BÖLÜM 25-İŞTE BU!

Telefonu yatağa atıp çığlıklarla salona girdim.

"Aradılar!Aradı!Yeni görev var!Aradı!"dedim Esra'ya koşarken.

"Ne?Cidden mi?Bu harika!"dedi.

"Benim hemen askeriyeye gitmem lazım.Derecik'e"dedim.

"Tamam sen hazırlan ben en erkene uçak bulacağım"deyince heyecanla koşarak odama geri döndüm.

Bir kaç parça birşey aldım üzerimi değiştirdim.

"Gel birlikte gidelim benimde nöbet başlayacak.49 dakika sonra uçak kalkıyormuş"deyince hemen ayakkabılarımı giydim.

Havalimanında çalışıyordu.Yani görev yeri orasıydı.Bu senelik PÖH kuralarında öyle çıkmıştı.

Arabaya binerken heyecanım gitgide artıyordu.

Niye arıyorlardı diye sorarsanız.....

Korgeneral M99YV arıyordu.

Gizli bir adamdı.Beni hayata geri döndürendi.Onu kimse tanımazdı.Sadece benim görevlerimi veren birisi diye biliyordu yakınlarım.

İsmi yoktu.Vardı ama gizliydi.

Bana tüm bu gizli görevleri veren oydu.Doktorluk görevini de o vermişti ve daha önceki gizli görevleri de o vermişti.

Havalimanına varınca arkadaşımın desteği ile hemen kontrol vb.derken uçağa yetiştim.

O sırada daha uçuşa geçmeden Albay'ı aradım.

"Komutan'ım.Kod 8899936829XVBYU"dedim.

Bu 'gizli görev geldi' demekti.

"Başarılar binbaşı!Tedavini unutma"dedi ve kapattı.

Haber vermenin ardından telefonu uçak moduna aldım ve heyecandan titreyerek kemerimi bağladım.

2 sene sonra ilk defa görev alacaktım.

Mutluydum.

Hemde çok...

🇹🇷🐺🌒

Uçağın inişe geçmesiyle hemen indim ve taksiyle askeriyeye vardım.

Beni gören askerler şaşırmıştı fakat yinede baş selamı vermişlerdi.

Ben ise mutlu mutlu selamlarını aldım.

"Binbaşı'm!Bakıyorum baya mutlusunuz?"dedi Yarbay.

"Kod 8899936829XVBYU"dedim sessizce.

Gülümsedi.

"Hayırlı olsun"deyince baş selamı verip bodruma indim.

"Rutubet Adam Beşbaş!"diye bağırdım.

Bodrum nöbetçisi rutubet adam Beşbaş yanıma yaklaştı.

"Kameralar okeylendi.Asansör hazır"deyince gizli asansörün yanına gittim.

Asansörün şifre kısmını şifre,parmak izi,yüz okuyucu gibi sınavları tamamladım ve asansöre bindim.

Birkaç kat aşağı inip asansör durdu.

Açılan kapıyla bom boş odaya girdim.

"KodiaN?"dedim.

"Yeni görevine hoş geldin binbaşı"dedi sert sesi.

"Heyecanın yerindeyse tam senlik bir görev.Uzatmayacağım.Dosyalarda zaten herşey yazıyor.Ünlü İşadamı Demir Çakıroğlu,uyuşturucu kaçakçılığı,kadın satışı, biyolojik silah satışı,yer altı karanlık bir örgütleri oluşturmak,insan kaçakçılığı ve daha niceleri.Adam tam bir mafya.Yasa dışı dövüşlere zaafı var.Sen ise dövüşçüsün.Onun paralı dövüşçüsü olarak maçlara çıkacaksın zaman zaman.İyi oynarsan seni yanına alır.Toplayabildiğin kadar bilgi ve kanıt topla.İnine sız yani.Ve onu birazcık baştan çıkart.Rahatça davran seni tanımazlar.Parmak izin ve diğer DNA örneklerin hiçbiryerde kayıtlı değil burası hariç.Rolünü iyi oyna.Özelliklerin ve adamın bilgileri vs. hepsi dosyada yazıyor.1 gün içinde eve git.Adres yazıyor.Orada yaşayacaksın.İlk maç 2 gün sonra iyi hazırlan."

Söylediklerini dikkatle dinledim.

Dudaklarım zevkle yana kıvrıldı.

"İşte tam benlik bu!"dedim.

"Turan nasıl?"diye sordu.

"İyi yani bir sıkıntısı yok"dedim.

"Ne zaman dede olacağım?"dediğinde kahkaha attım.

"Bilmem.Sen o kadar yaşlı değilsindir be korgiş"dedim.

Korgiş lakabıydı.Ben takmıştı.

"Bana şöyle hitap etmekten vaz geç binbaşı"dedi.

"Ne diyeyim.Komutanım desem izin vermiyorsun.Bu iyi işte"dedim.

Odada yoktu sesi minik hoperlörden geliyordu.

"Tim nasıl?Yine aynılar mı?"dedi.

