BÖLÜM 5-ÖFKENİN GÜCÜ

Nabersinizzx?

Yeni bölüm geldi!!!!

Kitap hakkındaki düşüncelerinizi yorumlarda belirtin lütfen.

Oy verip destek olursanizda çok sevinirim🫀🐢🥕🤭

Gözlerimi açtığımda karşımda bir tane adam duruyordu.Sandalyeye bağlıydım.

"Bana bak lan!Niye kaçırdınız beni?!"dedim.

Yavaşça arkasını döndü.

"Ne bağırırsan?Sagır mi vardır senin karşında?"

Türkçe'sinin yarım olması; 'sağır' yerine 'sagır'demesi.Kelimeleri birleştirmesinin yanlış olduğu.'mı'yerine 'mi'demesinden açıkça belliydi.

Elinde telefonum vardı.

"Sağır değil ama beyinsiz falan olabilirsin!"dedim.

"Dilin çok uzun haaa.Keserem,ona göre!"dedi.

"S!ktir lan oradan!Bok kesersin,benim sevgilim beni kaçırdığınızı öğrenirse sizin kellenizi uçurur!Aptallar!"dedim.Sonra bir tane kadın içeri girdirdiler ve adam benim gözümün önünde kadının kafasını kesti."Çok konuşana bundan yaparlar!"dedi.Kanlar herbir yana sıçrarken titrediğimi hissettim.İçime minik bir korku düşmüştü.

Ama hayır..

Öldürseler bile umrumda olmayacaktı.Çünkü terörist oldukları her hallerinden belliydi.İçeri genç birisi geldi.Gözleriyle birşeyler dediler.Sonrada dışarı çıktı içeri giren kişi."Bizimle işin var.Bir hastamız var.Onu iyileştireceksin!"dedi.

"Haaa.Yok ya!Sizin gibi teröristleri mi tedavi edeceğim yani?Buna g*tümle gülerim!"dedim.Vazgeçmeyecektim.İnatlaşacaktım.Öfkemin fazla olma sebebi karşımda buluna mantar panoda öldürdükleri-şehit ettikleri-tüm askerlerin fotoları asılıydı.

Ve birde hedef kısımı.Yani öldürecekleri askerlerin fotolarıda diğer panoda asılıydı.Biraz daha incelemekle orada Turan'ın fotosu olduğunuda görünce öfkem daha da arttı.

"Ne o?Beğendin mi panomuzi?Vallahi çok güzeldir ha.Sdnin yavuklun Turban'da ordadır ha."dedi.Nereden biliyordu?

"Turban değil aptal herif!Siz biraz fazla salaksınız tabii.Olmayan dilinizi konuşmaktan;doğup,büyüyüp,yetişip,sizi koruyup kollayan ülkenin dilini bile zor konuşmanız ne kadar acınası!"dedim tüm nefretimle."Sen susacaksan yohsa vururam bir tene!Kes çenenî"dedi.Bilerek sustum.Ama bakışlarım susmadı.Susamazdı!

Ellerimi ve ayaklarımı çözdü.

Beni bir yere götürüyordu.

Bir odaya geldik,karanlıktı ışığı yaktı.Bir yatak ve yanında bir dolap vardı.

"İkı saatin var yapabildiğini yap!Dolapta gerekli malzemeler vardır.Anlamışsan?"dedi.

"Anladım kıt değilim sizin gibi!"dedim.Derin nefes çekerek kapıyı kapatıp,kilitledi.

Aklımdaki fikir muazzamdı.

Gerekli ilaçlarla onu ilk 5 gün çok iyiye gidecek durumu.Fakat sonra bir anda acı çekecek.1-2 haftaya kalmaz acısından dolayı ölür.

Yatak hastane yatağıydı.Yanındada nabız ölçer makinası vardı.

Dıt...dıt..dıt....dıt

--|--'-'_-||-'_-_-'||||---

Yavaşda olsa atıyordu.

Dolabı açıp gereken malzemeleri çıkardım.Hızlıca ilaçları karıştırmaya başladım.

"Pardon!Bir bardak su lazım!"diye bağırdım.

Kapıyı açtı.

"Ne var?!"

"Bir bardak su lazım,ilaçların etkisini yükseltmek için"dedim

"Tamam!"dedi ve gitti.Beklerken adamın yüzünü incelemeye başladım.

Yaşlı gibiydi.49 olduğu belliydi.Biraz yapılı bir vücuda sahipti.Sakallari normal boydaydı.Suyu verip kapıyı geri kitledi.Suyu alıp planıma devam ettim.Serum borusunu,serum şişesini aldım.Serum şişesine hazırladığım şeyi döktüm.

Serumu koluna bağladım.

"İşim bitti!"diye bağırdım kapının oradan.

Kapıyı açtı."Ne olacak şimdi?"dedi.

"Durumu dahada iyileşecek.İlaclar etkisini yarın gösterir ve bir iki güne kalmaz ayaklanır.Ayrica yarasını dikip pansumanınıda yaptım.Şuanlık iyi."dedim.

