BÖLÜM 28-SİYAH KALP

Kubilay'ın Anlatımıyla

Komutan'ımla konuşmanın ardından hastanenin bahçesinde sigaramla oturuyordum.

Boş gözlerle etrafa bakıyordum.Hayat neden bu kadar siyahtı ki?

Mavi Komutan'la kaderimiz hemen hemen aynıydı.İkimizinde annesi gözümüzün önünde ölmüştü.Ama bu gerçeği Albay hariç kimse bilmiyordu.Benim ise nereden bildiğim muamma.Babam kadar şerefsiz bir insan görmemiştim bu hayatta,teröristler hariç tabiki.

İzmariti yere atıp postalımla ezdim.Ve yenisini yaktım.Aklımdaydı tüm geçmişim,çıkmaz bir sokaktaydım.

Yada dört bir yanı uzun duvarlarla kaplı bir ev.Her bir duvarda geçmişin izleri bana bakıyordu ve kurtulmak imkansızdı.Aşık olmak benim için tamamen tersti.Bir kere aşık olmuştum, o da hüsrandı.Dışımda bitirmiş içimde bitirmemiştim onu.Unutması ise güçtü.

Mutlu ailesi olanları küçükken hep özenirdim.Çocukluğum berbat geçmişti.Mutlu olduğum tek anlar ise annem geceleri işten geldiğinde uyuduğumu sanıp saçlarımla oynaması ve beni öpmesiydi.O bile yoktu artık.Uyku denilen şeyi en son ne zaman yaptımı hatırlamıyordum.Uyumuyordum.Daha doğrusu uyuyamıyordum.

"Yok içimde sevgi,yok içimde korku"derdi No.1 Disco adlı şarkısında.Kulaklığımın teki düşmüştü.Beni anlatan şarkıları dinlemeyi severdim.Kitap okumak ise benim zaafımdı.Özenerek kullanırdım kitaplarımı.Temiz bir insan değildim.Ruhum temiz değildi zaten belli.Fakat temizlik için fazlasıyla üşengeçtim.Mavi Komutan sayesinde her yeri temizliyorduk.Titiz birisiydi.Özelliklede yamuk,tozlu,yırtılmış,kirli bir şey görünce başına ağrı girdiği için özellikle temizliyorduk herşeyi.

Yeni şarkıya geçtiğimde hangi şarkı olduğuna baktım.

Karanlıkta Güneşlenenler-No.1

Gülümsedim.Seviyordum bu adamı.Şarkıları kaliteliydi.Havlayanların yanında bu adam imparator gibiydi.Kafamı kaldırdım ve gökyüzünde parlayan dolunaya baktım.Yeni bir sigara yaktığımda diğer bir şarkıya geçmiştim.

Canavar-No.1

"Medikal müdahale çaresiz hâlime öngörülen şey."dediğinde yine beni anımsatmasıyla gülümsedim.

Kafamı önüme çevirdim.Bomboş bahçede tek kişiydim.Ve bundanda memnundum.Sessizlik huzur doluydu.İyi ki Emre'nin yanında kalmayı seçmiştim.Yoksa şuan koğuşta dans eden delilerle beraber kalacaktım ve bu hiç iyi bir fikir değildi.

Cehennemin Dibi-No.1

Sigaralar ve şarkılar geceye karışıp gidiyordu.Aklımdaki tüm düşünceler beni fazlasıyla boğuyordu.Ama bu yaşıma kadar isyan etmemiştim.Edememiştim.

Annem bir kere bana demişti;

'İsyan edersen bende giderim'

Çocukken bu yüzden asla isyan etmemiştim.

"İsyan etmedim ama yine de gittin be anne"diye fısıldadım.

Cebimdeki cüzdanın gizli bölmesinden eski bir fotoğraf çıkardım.15 yaşında sigara,alkol ve uyuşturucu kullanan serseri bir Kubilay.O zamanlar tabi Kub'dum.Annem öldürüleli 7 sene olmuş,vücudumda yara izleri,beynimin içinde babamın hakaretleri...

Sokak kenarında üzerimdeki siyah adidas boğazlı ceket,altımda siyah pantolon,sağ elimde bira şişesi,sol elimde sigaram ceplerimdeki şişkinlik ise yeni aldığım mallarla doluydu.

