Bölüm 4-Büyük sıkıntı

SELAMMM YENİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM YAZİM HATALARİMİ GORMEZDEN GELİRSENİZ SEVİNİRİM.OY VERMEYİ VE GÖRÜŞLERİNİZİ BELİTMEYİ UNUTMAYIN💖😘

Her sabah olduğu gibi yine bu sabahta iş için uyandım.Allah'ıma şükür bu sefer blok nöbet yoktu.Sadece 24 saatlik nöbet var.Yinede biraz zorluyordu beni ama artık alışmıstım.Rekorum 4 gündü.Hızlıca kıyafetlerimi giyip,hafif makyaj yaptım.Yüsra ile beraber yola çıkıp hastane doğru ilerlemeye başladık.Sabah saat 7'di.Hastaneye vardığımda dolabımdan önlüğümü çıkarıp giydim.Steteskobumu boynuma doladım.Ve masamın oraya iliştim.Uykum yoktu ama yinede biraz gözüm gidiyordu.Defterimi masanın üzerine koydum ve boş bir sayfayı açıp birşeyler karalamaya başladım.Bir minik göl çizdim ve etrafinada kelebekler.Kara kalem çizimleri tam benlikti.Gelen bir kaç hastaya serum yaparak 3 saatimi gecirdim.Dahasıda günlük şeylerdi.

💫💖💫

Yine dağ başında görevdeydi,Mermi Tim'i.Yaklaşık 27 saattir yürüyorlardı karların içinde.En önden Yusuf gidiyordu.En arkadansa Tim'in Komutan'ı Turan.Örgüt üssünü basacaklardı.En azından amaçları buydu.Askeri araçtan indikten bu yana kadar yürüyorlardı.En sonunda 3 katlı bir bina buldular.Koca dağın ortasında tek bir bina.Tek bildikleri hangi katlarda neler olduğuydu.

1. Katta;

Yatakhane, yemekhane tarzı birleşik bir yer

2. Katta;

Mühimmat alanı

3. Katta;

Bilgisayar ve internet işleri

Hepsi böyleydi.Etraftaki güvenlik olarak koydukları kişiler 35'den fazlalardı.Fakat yaş aralığı 48-68'di.Güçsüz oldukları ve sadece ellerindeki silahlara güvendikleri açıkça ortadaydı.Herkes yerlerini alıp kurşunlarla dışarıdaki piçleri vurmayı başladılar.Sindikleri yerden kimse çıkmazken sadece bir çift göz ve namlu üçünü görüyorlardı, düşmanlar.Kısa sürede 32'sini indirmişler 3'ünüde kaçırmışlardı.Örgütün üssünde özel bir flaş bellek ve defter vardı.

Her şeye isim koydukları gibi bunada isim koymuşlardı.

Flaş bellek;

Kara Düşman Bilgi 887

Defter;

Kara Düşman Bilgi 998

Numaralarınïn bir anlamı vardı fakat bunu sadece Turan biliyordu.Tim'deki herkes sadece gelen emire uyuyorlardı.Turan eliyle binayı gösterdi.Herkes başını yavaşça sallayıp, binaya doğru temkinli bir şekilde koştular.Turan'da etrafı gözleriyle kolaçan edip peşlerinden girdi.İçeride Tim'inin manzarası vardı.Döktürmüşlerdi.Tertemizdi ortalık.Temizlik 35 saniyede bitmişti.PÖH'de geldi ve tüm bina tarandı.Bilgisayarlar,defterler,bellekler,eşyalar,DNA'lar...

Alıp incelenmek üzre karakola yollandı.Yine bir görevi tertemiz ve elinde iyi bilgilerle,iyi sonuçlarla bitirmişlerdi.Gururla askerî araca bindiler.Biraz yorulmuşlardı,hava soğuktu ve dağın başında saatlerdir yürüyorlardı.Sessizliği Kubilay bozdu.

"Komutan'ım,kusura bakmayında birşey soracağım.Şu 1 sene önceki gö-"demesine izin vermeden "Devamını getirme derdini dökül!"dedi,Turan.Gö- neydi Gökçe'ydi Astsubay Kıdemli Başçavuş Gökçe Yıldızlı

Kadın onunla flörtleşmişti.Fakat Turan ondan haz almamış,onu sevmemişti ve kadın hâlâ buna rağmen 2 senedir Turan'ın peşindeydi.Birkaç gün önce odasına kapıyı tıklatmadan bodozlama dalıp'senin sevgilin mi var?Bana cevap ver!Bu nasıl olabilir?Aklım almıyor!O kızı bulursam geberteceğim!Bana hesap vereceksin Turan!'demişti ve ceza almıştı.

Saygısızlık yapmıştı ve bedelini ödüyordu.

Turan o olaydan sonra kadına dahada ayar olmuş ve ona yaklaşmak istediğinde ondan uzaklaşmıyor onu kendinden uzaklaştırıyordu itiyordu yada kovuyordu.