"İyi,Haso!Gel hele.Hanimefendiyi misafir odasına gotur!"dedi.Haso denilen adam geldi ve benim kolumdan tutup misafir odası diye bahsettiği odaya getirdi.Ortada tek kişilik bir yatak vardı.Bur masa ve sandalye.Masanin üzerinde tabldot içinde çorba,yumurta,yoğurt ve su vardı."İstersen yat,istersen yemek ye.1 gün sonra çıkaracaklar seni."dedi ve kapıyı kilitleyip gitti.Duvar uzundu.Ucunda minik bir pencere vardı ve gazeteyle kaplıydı.Yemeği yemedim.Çünkü aç değildim.

Tereddütle yatağa girdim.

Hakkari soğuğu bambaşkaydı.Üstelik yüksek ihtimal şuan dağdaydık.Ve ayrı bir soğuk vardı.Yataga girip battaniyeye sarıldım.Isınmaya çalışıyordum.Sadece ısınıp uyumak ve uyandığımda benim yanımda uzanmış Turan'ı istiyordum.

Derin uyku beni içine öyle bir çekti ki soğuğu unutup beni terletti...

🐺🇹🇷🩹

Bizimkilere koğuşta tavla atıyorduk.Klasik bir cumartesi sabahıydı.Bizim askeriye'nin cumartesi günleri izin günüydü.Pazar değilde cumartesiydi bunu Albay istemişti.Sorgulamamıştık.

Telefonumun çalmasıyla duraksadım.Arayan kişi Yüsra'ydı.Mavi'nin arkadaşı neden beni arıyordu ki?

Daha fazla sorgulamadan telefonu açıp kulağıma götürdüm.

-Alo?Efendim Yüsra hanım?

-Turan boşver şimdi hanımı manımı yetiş!Mavi yok!Aradım açmadı!Evdede yok!Etrafa,esnafa sordurdum yine yok!Acil yardım et birkaç tane kamera kaydı buldum.Kaçırılmış galiba acil evimize gel Turan!Yetiş!

Telefon elimden kayıp düştü.

"Ne?!"dedim sessizce.

"NE?!"dedim.Bu sefer bağırmıştım.

"Ne oldu komut-"

Telefonu geri aldım.

"T-tamam hemen geliyorum bekle beni.Tamamdır s-sen po-polisi ara çabuk onlarda gelsin-ler"sertçe yutkundum."Arama sonlandırıldı"yazısını görünce hemen Dolabıma koştum ve giyinmeye başladım."Komutanım?Ne oluyor?"dedi,Kubilay.

"Elinin körü oluyor Kubilay.

Mavi kaçırılmış!"dedim.

Herkes bir anda "Ne?"diye bağırdılar."Öyle işte siz burada kalın!Albay'a haber verin.Kesinlikle kaçıran kişi Mehta'nın adamları!"dedim.Cebime telefonu koyup koşarak önce koğuştan sonra nizamiyeden çıktım.Hemen bir sivil araca atlayıp 150 ile hızla kaldıkları eve doğru gitmeye başladım.

Vardığımda aşağıda Yüsra polislere ifade veriyordu.Aracı park edip koşarak yanlarına gittim.

Kamera kaydını izledim.

Plaka dikkatimi çekmişti

09 BH 778

BU KESİNLİKLE MEHTA'NIN ADAMLARININ ARACI

Plakayı biliyordum.Gizli görevden dolayı.

Yüsra olayi anlattı.Sonra polislerle konuştum.Dağ'da birçok kameraya takılmışlardı.Ve telefon sinyaliyle nerede olduğunu tespit etmiştik.3 saat süren bu aşama sonrası Albay'ın emri ile bizim Tim'i toplayıp sinyalin geldiği konuma doğru yola çıktık...

🐺🇹🇷🩹

Vardığımızda mekan bir depo gibiydi.Hepimiz yerlerimizi almıştık.Ateş emrini çoktan vermiştim.Koşarak içeri daldık.Susturucu vardı tufeklerde.Sessizce adamları hallediyoruk.Ve odalara bakıyorduk.13 kapı gezdikten sonra bu son kapiydi.Tek umut.

Kapıyı açmaya çalıştım.Kilitliydi.

Kapının kilit yerine bir el ateş ettim.İçeri daldım.İçeride melek gibi yatakta uyuyan Mavi vardı.Gülümseme yüzüme yerleşirken yanına gittim.Sayıklıyordu.

"Turan..

Gel..

Kurtar beni..

Bugün...

Yanıma yat..

Umarım gel-irsin...

Tura-....n"

Yanına iliştim.Saçlarını okşamaya başladım.

Güzelim saçlarında kan vardı.Yüksek ihtimalle sıçramıştı.Çünkü yarası olsa şuan dayanamazdı,konuşmazdı.

Gözlerini açtı.Bir an da beni görünce gözlerini dahada açtı.