Sanayide çalışıp kazandığım parayı s!k!msonik uyuşturucu ve alkollere harcıyordum.Arkadaşımın çektiği bir fotoğraftı.Bazen ise derdim iyi ki annem ölmüş diye.O zamanlarda ki hâlimi görseydi benden nefret ederdi.

Bizim Tim'deki herkesin geçmişi ve ailesi karanlıktı.Bir kaç kişi hariç...

Saate bakmak için telefonumun ekranını ilişti gözlerim.

04.19 

Sigaramı yere attım,şarkıyı kapattım,kulaklığımı çıkardım.

Bankın orada duran kitabımı aldım.

Ruh Adam-Hüseyin Nihal Atsız..

Defalarca kez okumuştum.Ama yinede vazgeçememiştim bu kitaptan.

Şiirlerini ezbere bilirdim.En sevdiğim ise bu kitapta olan 'Geri gelen mektup'tu.

Kaldığım sayfayı ararken şiiri mırıldanmaya başladım.

"Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,

Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla!

Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince

Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince

Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;

Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.

Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın,

Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,

Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;

Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!"

Kaldığım sayfayı bulunca okumaya başladım.Dakikalar boyunca oturduğum yerde sadece kitap okudum.Yapacak hiç bir şeyim yoktu.

Saat 9 olunca kitabı bıraktım.Çoktan bitirmiş tekrar başlamıştım saatler içinde.

Eşyalarımı alıp Emre'nin odasına doğru ilerledim.

Odasına girdiğimde uyandığını gördüm.

Gözleri beni bulunca hafifçe gülümsedi.

Baş selamı verip yanındaki koltuğa oturdum.

Benden rütbe olarak üsttü.Fakat yaş olarak ben büyüktüm.

"Sormana gerek yok,zaten sormayacaksın.İyiyim sadece hafif ağrım var"deyince hafif sırıttım.

Kısa sürede tanımıştı beni.

"Diğerleri ne yapıyor?"dediğine omuz silktim bilmiyorum anlamında.

"Göz altlarım hep mor.Neden uyumuyorsun?"dedi.

"Uyku tutmuyor."dedim.

"Bir derdin sıkıntın varsa dertleşebiliriz her zaman buradayım."dedi.

"Eyvallah"dedim.

Uyku tutmuyor değildi.Uyuyamıyordum.Ve bunun bir psikolojik hastalık olduğun farkındalığıyla yaşadım senelerce.Uyuyabildiğim 30-40 dakika boyunca da sadece kabus görüyordum.Uykusuzluk benim için gayet normaldi.Ve yorgun da hissetmiyordum.İnsanlara göre garipti ama artık alışmıştım.

Çünkü hissizleştin Kub.dedi küçük Kubilay.

Çünkü herşey çok ağır Kub.

Çünkü sen yaşayan bir ölüsün Kub.

Ölüler daima uyurlar.Sende uyuyorsun Kub.

Kafamda ki sesler susmayacaktı.Zaten hiçbir zaman susmamıştı.

🐺🌒🇹🇷

Turan Yüzbaşı'nın aramasıyla kendimi helikopterde buldum.

Operasyon çağrısıyla apar topar askeriyeye gelmiştim.Hazıranıp helikoptere binmiştik.

Mağaraya attığımız baskınla bir çok terörist ele geçirmiştik.Başrılı bir operasyondu.İtirafçı olanları almış diğerlerini gebertmiştik.

Sorgu işini diğerlerine kitleyip koğuşa girdim.Kısa bir banyonun ardından üzerimi değiştirdim.

Kendi yatağımın oraya gittim ve merdivenlere gerek duymadan ranzanın üst katına atladım.Kulaklığı taktım ve gözlerimi kapattım.

O sırada koğuşun kapısı açıldı içeri giren Hüseyin ve İsmail bağıra bağıra konuşarak ortadaki masaya oturdular.

"Kesin sesinizi ben kesmek istemiyorum!"dedim onlara itfen.

"Tamam be Kubiş Komutan'ım kızmayın.Mavi Komutan varekn zaten terör estiriyordu bir de sen başlama"dedi.

Sabır çekerek şarkıyı değiştirdim.

🐺🌒🇹🇷