"Komutan'ım,dün deli hasan'dan duydum,dedikodu varmış.Gö. ile siz sevgiliymişsiniz.Yani yavuklu.Onların dilind-"diyecekken."Kapa çeneni Kub."dedi.Kubilay ona Kub denmesinden nefret ederdi.Çünkü,7 yaşında gözünün önünde babası annesini öldürüp"Bak Kub!Senin yüzünden öldü!Kub!Senin adın Kub!Katil Kub!Annesini öldüren Kub!"diyerek evden kaçmıştı ve birdaha ondan haber alamamıştı.Annesinin ölüsüyle günlerce okula gitmeyip başında ağlayıp"Ben katil değilim anne.O seni öldürdü,ben değil.Ben Kub değilim!Sen bana Kubilay ismini koydum ve öylede kalacak!"demişti.Turan bunu bildiğinden ve çenesi bir kere açılıp bir dahada zor kapanacağını anladığı için bunu söyleyip onu susturmuştu.Yine gurur dolu bir sessizlik vardı.Operasyon gururu...

🐺💫💖💫

"Ayy maviş.Kız bu senin yavuklun pek de yakışıklı.Vallaha da tam senlik gelsinler yarın istemeye vereyim seni."dedi başımda Yüsra.Nöbetin bitimine 3 saat kala."Yeter!Vallaha yeter Yüsra.Ne yavuklusu ne saçmalıyorsun?Ne istemesi,ne vermesi?Aramızda birşey yok sadece arkadaşız.Saçmalama!" Dedim.Başımı kaldırdığımda sedyeyle bir hastayı götürüyorlardi.Bir asker.Hemşirenin koşarak yanıma gelmesiyle masadan kalkıp yanına gittim."Hocam,2 yerinden vurulmuş.Sağ omuz ve sol baldırdan vurulmuş.İsmi:Berat Özdemir.25 Yaşında."dedi."Tamam ameliyathaneye hemen hazırlayın!"dedim.Sedyeyi onlar götürürken hızla dolabımdan bir kaç yudum su içtim.Bir anda arkamda Turan belirince korktum."Ay!Bismillah.Ne geziyosun sen be burada?"dedim."Sakın ol.Berat için geldim.Vurulmuş.Ayrica seni özlemiş de olabilirim o yüzden de gelebilirim yani"dedi."Şey yani.Bir anda görünce korktum.Neyse benim acil ameliyata girmem lazım sonra konuşuruz!"deyip koşarak ameliyathaneye girdim."Nabzı düşük,kurşun uzun bir süredir vücutta.Çok kan kaybetmiş.Kıyafetlerimi cıkardığımızda boynunda asılı olan künye ortaya çıktı.

BERAT ÖZDEMİR

07.09.1999

AB RH +

ARDAHAN

Şeklindeydi.Kan grubunu hemşireye söyleyip acil kan bulmasını emrettim.Evet asker olmasakta,komutan olmasakta ciddi konularda emir verirdik yani.Ameliyatın zorlu geçeceği belliydi.Bacağına yediği kurşun yüzünden sinirler zarar görmüşrü.Bu da bacağının felç kalabileceğine işaretti...

🐺🇹🇷🩹

Ameliyathanenin kapısında hâlâ bekliyordum.Gözlerim yanıyordu.Bir mehmetçiği daha kaybetme korkusu içimi ürpertiyor,başımı daha da çok ağrıtıyordu.Üstelik 2 gün sonra büyük bir terör örgütünün peşine düşecektik.Ve Tim-kısa süreliğine- dağılacaktı.Yeni Tim'i ben ve Yarbay Sezai Komutan ile birlikte kuracaktık.Sadece bu terör örgütü operasyonu içindi bu yeni Tim.Mecburduk.Adamları iyi seçmeli,yetenekli,nam salmış,ciddiyetli,ne yaptığının farkında,baba yiğit herifler bulmalıydık.

🐺🇹🇷🩹

"Nabız çok düşük!Hastayı kaybediyoruz!"sesleri kulağımı dolduruyordu."Acil kan lazım!"dedi solundaki hemşire."Aksi takdirde hastayı kısa sürede kaybedeceğiz."Gözlerim kararıyordu.Kalp masajı yapmaya çoktan başlamıştım.Her yolu denemiştim yaşaması için.Fakat aynı anda çalan o tiz dıııı sesi,tüm emeklerimi bir poşete koyup çöpe atmıştı.Şimdi ise elimde kurtaramadığım bir hasta.

EN ÖNEMLİSİ BİR ŞEHİT VARDI!!!

Şehit...

Şehit...

Şehit...

Aklımda o ses yankilanirken,ameliyat önlüğümü çıkarıp yere fırlattim.Başımdaki boneyide.

