BÖLÜM 10-NERDEYDİN??

SELAMM!!

YENİ BÖLÜME HOŞGELDİNİZ..

BU BÖLÜMDENSONRA KİTABA BİRAZ ARA VERECEĞİM VE DİĞER KİTAPLARIMI YAZMAYA BAŞLAYACAĞIM.ONLARADA BAKABİLİRSİNİZ😭🫀💝

*Kapı açıldığında gördüğüm kişi ile ağızımın beş karış açılması ve Turan'ın kucağına bayılmam bir oldu...*

Sabah uyandığımda koltukta uzanıyordum.Gözlerimin ağır ağır açtım.Başımda bekleyen Turan'ı görünce hemen oturur pozisyona geldim.Geldiğim anla acıyla inledim.

Karnımdaki dikişleri unutmuştum.Geri uzandım.

"Ne oldu bana?Neredeyiz?"dedim.

"Sakin ol.Dur hele,bayıldın.Bizde asansöre giren abinin evine geldik.Abi getirdi.Galiba seni tanıyormuş.O yüzden."dedi.Aklıma yaşanan olaylar geldi.

Adam odadan içeri girdi.Anında sol gözümden bir yaş akıverdi.Ağızımdansa şu söz

"Abi..."

Ayağa kalkıp hemen ona sarıldım."A-abi!Ne nasıl?"dedim.Titriyordum.Sıkı sıkı sarıldım.Evet bu abimdi..

Ben 24 yaşımda şehit olan.

Kokusu değişmemişti.Kolundaki Albay rütbesini gördüm.Askeri kıyafetleri vardı.

"Senin ne işin var se-"derken.

"Otur anlatacağım güzelim."dedi ve beni otutturdu.

Ağlamaya tekrar başladım.

"Sakin ol.Güzelim sakin ol.Ölmedim ben.Gizli göreve gitmem gerekiyordu.Çok gizli.Mecbur şehit haberi vermemiz gerekti,komutan öyle demişti.Ağlama.Lütfen bak ben buradayım.Asıl senin ne işin var askeri lojmanda?"dedi.

"Abi..

Bende a-askerim.Hemde Binbaşı"dedim ve birdaha sarıldım.Onun da şaşkınlığı üst düzeye çıktı.

"Ah.Benim yavrum."dedim.Turan anlamaz gözlerle bizi izlerken açıklama yapmak zorunda kaldım.

"Turan bu benim öz abim.

Abi bu benim yakında nişanlanacağım kişi.Buradan bir daire tuttuk bugün.Alışverişe gidiyor-duk."dedim.

Hâlâ şaşkındım.20 yaşımdan beri görmediğim abim,4 sene sonra şehit haberi gelmesiyle yıkılmıştım,şimdi ise 10 yıl sonra onu bulmuştum.Evlenmiş,1de çocuğu vardı.Yaş olarak bayağı yaşlanmıştı.Fakat formundan,gücünden birşey eksilmemişti.Hâlâ Dalyan gibiydi.2.07 boyuyla,112 kilosuyla adeta devdi.

Turan ile abim tanışırken.Ben ise abimin eşi yani görümcem ile tanışmaya gittim.Mutfağa girdik.

"Ben Büşra Nur,abinin eşiyim."dedi ve tatlı bir şekilde gülümsedi.Kapılqrı dardı.Geçerken kollarımı içeri çekmek zorunda kaldım.

Eee boşuna asker değildik.

Mutfaktaki sandalyeye oturdum.Bende gülümsedim.

"Bende Mavi Beyza,askerim bende.34 yaşındayım."dedim.Gülümsemesi derinleşti.

"Dur ben sana su vereyim."dedi.İtiraz edecektim-ki

"İtiraz yok,bayılmışsın.Abin seni çok sevdiğini ve çok özlediğini söyledi.Artık benimde değerlimsin."dedi.Samimi gülümsemesi sürdü.

İçeri bir kız çocuğu girdi.

"Annee!Kimmiş o?"dedi.

12-13 yaşlarındaydı.

"Aaa!Sen Binbaşı Mavi abla değil misin?"deyip bana sarıldı."Kızım sen nereden tanıyorsun?"dedi Büşra abla.Suyu masaya bırakırken.

"Tanırım ben."dedi.

"Abla değil hala diyebilirsin"dediğimde şaşırdı.

İçeri abim girdi.Gülüyorlardı Turan'la."Kızım çık hele kardeşime biraz daha sarılacağım"dedi.

Kız çekilince hemen hazır ola geçtim.

"Binbaşı Mavi Beyza Yıldız,Gümüşhane Emredin Komutan'ım!"dedim.

"Yav bırak rütbeyi gel yanıma."dedi,yanına gittim.

"Hadi alışverişe bende geliyorum,işim yok zaten"dedi kulağıma fısıldayarak."Tamamdır."dedim.

Evden çıktık..

🐺🤘🇹🇷

"Bak şu tencere takımı ile yemek takımını alalım.Çatal, bıçak,kaşık hepsini aldık.2güne buzdolabı,çamaşır makinesi,bulaşık makinesi,koltuk takımı,TV ünitesi,yemek masası,sandalyeler gelecek."