"Aynı aynı.Aralarında bir Kubilay normal gerçekten.Adam ya uyuyor yada kitap okuyor.Operasyonda sessizce hallediyor işini.Profesyonlliğine diyecek yok maşallah."dedim.

"Ama diğerleri...

Hüseyin'le İsmail'i yine sallandıracağım tavanda!"dedim.

"O kadar mı?"dedi.

"O kadar!Bela bulmazlarsa bela onları buluyor yeminime!"derken sinirlenmiştim.

"Şu görevler bitsin bir çeki düzen verwceğim bu şebeklere.Yetti artık.Gece üçte koğuşa baskın atıyorum.5 gerizekalı donlarıyla -üstlerinde başka kıyafet yok- sessiz halay çekiyorlar ışıklar kapalı bir şekilde.Vallaha salak bunlar.Sabır çekiyorum hep.Ne yapayım Albay'a şikayet etsem adam s!kine bile takmıyor.Ben de öyle deliriyorum askeriye köşelerinde."dedim.

Ufak bir kıkırtısıni duydum.

"Sen gülermiydin be Korgiş"dedim.

"Hadi görevine!Dosya kalın.Allah yardımcın olsun"dedi.

"Emredersiniz Korgiş!"dedim ve ciddiyetle duvardan açılan yerdeki kalın ve kitli dosyayı aldım ve asansörle yukarı çıktım.

Yukarı çıkınca asansör yine gizlendi.

Rutubet Adam'a selâm verip yukarı çıktım.

Kendi odama ilerlerken heyecanlıydım.

Odaya girince kendimi sandalyeye fırlattım ve masaya dosyayı koydum.

Kodu girerek açtım dosyayı.

Harbi kalındı ve sayfa sayfaydı.

Kısaca kendime baktım.

Lakabım vardı.Gerçek bir ismim yoktu.

Lakabım ise güzeldi.

Gece..

Hoşuma gitmişti.

Yasa dışı maçların dövüşçüsüydüm.

Bir örgüte sızacaktım.Kolaydı.Yani en azından öyle görünüyordu.

Detayları okuyup dosyayı kapattığım anda kapı çaldı.

"Gir!"dedim.

İçeri giren asker baş selamını verip kendini tanıtmaya başladı.

"Özgür Azcan,İzmir"dedi.

"Söyle Azcan"dedim.

"Komutan'ım Al Sancak Tim'i görevden geldi"dedi.

"Tamamdır sağol asker çıkabilirsin"dedim.

Baş selamını verip çıktı odadan.

Ardından hızla aşağı indim.

Bahçede bizimkileri görünce gülümsedim ardından yanlarına gittim.

"Hoş geld-"diyecektim ki aralarındaki bir kişi eksikliğiyle kaşlarımı çattım.

"Emre nerede?"dedim.

Hepsi suspus olmuşlardı.

"Oğlum konuşsanıza!"dedim şiddetle.

Başlarını eğdiler.

"Lan oğlum!Beni çıldırtmayın.Son kez soruyorum,Emre nerede!?"

"Komutan'ım şey.."dedi Kuzey.

"Ney!"dedim.

"Yaralandı"dedi Kartal.

"Ne demek yaralandı?Bozkurt!"diye adetâ kükredim.

Turan başını benden yana çevirdi.

"Emir komuta sendeydi,nasıl oldu bu!"dedim.

"Bana cevap ver Yiğit!Nerede şuan?"

Turan göz ucuyla baktı bana.

"Paket alımında ufak bir çatışma oldu.Emre bacağına iki kurşun yedi"dedi yutkunarak.

"Hangi hastanede?"dedim.

"Fransa'da,yarın dönebilirmiş"dedi İsmail.

"Operasyon özetini yaz ve masama bırak Bozkurt.Ben özel göreve gidiyorum.Uzun bir süre yokum.Emir komuta sende.Her sabah 07.50 içtima yapacaksın Tim'e.2 günde bir idman.Anlaşıldı mı?"dedim.

"Emredersiniz Komutan'ım!"dedi elini anlına götürüp.

"Haydi hakkınızı helal edin"dedim ve lojmana gitmek için taksiye bindim.

🇹🇷🐺🌒

Lojmandan gerekli olan tüm eşyaları aldım.

İstanbul'a gitmek üzere uçğa bindim.

🇹🇷🐺🌒

Yokculuğun ardından benim için ayarlanmış eve gittim.

Dosyayı iyice okudum.

Saat 03.56'da yatağa girdim.

Derin bir uyku iyiydi.

Gözlerimi açmamla yataktan fırladım.

Biraz daha dosyaya çalıştım ve evde olan kum torbasıyla biraz çalışma yaptım.

Maç yarın geceydi.

Saatlerce yaptığım çalışmanın ardından yiyecek bir şeyler atıştırdım.

Bölüm sonuuuu

Yorumlarınızı bekliyorum.

Böyle uzun bölümler gelsin mi hep?

Çok uğraştım destek olursanız çok teşekkür ederim.