BÖLÜM 1-VURULMA

Merhabaaa bu benim ilk kitabım.Bazi yazım yanlışları olabilir veya kurgusal olarak birazcık saçma sahneler olabilir.Ama adı üstünde kurgu yani😁.Askeri kurgulara bayılırım.Zatende asker olmak istiyorum.Oy verip destek çıkarsanız coook sevinirim.💖🫀🤘🐺

İYİ OKUMALAR😘

23.10.2025 itibariyle kitabın ilk bölümlerinde düzenlemeler yapılmaya başlanmıştır!!!

​​​​​​​​​​​​​​​​​KURT BAKIŞLARI BİRŞEYLER SEZİYORDU YİNE TURAN'IN.GÖREVDEYDİ TİM'İYLE BERABER.

AMAÇLARI KÖYDEKİ TERÖRİST OLAN "K*rt Gücü"DİYE ADLANDIRILAN ÇETENİN LİDERİNİ YAKALAMAKTI.

10 LARCA EV GEZMİŞ, ARAMIŞ,TARAMIŞLARDI.AMA YİNEDE BİRŞEY BULAMAMIŞLARDI.BU SON EVDİ.BU EVDE OLMASI GEREKİYORDU AKSİ TAKDİRDE ALBAY'DAN İYİ BİR CEZA ALACAKLARDİ.EVE HIZLA GİRİŞ YAPIP EVİ ARADİLAR.EVİN ARKASİNDAN KAÇAN "YASİN'İ" FARK ETTİKLERİNDE PEŞİNE DÜŞTÜLER.UZUN KOVALAMACA ÇATIŞMAYA DÖNMÜŞTÜ,ÖRGÜT TOPLANMIŞTI.NE KADAR DİKKATLİ OLSADA BİR ANLIK HATA İLE SAĞ GÖĞÜSÜNÜN ÜZERİNDE BİR ACI HİSSETİ,TURAN.YERE YIĞILDI,KIPIRDAYAMADI,ÖYLECE KALAKALDI...

"Alo?Albay'ım ambulanstayiz.Hastaneye gidiyoruz."dedi telaşlı ifadesiyle,Yusuf.

"Ne? Ne oldu?"dedi Albay Mehmet Akif Yılmaz.

"Komutanım,Turan Komutan'ım vuruldu.Adamı aldık.Ama yaralımız var bir kişi daha.Onun ki ağır değil ama, askeriyeye dönüyor herkes.Ben ve Kubilay abi ambulanstayiz."dedi yine aynı telaşlı ifadesiyle.

"Peki bir gelişme olursa haber edin.Biz adamın sorgusuna başlıyoruz."dedi klasik Albay ağırlığıyla.

"Emredersiniz Komutanım!" Diyerek telefonu kapattı,Yusuf.

🐺🇹🇷🌒

Mavi Beyza Yıldız

"Acil ameliyathaneye!Acil!Sağ göğsünden vurulmuş!"sesleri acil ambulans girişinden yankılanırken yanıma bir hemşire gelip hemen ameliyathaneye gitmemi söyledi.

Blok nöbetin en kötü yanıda buydu işte.41 saattir uykusuzum,saatlerdir gelmeyen hasta şimdi mi gelir?

Hemde gecenin köründe.Neyse acil durum olmalı,boşa acil doktoru olmadık."Hadi Mavi!"diye bağırdı Simay.Blok nöbeti bitmişti ve görevleri bana yığmıştı.Hızla ameliyathaneye girdim."Nabzı düşük,önce kurşunu cikarmamiz gerekicek.Sonra ise..Sonrasına sonra bakarız haydi!"dedim."Gerekli malzemeler hazır"dedi Yüsra.Başarılı bir doktordu.Onunla çok ameliyata girmiş,iyi-kötu sonuçlar almıştık.İyi bir arkadaş,iyi bir dosttu...

Ameliyat bitmişti,ama bende bitmiştim.

Yaşatalım diye küçücük ameliyathanede kırk takla atmıştık.Asker olduğunu anlamam geç sürmedi.

Benimle aynı meslekte olması ilgimi çekmişti.

Bu adamı biryerden tanıyordum..

Sedyede asker üniforması ve kıyafeti çıkarınca boynunda asılı olan künyesinden anlamıştım.

Lazım olan kanıda boynunda asılı künye de yazdığından dolayı bulmuştuk.

AB Rh Pozitif.Ameliyathaneden çıkarken,kapıda bekleyen tonla askeri görmek beklediğim birşey di.

