman olduğuna eminmisin?"

"Eminim onur anlat artık"

Onur ellerini ceplerine koyup yavaşça benim yanıma oturdu ve elimi tuttu.

"Bak gizem senin baban benim ailemi öldürmüş. O adam beni mahvetti senide aynı şekilde, benim ailem kendi hallerinde insanlardı. Ve senin baban benim ailemi canice öldürdü"

Bu duyduklarıma inanamıyordum sanki bir anda duyma yetkimi kaybetmiştim. Bu adam benim hayatımı mahfetmemiş gibi onur'un ailesini öldürmüştü.

"Güzelim seni suçlamıyorum hepsi o lanet baban yüzün'den. Sen benimsin hep benim olacaksın seni asla bırakmam bunu unut. Senin yanında olamamamında sebepleri vardı elbette artık beni affet lütfen."

Bu sözleri söylerken gerçekten içten ve doğru söylediği belliydi. Gözleri bunu anlatıyordu bana. Gözleri sanki güneşin sıcaklığını ,yıldızların güzelliğini ,Ay'ın parlaklığını anlatıyordu bana. Onur vücudunu bana yaklaştırdı ve yüzüme doğru eğildi. Dudağıma naif bir öpücük kondurdu. Kalbim'den yanaklarıma sıcaklık aktı midem'de kelebekler uçuştu sanki uzun zamandır bunu bekliyormuşçasına onur benden ayrıldığı gibi ben yapıştım o dolgun dudaklara. Onur bu yaptığıma o kadar şaşırmıştıki bi an hastane'de olduğumuzu unutup elini tişörtümün altından geçirdi.

"Güzelim eğer şuan durmazsan olacaklar'dan ben sorumlu değilim"

Ben hafif gülümsedim.

"Hastanedeyiz onur bir şey yapamazsın"

Onur bana "öylemi" bakışı attı. Bende gülerek onu onayladım.

"Sana inat seni burda..."

Onur cümlesini tamamlama'dan hemen biri oda'ya daldı. Bu tabiki canım arkadaşım özge'di. Yüzümde sıcak bir gülümsemeyle kapıdaki arkadaşıma baktım, oldukça endişeli görünüyordu. Özge ilk önce bedenimi süzdü sonra gözlerime bakıp gülümsedi. Gözleri yanımdaki Onur'a kaydı ve kaşlarını çattı.

"Özge hoşgeldin"

"Hoşbuldum canım daha iyimisin beyefendi haber verdi bana hemen geldim"

"İyiyim canım gel otur yanıma"

Elimle yatağın kenarını gösterip iki kere vurdum. Size özge'den bahsetmedim değilmi. Özge benim üniversite'den arkadaşım aynı sınıftaydık ordan tanışıyoruz. Özge mavi gözlü sarı saçları var dolgun pembe dudakları onu çekici gösteriyordu vücudu zayıf ama balık etliydi...

"Onur bize müsade edermisin?"

"Tabiki bebeğim"

Onur oda'dan çıktığı gibi özge bana baktı ve göz kırptı.

"Bu yakışıklı kim senin neyin oluyor"

"Bu yakışıklı benim eski sevgilim ama yeniden denemeye başladık sanırım."

"Şaka'mı yapıyorsun gizem? çocuk çok yakışıklı"

"Çocuk dediğin mafya özgecim"

"Nee? Hadi canım o zaman direk dalsana çocuğa. Adam hem yakışıklı hem mafya ve kibar böyle mafyamı olur?"

"Olur neden olmasın hem o bana baya aşık gibi"

"Gibisi az gibi kadın baya tapıyor sana tövbe tövbe"

Özge ellerini omuzlarıma kovup sertçe sarstı beni.

"Hemen kendine geliyorsun ve tekrar o adaman'la sevgili oluyorsun. Sonrasında evlenirsiniz ve çok güzel çocuklarınız olur. Düşünsene evin içinde sana benzeyen bir çocuk ne kadar tatlı gizem."

Düşününce onur ve ben evlenmek üstüne birde çocuk. Benim için uzak bir hayale benziyor bilmiyorum belkide olur bizden bilemeyiz sonuçta. Yani o beni seviyor ben onu seviyorum ama bir şekilde günün sonunda ya o vazgeçiyor yada ben. Bu böyle olmazki orta yolu bulamadığımız sürece onunla evlenemem. Özgeye kafamı sallayarak onayladım.

"Şimdi gizem onuru çağırmaya gidiyorum ve sende diyorsunki tekrardan sevgili olalımmı tamammı yoksa yumruğumu ağzına sokarım bu bence yeterli bir sebep"

Ben gülümsedim özge'de alnıma öpücük kondurup yanımdan kalktı ve dışarıya çıktı. Hemen ardından onur içeriye daldı ve yanıma koşup yatağa oturdu.

"Onur seninle bir şey konuşmam gerek"

Onur kaşlarını çatıp bana baktı.

"Bir şey mi oldu güzelim?"

Elimi enseme atıp kaşıdım.

"Yok hayır sadece seninle yeniden denemek istiyorum bu sefer ayrılmak istemiyorum"

Onur gözlerini kocaman büyüterek bana baktı gülümsedi.

"Tabiki güzelim bende hastane'den çıktıktan sonra bunu konuşacaktım seninle"

"Gerçektenmi?"

"Gerçekten"

"Seninle olmak istediğim sadece iki an var. Şimdi ve sonsuza kadar. Seni seviyorum güzelim."

Bu cümleyle yüzüme ateş basmıştı ağzımı açıp bir şey diyemiyordum. Şuan gözlerimden kalp fışkırdığından tahmin edebiliyorum. En önemlisi neyi fark ettim biliyormusun sevgilim. Ne yaparsan yap ,ne yaparsak yapalım bu kalpler ayrılamıyor. Niye bilmiyorum sanki iple bağlıyız günün sonunda iplerimiz birbirimizi çekiyor... gözümden bir yaş damladı ve yanağımdan aşağı süzüldü. Onur'un gözleri göz yaşımda takılı kaldı. Hemen elini yüzüme dokundurup göz yaşımı sildi ve yüzünü yaklaştırıp dudağımdan öptü.

"Seni seviyorum sevgilim"

"Lütfen güzelim böyle yapma benide üzüyorsun vallahi ikimiz oturur ağlarız"

Ben gülüp ona sarıldım uzun zamandır içime çekemediğim kokusunu içime çektim. Kokusu yaz mevsimini anımsatıyordu bana, herkes'in Kokusu vardır ,ama o bir kişinin Kokusu size farklı şeyleri anımsatır. Mesela bende çiçek kokuyorum bunun ismi koku değil, bunun ismi aşk kokusu. Onur yüzümün her tarafını öptü ilk önce alnımı sonra burnumu, yanaklarımı, çenemi ve dudaklarımı. Kafamı alıp göğsüne yasladı saçlarımın üstünede bir öpücük kondurup yanıma uzandı. Bende kollarımı onun göğsünün üstüne koydum ve gözlerimi tekrar karanlığa yumdum...

Sevgili çiçeklerim en kısa zamanda tekrar atacağım ablamın nişan olayı olduğu için biraz uzun süre sonra attım bunun için üzgünüm sizi seviyorum kendinize iyi bakın.

Onur ve gizem'in yani son sahnesinde cem Adrian'ın "derinlerde" şarkısını dinleyerek okumanızı istiyorum yazarken onu dinlemiştim...

😘💞🌸 sizi seviyorum 👋