Ameliyathanenin kapısından çıktım.Tıpkı o günkü gibi karşıma hemen yığınla asker çıkmıştı.Dudaklarım titriyordu.Hepsi boş gözlerle bana bakıyorlardı.Belkide anlamışlardı."Başınız sağ olsun"demedim.

"Vatan Sağolsun!Hak razı olsun!"diye kükredim.Herkes anlamış "Vatan sağolsun!Hak razı olsun!"demişlerdi.Gözlerimde o doluluk hissiyatı ve yüreğimdeki sızı beni mahvediyordu.Doktor önlüğümü alıp yere attım.Telefonumuda yere önlüğün üzerina bırakıp koşarak hastaneden çıktım.Artık gözyaşlarımı tutamamıştım.Sağ ve sol gözümden akan yaşlar boynuma ulaşmışken hastanenin kapısından çıktım.Bahçede herkesin bana bakması,arkamdan Turan'ın gelmesi,benim ise suçluluk hissinin tüm vücudumu ele geçirmesi ve hepsini umursamadan öylece hastaneden uzakta bir yere doğru koşuyor olmam oldukça ilginç ve benim yapmayacağım hareketlerdendi.

Mesela;

1:Asla ulu orta yerde ağlamazdım

2:Arkamdan biri koşuyorsa kıyamaz dururdum.

3:Hastaneyi öylece terk edemez,önlüklerimi yere fırlatmaz-fırlatamazdım.

4:İnsanların bakışı üzerimdeyken stres olurdum.

Ama şuan durum farklıydı.

Kendimi başarısızlık hissiyle kaybetmiştim.

Ara sokağa girince buraya arabanın giremeyeceğini biliyordum.Bu sebeple tutmayan bacaklarımı-dizlerimi-sertçe yere vurarak yere çöktüm ve çığlık çığlığa ağlamaya başladım.

Halbuki benim ameliyatımda birçok hastayı kaybetmiştim.Fakat bu bir askerdi.

Anasının,babasının gururuydu.

Vatan'ı için mücadele eden biriydi.

Ve benim masamda şehadete varması beni üzen ve yıkan tek şeydi.

Şehit olması oldukça gurur verici bir şey olsada "senin yüzünden öldü,senin masamda öldü,senin ellerinin arasında öldü"yanılgısı beynimi yiyordu.Turan'da yere çökmüş bana sarılmıştı.Bir şey demiyordu.Sadece bana sarılıyordu.Ona baktım.Yüzü çökmüştü ama ağlamamıştı.Ağlayamazdı,o dışarıda bir askerdi.Evinde gizlice ağlarsa ağlar yoksa bir asker ağlamazdı.Düşmanı güldüremezdi.

"Benim yüzümden öldü!Turan!Ben öldürdüm onu!"diye haykırdım.

"Yok öyle birşey,suçlama kendini!"dedi

"Gencecikti,askerdi!Benim masamda öldü!Ben onu kurtaramadım!Benim suçum!dedim yine aynı ses tonuyla.

"Suçlama kendini.Gerekli kan yetişemediği için öldü!Senin bir suçun yok!"dedi.

Tam ağzımı açıp birşey diyecektim ki Turan dudağıma yapıştı.Gözlerime baktı.Karşılık verdim.Geri kalmadım-kalamazdım.

Şuan beni rahatlatacak tek şey onun dudaklarıydı...

🐺🇹🇷🩹

Saatler geçmişti,izin almıştım.

Saat gecenin 4'dü ben ise hâlâ kendimi sorguluyordum.Evde yiyecek birşey kalmadığını anladığım gibi anahtar,telefon ve mont üçlüsü ile kendimi dışarı attım.7/24 açık marketin Hakkari'de olması ilgi çekiciydi.Hastaneye yakın oturduğumuz için hastaneye yakın olan 7/24 açık markete gittim.Ara sokaklardan gitmem tehlikeliydi.Aptallığımın üstüne aptallık eklemiştim.Ama plan dahilinde mecbur gitmek zorundaydım.Ara sokakta hâlâ ilerlerken yanıma siyah bir araba yanaştı.Dikkat etmemiştim.Bilerek etmedim.Birden araçtan çıkan 2 kol beni alıp arabanın içine atması,ağızıma pamuğu koyması ve gözlerimin kapanması bir oldu...

Uzun olmuş olabilir🤭

Ama baya iyi bir bölüm oldu

Bunu okuyan sınıf arkadaşım İlayda Nur'a beni tehdit ettiği için zorla attım bu bölümü yoksa yarın beni okulda kesecekti(!)👅😝

Beğendiysenin oy vermeyi unutmayın.

Hatalarım olursa görmezden gelin ve beğenmediğiniz yerleri,kurgu hakkındaki düşüncelerinizi yoruma yazıp belirtin lütfen.Ona göre kurguya yeni şeyler ekleyeceğim.Seviliyorsun-sunuz💖🐢🐺