Kan ter içinde kapıya kartımı okutup çıktım.Bir anda etrafına 1.90-2.00m boyunda adamlar sardı.Afallamadım biraz ama sonra bana bakan sert gözlerle aynı şekilde onlara baktım.

Sonuçta onlarla farklı boyda değildim.(1.89)

😝

Aslinda çok zekiyimdir,hemen herşeyi anlıyordum

."Hastanın yakını siz misiniz?"diye klasik bir doktor sorusu yönelttim

."Evet!Biziz"dedi içlerinden biri.

"Komutan'ımızın durumu nasıl?"dedi yine aynı kişi,telasşıydı

.Yani öyle gözüküyordu."Durumu şuanlık iyi,zor bir ameliyat atlattı.Şuan yoğun bakımda iki güne normal odaya alacaklar.Çok kan kaybetmiş,fakat buna rağmen iyi dayandı.2 gün durumuna bakacağız.Eger iyi olursa normal odaya alabiliriz.Ancak durumu kötüye giderse üzgünüm.Kısacası ölümden döndüğü için herşeye yinede hazırlıklı olun derim"dedim ve aralarından çıkıp dolabına doğru yürümeye başladım.

Giderken birisi arkamdan seslendi.

"Sizi birine benzetiyor gibiyim.."deyince içlerinden birisi adımlarımı hızlandırdım.

Dolabıma vardığımda üstünde kan lekeleri olan ameliyat önlüğünü çıkarıp yere attım.

Üstumde fazlalık ne kadar eşya varsa Dolabıma koydum-telefonum haric-.Yerden önlüğü alıp çamaşır odasına attım.

Kafamdaki galoşuda çöpe.

Nöbet bitimiydi.48 saat dolmuştu.1 günlük izin günüm başlamıştı.

7 saattir ameliyattaydim.Cidden bir kurşun yarası bize çok patlamıştı.7 saat naptınız derseniz;kurşun çıkar,pansuman yap,dik,diğer yaralarını sar,patlayan dikislerine pansuman yap,geri dik...Çok zorluydu.

Eve girmeden önce kendime simit,ayran,poğaça,kek ne varsa bir poşet alıp evin yolunu tuttum.

Saat gece 05.30'du.Ev arkadaşım Yüsra beni bekliyordu.Benden önce ameliyattan çıkmıştı.

Ev arkadaşı,meslek arkadaşı olmak bir başkaydi.Eve vardığımda kapıyı çaldım.

Çantamda anahtarı bulmaya üşenmiştim.Kapı açıldı.

İçeri girip ceketimi astım.Ve salona yöneldim.

Minik bir evdi.Mutfak ve salon birleşikti.Bir banyo,bir tuvalet,benim odam,Yüsra'in odası ve misafir odası vardı.

Misafir gelmiyordu ancak oturma odası gibi kiler gibi bir yer olarak kullanıyorduk.

Kapısı daima kapalı olurdu.Sadece 3 güne bir temizlik için yada bir eşya falan almak için girerdik.Onun harici boştu yani.

"Hoş geldin"dedi Yüsra.

"Hoş buldum,bak ne getirdim"deyip koltuğa yayıldım.

"Ne getirdin?"dedi merakla.

"Sehpayi getirde yiyek"dedim.

Yiyecek olduğunu anlamıştı ki koşarak sehpayı getirdi.Halil İbrahim sofrasından hallice tüm yiyecek ve içecekleri dizip yemeye başladık.Sonrasindada odalarımıza çekilip güzel bir uykunun bizi almasını bekledik...

Bazen mesleğimi özlüyordum...

Doktorluk bana garip geliyordu,benim görevim dağda taşta terörist avlamaktı..

Bu kadar boy ve cüsseyle insanlar bana garip bakıyorlardı.

Hakkari'de halk herkesi tehdit olarak görürdü.Bunu senelerdir tecrübe etmiştim....

Yeni düzenlemeler yapılıyor canikolarr

Kitabın basindan beri bana destek olan Emine ve İlayda'ya çok çok teşekkür ediyorummm

💝💝💝

​​BÖLÜM SONUUUU

BİLİYORUM BİRAZ KİSA OLDU AMA HER GÜN YAZMAYA CALİSACAGİM.UMARİM BEGENİRSİNİZ.OY VERİP DESTEK OLMAK BENİ COK MUTLU EDER SİMDİDEN SAĞOLUNNNN🫀🫀🫀🫀💖💖💖🫀💖🫀🐺

​​