"Şşşt yok bişey.Geldim işte yattım yanına.Geldim burayım Mavi...

Mavi'nin anlatımıyla

"Geldim buradayım Mavi.Mavi buradayım ben.Korkma"

Ellerimle kendimi siper ederek dolaba yaslandım."Korkma Mavi benim Turan.Seni kurtarmaya geldim."

"Geldim buradayım işte,sen istedin bende hemen geldim bak.Yok birşey,geçti gitti.Hadi gel gidelim"

Bana uzanan ele birde sahibine baktım.

Bu Turan'dı.Evet,yarım saattir gördüğüm suratı yeni çıkartmam tam bir saçmalıktı.Bana uzanan eli yavşça tuttum.Sonrasında durmadım.Kendime gelmiştim.Tam zamanıydı.

Kollarımı onun boynuna doladım.Parmak ucumda yükseldim.Gözlerine bakıyordum.Derin bir şekilde.

Çokta bekletmeden Turan'ın dudağına kapandım.

Aslında asla yapmazdım.Ama bu onunla olan ilk öpü*memiz değildi.Hastaneden koşarak çıktığımda ve çöküp agladigimda yanıma gelmişti.Konuşmamıştı,tek tesellisi dudaklarıydı.Ve şimdi yine öyleydi.Ayrılıp gözlerine baktım."Buradasın,gerçeksin.Beni kurtardın,Turan."deyip yine dudağına yapıştım.

Daha sonra ondan ayrılıp ona sıkı sıka sarıldım.

"Seni seviyorum Turan!Duymayan duysun!Bilmeyen bilsin!

SENİ ÇOK SEVİYORUM TURAN!SANA DELİLER GİBİ AŞIĞIM TURAN!"diye haykırmaya başladım.Dahada sıkı sarıldım.Beni kucağına aldı.iki eliyle kalçamin biraz aşağısından tutup yan şekilde bebek tutar gibi kucağına almıştı.Tabii.

2.04 boyunda(maşallah subhanallah tu tu tu tu tu)

107 kilo(🦍)

Adamdan ne beklerdim ki.

Ben ise 1.72(değil) boyunda 68 (değil)kilo miniciktim(değil) ona göre.Kucağındayken bile hâlâ sıkı sıkı sarılıyordum ona.Odsdan cikarken bir anda beni kaçıran ve emirler yağdıran o adamı gördüm.Tim'den birisi yakalamıştı.Ona sertçe,öfkeyle,nefretle keskin bakışlar attım.

"Turan"dedim.

"Emret!"dedi.

"İzin varsa Albay'ımdan bu adamın sorgusunda biraz işim var bununla"dedim.

"Ne işiymiş o?"dedi.

"Emrediyorum ya Turan'cım.Artık onuda izleme alanından izlersin.Sen söyle Albay izin verirmi vermez mi?"dedim.

"Verir,hele senden hayli hayli izin verir."dedi.

Albay Mehmet'i tanıyordum.Babamın arkadaşıydı.Küçüklükten bilirdi beni.

"Harika!"dedim bağırarak.

O adama doğru dönüp

"Seni varya o sorgu odasında s!kicem!O*uspu çocuğu!Bekle sen!"dedim.

"O kadınında, öldürdüğünüz diğer insanlarında,şehit ettiğiniz askerlerinde acısını öyle bir çektireceğim ki sana aklın şaşacak.Hemde bunu sadece ellerim ve bacaklarımla yapacağım."dedim nefretle.

Turan'ın kıkırdaması kulaklarıma doldu.Ona döndüm boş gözlerle bakarak."Sanki az önce kaçırılan ben değildim.Kızım bu ne rahatlık biraz kork bee."dedi.

"Ne korkacagim bu itlerden.Oldursunler n'olacak?"dedim.

"Tamam birşey demiyorum."dedi.Araca bindiğimizde beni koltuğa otturdu yanınada kendisi oturdu.Başımı yetişemesemde onun omzuna değilde koluna yasladım.Gözlerimi kapattım.

Uyku,beni duraktan metroyla aldı ve en derinlerine doğru götürdü....

BÖLÜM SONUUU!!!

NASIL OLMUŞ BEN BAYAĞI BEĞENDİM.YAZIM YANLIŞLARIMI GÖRMEZDEN GELİN LÜTFEN.DÜŞÜNCELERİNİZİ PAYLAŞMAYI UNUTMAYIN.

BU ARADA BEN YARIN YANİ 22 MART CUMARTESİ AKŞAMI TÜM BÖLÜMLERE BİR DÜZENLEME YAPACAĞIM.BAZI KISIMLARI DEĞİŞTİRECEĞİM.İSTERSENİZ DÜZENLEMENİN ARDINDAN BAŞTAN OKUYABİLİRSİNİZ

SEVİLİYORSUNUZ💖🫀🐢

OY VER!VERMEZSEN🐕🔪

AYRICA OKUYAN İLAYDA ARKADAŞIMA BURADAN '💖💖💖💖' YOLLUYORUM