Nefret ediyorum sizden

Görkem

Şuan hepimiz oturmuş naz'ın çıkmasını bekliyorduk ben hayatımda iki kere ağlamıştım biri sevgilim gözlerimin önünde intahar edip benim hiçbişey yapamayışımda ikinciside daha düne kadar kendinden nefret ettiğim kardeşim için artık nazın değerini anlamıştım ama artık çok geçti.Ona bişey olsa yaşayamazdım hep abim yüzünden olmuştu bunlar neden böyle olduki .Ağlamaktan gözlerim şişmişti tam ayağa kalkıp lavaboya gidecektimki.Bütün doktorlar nazın odasına koşmaya başladı hepimiz telaşla pencerenin önüne gittik ama perdeyi kapatmışlardı siktir ya ona bişey olursa daha yeni kavuşmuştuk annem yere çökmüş ağlıyordu babam onu sakinleştirmeye çalışıyordu Aras abim kapıyı tekmeliyo eren yumruk attıyor ikizlerim yerde ağlıyordu ben ben napıcaktım iki dk sonra doktorlar çıktı yüzleri solgundu neden nedenki

"Kızınız çok iyi kurtardık" doktor bunu diyince annem hemen babama sarıldı bizde derin bir oh çektik

"Ama şuan ayaklarını hissetmiyor" bu gerçek olamazdı değilmi hadi ama

" Böyle birşey olamaz benim kızım yürüyecek doktor ne olursa olsun "

" Biz elimizden geleni yapıyoruz zaten bu işlem 7 8 ay sürecek her gün kontrollere gelmesi gerek artık ve lütfen üstüne gitmeyin herşeye alınabilir küsebilir kızar ve evinizde asansör yoksa hergün taşımalısınız" bu doktor ne diyordu böyle benim kardeşim evin içinde hergün koşardı yürüyüşe çıkardı ama artık hıç bişey yapamayacaktı.

" Doktor bey kızımı görebilir miyim?"

" Ama çok yormayın girebilirsiniz" diyip gitti bizde kapıyı çalıp içeri girdik naz sadece duvara bakıyordu tebkisiz bir şekilde bize bile bakmadı

" Naz?annecim iyimisin biyerin ağrıyomu cevap ver kızım lütfenn!"annemden sonra hemen Aras abim konuşmaya dahil oldu

"Abicim merak etme iyileşeceksin seni en iyişekilde iyileştirecez sana söz veriyorum güven bize"

" Size güvenmekmi lan ne güvenmesi ne ne benim hayatımı mahvettiniz lan ben en azından eski evimde daha huzurluydum abilerim bana güveniyordu beni seviyolardı koruyorlardı bana sizin gibi davranmıyolardı Allah belanızı versin yürüyemiyorum lan geldiğim günden beri yapmadığınızı birakmadınız artık sizinle yaşamayacagım benim için artık bittiniz bizim aramızda bı aile ilişkisi olmayacak olmadıda beni buradan çıkarın gideceğim yüzünüzü bile görmek istemiyorum defolun gidin burdan çıkın odadan çıkın!!!" Naz artık sinir patlaması yaşamıştı.Gitmek istiyordu ve bizden nefret ediyordu haklıydı kıza çok şey yaşamıştık.Nazın bikez daha bağırınca hepimiz tek tek çıktık.koridorun önünde bekliyordük öyle Aras abim çıkış işlemlerini yapmakiçin gitmişti.Daha sonra koridordan üç tane erkek bağırma sesi geldi sesler bizim olduğumuz yöne doğru yaklaştı ve bize diğru gelmeye başladı bunlar nazın eski abileriydi.Birden gelip benim,eren abimin,Mert'in yakasını tutup bizi duvara kaldirıp konuştular

"Naptınızlan bizim kıyamadığımız kardeşimize bunu nasıl yaptın kardeşimiz sizin yüzünüzden yürüyemeyecek lan aptal herifler"dedi en büyükleri sonra yumruk atmaya başladılar babam gil bizi ayırmaya çalışsalarda olmadı en son güvenlik gelip üstümüzden çektiler.Sonra nazın odasına girdiler içerden nazın ağlama sesleri geliyordu ve burdan gitmek istediğini söylemişti yine