2. Bölüm (şüphe)

Selamm nasılsınızz🫶🏻

Keyifli okumalarr💖

.

Her zaman içimdeki şüphe duygusu ile baş etmeye çalışmıştım. Gerçekten çalıştım ama anne ve babamın bana olan duygusuz tavırları, benim hayatımla asla ilgilenmemeleri ve bana karşı olan nefret dolu bakışları beni hep şüphelenmeye devam ettirdi.

Ama son yaşadığım olaydan sonra şüphelerimin doğru olduğuna kanaat getirdim.

*

Sıradan günlerden birtanesiydi. Saat 16.30'a yaklaşırken Odamda kitap okuyordum. Gelen bildirim sesiyle dikkatim dağılmıştı. Bizim gruptan mesaj geldiğini görüp bildirime tıkladım.

404! GRUP İSMİ BULUNAMADI

Yunuscuk🐬: ABİ YETERR! EVDE SIKINTIDAN PATLAYACAM SİMDİ HA, ALLAH RIZASI İÇİN DIŞARI ÇIKALIM 😭

: Anne karısı sabahtan beri ödevleri bitirmem için başımda nöbet tutucaktı nerdeyse sanki ilkokuluz aq.

Melissimm: Allah sana kolaylık versin bacım. Bende çok sıkıldım AVM'ye kahve içmeye gidip 100 yıllık konularımızı en baştan konuşalım mı?

Yunuscuk🐬: Çok iyi plan hemen hazırlanın ben sizi alırım yarım saate kapıya çıkarsınız Okeyto?

: Bana uyarr.

Melissimm: Okeyy.

Gülerek mesajlardan çıktım. Annem çoktan evden çıkmıştı zaten üzerimi giyinip makyaj masama oturup saçlarıma şekil verdim daha sonra da doğal görünümlü bir makyaj yaptım.

Çantamı aldıktan sonra cüzdanımda para var mı diye kontrol ederken hiç param olmadığını farkettim. Anneminde evde olmayışını fırsata çevirerek odasına koştum. Onun aynalı komodinine doğru yöneldim. Çekmecelerini karıştırmaya başladım. En alt çekmeceyi açtığımda orada bir kutu olduğunu farkettim.

Merakıma yenik düşerek eski görünümlü kutuyu çıkardım ve yavasça kapağı açtım. Kutunun içinde annemin ve babamın birkaç fotoğrafları ile ve bir tane bebek patiği vardı. En üstteki fotoğrafı elime aldım. Annem ve babamın arkalarına bir dağ evini aldıkları bir fotoğraftı. Sonra fotoğrafın arkasını çevirdikten sonra bir tarihin yazılı olduğunu gördüm.

10.01.2007 Dağ evimiz yazısı vardı. Tarihi görmemle bu fotoğrafta bir gariplik olduğunu fark etmem bir oldu. Fotoğrafı hemen önüne çevirip annemin karnına dikkatlice baktım. Annem hamile değildi...

Bu imkansızdı. Annemin o zamanlar bana hamile olması gerekirdi. Birkaç saniyelik şokla fotoğrafa bakakaldım. Daha sonra ise Çantamı ve fotoğrafı alıp evden çıktım. Evden çıkar çıkmaz temiz havayı içime çekmeye çalıştım. Sanki evren nefes almamı istemiyordu. Gözlerimin dolduğunu fark etmemle bir an araba sesiyle irkildim. Kafamı kaldırdığımda Yunus ve Melis'in geldiğini fark ettim.

Yavaş adımlarla arabanın arka tarafına geçtim. Arabadaki sesler uğultuya dönmüştü. Birkaç saniye sonra bir sesle irkildim. Yunus bana sesleniyordu. "Duruuu! iyi misin? yüzün çok solgun" Melis'de hemen ardından ekledi. " Bişey mi oldu?" Birkaç boş bakışımdan sonra "kafede anlatırım" deyip sustum.

Bir süre sonra;

Kafeye girmiştik. Kahvelerimizi beklerken tekrar bana ne olduğunu sordular. Yavaşça çantamdan fotoğrafı çıkarıp masaya koydum. Boş bakışlarla fotoğrafa bakarlarken fotoğrafın arkasını çevirdim ve tarihi görmelerini sağladım.

"Benim doğum günüm ne zaman?" Diye sorduğumda Melis hızlı bir ifadeyle "11 Mart" diye cevapladı. "Bu fotoğraftaki tarihe göre annemin bana hamile olması gerekiyordu. Ama annem burada hamile değil" dememle Şokla bana baktılar ve aynı anda "NEE!" demeleri bir oldu.

Ne yapmamız gerektiğini bilemeyecek birkaç saniye bakıştık. Sessizliği bozan Melis "nasıl diyeceğimi bilemiyorum balım yani of konuşamıyorum bile ama buna bakılırsa gerçek ailen değiller." dedi. Yunus'ta onu onaylayan mırıltılar çıkardı. O sırada kahvelerimiz gelmişti. Filtre kahvemden bir yudum alıp "ne yapmam gerekiyor o zaman?" diye sordum.

Yunus temkinli hareketlerle "en iyisi DNA testi yaptırmak. Annenle babandan bir saç teli alman DNA testi için yeterli gerisini bana bırak." Dedi. Kafamı onaylayan bakışlarla salladım. Biraz daha sohbet ettikten sonra saatin 18.30 olduğunu fark ettim en geç 17.00'de evde olmam gerekirdi..

Eve geldiğimde annemin ve babamında eve gelmiş olduklarını gördüm. "Nerdesin sen saatin kaç olduğunun farkında mısın!" diye bağırdı. Son zamanlarda bağırıp duruyordu. Kısaca ve umursamaz şekilde özür diledim ve odama çıktım. Bana kalsa özür dileyecek bişey yapmamıştım, ama konu uzamasın diye direk özür dileyip geçtim.

Yemek saati 19.30'daydı. Hep aynı saatte yerdik. Nedenini sormayın çünkü bende bilmiyorum.

23.30
Annemgil çoktan uyumuştu. Onların odasına girip saç teli almalıydım. Annem hissederdi o yüzden onunkini tarağından alıcaktım. Eldivenlerini takıp yavaşca odalarına girdim ilk başta annemin makyaj masasına yönelip tarağından saç teli aldım ve elimdeki poşete koydum. Sıra babamdaydı.

Yavaşça yaklaştım. Tam çekip alıcakken makası fark ettim. Hemen alıp saçından bı tutam kestim. Onuda ayrı bir poşete koydum. Daha sonra ise hızlıca odadan ayrıldım. Kendi tarağımdan da aldığım saçımı poşete koydum.

404! Grup ismi bulunamadı

: Herşey hazır yarın götürüyoruz saat 13.30 gibi hazır olun.

-Bitti-

Nasıldı?

​​​​​​

​​​​​

​​​​​


​​​​​

​​

​​​​​​