7. Bölüm Medyada bahoz ağa

Sonunda ders bitirmişti viyan baran ve Dilan gelmemişti bügün okulla serhatla beraber midyatın sokaklarında evimize doğru ilerledik.

”evet tamam geliyoruz”diyip telefonu kapattı.

”ne oldu kimdi o “dedim

“barandı bizi bekliyorlar hadi gidelim”dedi

”neden ki”

”bilmem”dedi omuzlarını kaldırarak.dağa doğru ilerlemeye başladık.

bu dağda çok anımız olmuştu bazen iyi bezense kötü.kurumuş oyların üzerinden ezerek geçerken bacağıma hafif dikenler batıyordu ama bu acıya alışmıştım.hava biraz kararmamıştı.

serhat arkama birden geçerek gözlerimi beyaz bir bezle bağladı.”ama benim doğum günüm bugün değil ki serhat neler oluyor.”dedim.

”tamam sus hadi ilerle sadece sen”dedi elimi tutarak ilerlememe yardım etti.

Dilerim ki dilerim ki asla caymazsın

benim olmaktan dursun zaman

kaldın yerin derinlerinde saklanan

ses bombasıyla açtıkları doğum günüme özel şarıyı kapattılar.

serhat”o zamana açıyorum”dedi.gözlerimin önü aydınlatırken biraz ağrıtmıştı gölerimi kırpıp ışığa alıştırmaya çalıştım.hep beraber”iyi ki doğdun berfe”dediler önümdek bembeyaz pastadan gözlerimi alamadım üzerinde olan yazıya takıldı birden gözlerim sana dair iyi ki dediğimiz çok anımız var ve bugün en önemlisi yazıyordu.

”üfle sönüyor aşkım”dedi dilan.dileğimi tutup üflemiştim.bugün bana o günü hatırlatmıştı o lanet günü hatırladım ama asla üzülmeyeceğim dedim kendime.gözlerim dolmuştu”ya kızım biz sen ağla diyemi bu süprizi hazırladık.”dedi serhat.

”iyi ki varsınız çalarım.bu hayat ta siz benim hep iyi kilerimsiniz ve öyle de kalıcaksınız” dedim.

”ya deli kız gel buraya”diyip beni kendine çekip sarıldı dilan

“kıskanıyorum ama sizi”dedi viyan onunda gözleri dolmuştu.”gel”dedim Dilan’dan ayrılarak kendime çekip sıkıca sarıldım.

”özür dilerim berfe dünenki yaptıklarım için”dedi.

”özür dileme”dedim kızarak

“Bize sarılmak yokmu.”dedi baran.

onlarada sarıldığımda yerde serilen örtünün üstüne geçip oturduk.

”ama bugün benim doğum günüm değilki”dedim.

”kızım geçen günüydü bizde unutmuştuk hediyesiz zaten doğum gününü kutlayamazdık.”dedi baran.

”sizin varlığınız bana hediye çocuk muyum hediye almadınız diye küsüp darılayım.”dedim yalandan tersleyerek.

”her neyse”dedi serhat

“Size bir şey diyicem ben aşık oldum”dedi viyan.pat diye.

”kime”dedik hepimiz aynı anda çünkü viyan ilk defa birisine aşık olduğunu söyledi.

“Bahoz ağaya”dedi.çok şaşırmıştım tek ben değil hepimizin ağzı açık kalmıştı.

“kızım sen delirdin mi o adam kim biliyormusun acımasızlığıyla büyü Mardin’e bak salmış bir hem senden kaç yaş büyük adam 30 yaşında sen 18 olurmu sence”dedi baran sinirlenmişti ayağa kalkıp gidip gelmeye başladı.

”tamam oğlum sakin ol sen niye bu kadar sinirlendin”dedi serhat

”oğlum nasıl sinirlenmeyim adam kaç yaşında lan.”sağ eliyle anlını ovuşturup.

”baran haklı aslında biraz düşünsen mi viyan belki sadece gelip geçici bir aşktır”

”ya sizce ben adamı görüp direkten aşkımı oldum ben bu adama iki yıldır aşığım size söylemekten çekindim çünkü tepkinizden korkutum.bakın tepkinize yok yaşı büyük yok aşık olunur mu demek ki olunuyormuş”dedi.

Viyana artık vazgeçiremezdik ne yaparsak yapalım vazgeçmezdi nerdeyse iki yıldır aşıkmış bahoz abiye

Viyan“İnsan aşık olduğu kişiyi seçemez insan kalbine söz geçiremez anlayın beni”dedi.

”Dilan biz seni anlıyoruz sadece yanlış bir yoldan gidiyorsun bizde senin için endişeleniyoruz”dedim

”endişelenmeyin benim için sadece arkamda durun istiyorum”dedi.

”biz senin hep arkandayız sonuna kadar hemde.”dedi Dilan.

”demi”dedi dilan.

”evet”dedik bir kişi hariç oda baran hiç bir tepki vermeden yanımızdan çekip gitti.

serhat”sen onu boş ver onun kafası bu günlerde çok dolu.”dedi.

”neyi var biliyormusun?”dedi dilan.

”sordum ama söylemedi bir şey”anladım dercesine salladı kafasını.

”neyse kızın doğum gününü mahvettim zaten”dedi viyan

”hayır öyle düşünme”dedim

”hadi devam edelim o zaman ilk benim hediyemi aç.”dedi dilan.