Koşarak mağazada 4 dönüyordum.Peşimdede abimle Turan'ı koşturuyordum.

"Yaa,Mavi gel buraya dur hele."dedi,Turan.Bense hâlâ tabaklara bakıyordum."Beyza!Gel hadi."dedi abim.

"Ya dur!Bakıyoz şurda."derken diğer taraflara koştum.

"Kız!"dedi Turan.İşte bunu yapmamalıydı.Sinir oluyordum.Olduğum yerde durdum ve arkamı döndüm."Şunu deme bana!"

"Dedirtme o zaman!"

"Bağırma bana!"

"Niye?"

"Ya sabır!Bana bak!Benim tepemin tasını attırma!"dedim

"Tamam sakin olun."dedi abim.

İşaret parmağını ve başını ritmik bir şekilde salladı.

Bu "sana yapacağımı biliyorum" demekti.

Bende burun kıvırıp ona ters bir şekidle baktım.

Bu ise "bende görürüm seni" demekti.

Alışverişi tamamlayıp kolileri nakliyecilerle eve getirdik.

Evde ara hole bırakıp abimgile gittik.

Daha doğrusu Büşra abla kalmamız için zorlamıştı.

Mecbur onlarda 2 gün kaldık..

🐺🤘🇹🇷

Büyük gün!

Mobilyalar geliyor!

Nakliyeciler asansörle eşyaları getirmeye başladılar.

Ben ise Turan'dan gizli,3lü kocaman ağır bir koltuğu sırtlayıp binadan içeri girdim-ki Turan'a yakalandım.

"Lan!Oha!Kızım indir şunu sırtını inciteceksin.Çüş a**na koyim bırak kızım şunu"dedi.

Küfür ettiğinden dolayı kaşlarımı çattım.

Nakliyeci abi:

"Komutan'ım!Maşallah yani ama cidden Turan komutanim doğru diyor siz bunu nasıl taşıyorsunuz?Biz 3 kişi zor taşıyoruz."

Deyince tel elimle tutmaya başladım ve 15 kişilik dev asansöre bindim.

Son kata basıp çıktım.

🐺🤘🇹🇷

Bitti.

3 günde evin düzeni bitti.

"Oh çok şükür." dedim.

"Gerçekten.Şimdi bu ev bizim mi?"dedi Turan küçük çocuk gibi.

"Evet aşkım.Evet bebişimm."dedim ve yanağından öptüm.

"Geriye nişan,kına ve düğün kaldıı!"dedim enerjiyle.

Kapı çaldı.Koşarak kapıya gittim.

Kapıyı açtım yavaşça.Gelen Albay'dı.

Hemen kapıyı sonuna kadar açıp hazır ola geçtim.

"Hoşgeldiniz Komutan'ım!"dedik.

"Hoşbuldum.Sıkıntı yok rahatta olun,sizin eviniz"dedi.

"Ben hemen bir kahve yapayım komutanım."dedim.Basini salladı.Turan'la onlar içeri geçtiler.Bende onların ardından girdim ve tezgaha yöneldim.

"Bak Yiğit'im.Bu kıza sahip çık,iyi bak bu kıza.Benim kıymetlidir bu kız.Benime vladim gibidir.Gözü kara ama iyi kızdır.Sakın ha sakın üzme.Bak çiğ çiğ yer seni benden demesi."dedi Albay fısıldayarak.Ama yinede duymuştum.Onlar bir kaç birşey daha derken telefon çaldı.Arayan Yüsra'ydı.

"Efendim ballı çöreğim?"dedim.

"M-mavi yardım et.Hastaneye saldırdılar gizlice herkesi rehin aldılar yardım et.Acil!Ağır yaralıyım."dediğinde telefon elimden düştü.Kahve taştı."Ne oldu?Mavi!"

Dedi Turan.

"Turan koş!Koş timi mimi polisi jandarma her neyse artık hastaneye saldirmislar!Ağır yaralilar varmış.Herkesi rehin almışlar!Koş Turan!"deyip belime silahımı yerleştirip Tim'den bir kaç kişiyi aceleyle aradım.Koşarak arabaya atladım ve son hız hastaneye yol aldım.

"Alo!Müdürüm!Acil devlet Hastanesi'ne polis yollayın saldırı var!Rehineler varmış!Acil!"dedim.

"Tamamdir komutanım yolluyoruz 3 grup"dedi.Hastaneye vardım.Ardimdan bizim Tim'dekiler ve JÖH'ler geldi.Disaridakileri susturucuyu takıp tek tek vurdum.En önden koşarak iç taraflara ilerledim.Adamlar kaçıyordu kimileride son mermilerini harcıyorlardı.

"Kartal 9 yönü sende!"dedim.Herkes dağılmıştı.Onlarca TSK görevlisi hastaneye akın etmişti.Adamlar tek tek giderken rehineleri dışarı çıkarmaya başladık.

"Yüsra!"onu buldugumda yerde kanlar içindeydi.Odadaki 2 adamı vurdum.

"Yüsra!Kızım bak bana!"

Derken karnında bir acı hissettim.Ve gözlerim kapandı...

SEZON FİNALİİİ!!!!