Arkasındaki mor poşetin içindeki hediye paketini çıkarttı.”al aç bakalım”dedi hülümseyerek.

hediye paketini açtığım da içinden çok güzel beyaz sade bir elbise çıkmıştı”o tek değil bir şey daha var dedi poşet işaret ederek.poşeti içine baktım küçük bir hediye paketi daha vardı içini açtığımda çok beğendiğim ama o gün param olmadığı için alamadığım saat takımını gördüm”ya.. çok teşekkür ederim”deyip dizimin üzerinden emekleyerek sarıldım.”ne demek berfoşum benim”dedi yamağımı sıkıp.

”sıra benim hediyemde ama hadi sabırsızlanıyorum”dedi viyan.elindeki hediyeyi uzattı.

Viyan ve serhadın hediyesini de açmıştım.çok güzel şeyler almıştılar.

Güneş batmıştı evimizin yolunu tutmuştuk.”yarın ki ödevi unutmayın”dilan hatırlatmak amacıyla.”eğer kafanıza bir şey takılıyorsa bana söylemeyi unutmayın.”dedi dilan iki katlı evinin kapısından girmeden önce.

”olur söyleriz”dedim.

…

sonunda konağa gelmiştim kapıyı çalda kahya pazıyı açıp içeri geçmem için yana çekildi”buyur kızım”dedi.

yüzünde garip bir ifade vardı bana acıyormuş gibi bakıyordu sanki yada bana öyle geliyordu.

merdivenlerden ikinci kata çıktım heja teyze yanıma gelip beni hemen o kattaki odalardan birine çekti”kızım sen nedirdesin bahoz sabahtan beri kıyameti koparttı yoksun diye ortalığı ayağa kaldırdı.

”sultanım sakin ol arkadaşlarım doğum günümü kutladılar sadece”dedim elimdekilerini gösterdim.

”kızım keşke bir haber etseydin ya”

arjin”Oo berfin hanım sonunda evin yolunu bulabilmiş”dedi arjin kapıya sağ omuzunu yalayıp kollarını göğsünün üzerinde bağlayarak

”ne diyorsun arjin”dedim.ters bir şekilde benden iki yaş küçük olduğu için abla demiyordum zaten oda pek haketmiyordu saygıyı

”sabahtan beridir bu evde kıyamet kopuyor abim kafayı yedi sana bir şey olmuş düşüncesiyle”dedi yaşlandığı kapıdan çıkarak.

”B-ben bu kadar endişeleneceğiniz bilemiyordum.”dedim kekeleyerek.

”neyse kuzum olan oldu sen git bahoz abinin yanına anlat sakince o sana bağırsa bile korkma sakince cevap ver o sana zarar verecek son kişi bile değiş.”dedi

oysa öyle değildi bahoz abi bana babam dediğim şahıstan sonra zarar veren ikinci kişi oldu.

”sen konuşsan olmaz mı?”dedim.başımı sağa doğru hafifçe eğerek.

”yok kızım git sadece nerde olduğunu soracak anlat her şeyi” dedi kolum iki kez vurarak.

“ çalışma odasındaydı en son bir kahve yap götür dedi.

“Tamam”diyerek alt kata mutfakta doğru ilerledim.

Kahveyi yapıp ikinci katta olan çalışma odasının önüne gelip kapıyı çaldım.’gir’diye ses gelince içeri girip kapıyı kapattım.”lan şu siktiğim işini ben olmadan yapamıyor musunuz?kaç adamsınız.”dedi.

”tamam oğlum birazdan geliyorum” dedi telefonu kapattı.

“Sen hayla Bursa’mızın masaya bırak çık ayşe”dedi.telefonuyla ilgilenirken.”bahoz abi”dedim sesimin titremesine engel olamayarak.siyah gözleri beni bulurken”nerdeydin sen lan”diyerek kükredi.

”sabahtan beri atamadığımız yer kalmadı kızım nerdeydi.”diye bağırıp üzerime gelmeye başladı.

”Doğum günümü kutlamak istediler arkadaşlarım o yüzden”dedim.

”hangi arkadaşların”dedi.sakin tutmaya çalışır bir sesle.

”bizimkiler işte yabancı yoktu”dedim yatıştırmaya çalıştım.ama sadece çalıştım.omuzumu tutuğu gibi duvara fırlattı”bem sana demedim mi lan daha bu sabah o ikisiyle mesafeni koruyacaksın.”dedi üzerime gelip çenemi tutarak.

kapı sert bir şekilde açıldı”abi ne yapıyorsun sen”dedi hozan abi.

”çık dışarı şu siktiğim kapısını da kapat!”dedi

”ama abi”dedi.bana bakarak ona çıkmaması için yalvar gözlerle baktım.

”abi bak korkuyor berfe bir daha yapmaz hatasını anlamış bizi ne kadar endişelendirdiğini farkına varmış.”dedi

“Çık ecdadını sikerim oğlum”dedi.hozan abi bana ‘özür dilerim’ dercesine bakarak odadan çıktı.

”şimdi sakince sorucam berfe o kadar yeri arattırdım nerdeydiniz bu doğum günü nerde kutladı.”dedi

”az ilerdeki mazı dağda kutladık abi küçüklüğümden beridir hep orada kutlarız”dedim.

”baranla ve serhatla görüşmeyeceksin bir daha.”

”bunu asla yapamam”dedim.”onlar benim kerdeşim gibiler.”kapıya doğru ilerlerken“sen bilirsin”dedi.ne dediğini anlamamıştım umrumda değildi çünkü ben onlardan asla vazgeçemezdim onlar benim kardeşimdi aynı kandan olmazsak bile

kapıyı sert bir şekilde çarpıp çıktım odadan.