Medya:Sezen Aksu-Kaybolan Yıllar
Yaklaşık 6 saatin ardından ameliyathanenin kapısı açıldı ve içeriden doktor çıktı.
Belki Umay 'Doktorum,Doktorcum'felan diyordur ona
Dememiştir Umay öyle birşey sus
Ben uyardım sadece yakışıklımm.
Müslüm ile konuşmamı bitirdikten sonra doktoru dinlemeye başladım.
"kurşunları çıkarttık ameliyat esnasındaki krizler dışında bir sorun yaşanmadı.Normal odaya alınacak.Refakatçı olarak ben kalırım Umay'ın yanında"Ne?
Şunları söyledim,"dem kimi oluyorsun?Ben kalırım yanında git sen!"Cevapladı sorumu "Çocukluktan beri arkadaşım olur kendisi,ama çok istiyorsanız refakatçı siz olabilirsiniz"
Ananınki bir tür Müslüm.Arkadaşım dedi işte
"Ben kalırım" "Tamamdır geçmiş olsun,görüşürüz"ona yanıt vermeyerek Umay'ın götürüldüğü oda'ya girdim,ardımdanda tim girdi.
Boş koltuklara oturup uyanmasını bekliyorduk.
2 Buçuk Saat Sonra Umay Ateş'in Ankatımıyla;
Gözlerim sanki birbirine yapıştırılmış gibiydi.Açmaya zorladım ama açılmıyordu.
1-2 dk öyle durduktan sonra tekrar açmaya çalıştım gözlerimi.Sonunda aralandı gözlerim ama yüzüme vuran ışık ile geri kapadım.
Bir süre sonra ışığın kapandığını anladım ve açtım gözlerimi başımda Uraz ve tim vardı.
Efe konuştu."Komutanım iyi misiniz?"kendimi zorlayarak cevapladım "iyiyim,ne zaman çıkarım?"Bu sefer Uraz konuştu"Çıkmıyorsun,ben kalacağım yanında."
"Gerek yok Barın kalır yanımda."
Çenesini sıktığını gördüm."Kim o?"
"Buradaki doktor arkadaşım"Burun kıvırcıktan sonra,"Ona gerek yok ben varım"dedi.Daha fazla uzatmamak adına onayladım,"İyi,tamam"
Biz konuşurken odanın kapısı açıldı ve içeri Barın girdi.Barın direkt benim yanıma gelip sarıldı.Ve şunları söyledi."Az dikkat kızım kendine yaa." "Ne yapabilirim?" "Ne ne ya-"
Tam konuşacaktı ki Uraz gelip Barın'ın kolundan tuttuğu gibi bizi ayırdı.Ardından "Yaraları acır diye çektim"Oğuz atıldı hemen "Aynen Komutanım o yüzdenn"Efe'nin kafasına vurmasıyla eli kafasına gitti.Bu sefer ben konuştum."Vurmayın şu çocuğun kafasına,vura vura salak oldu zaten!"
"Emredersiniz"Bunlar harbi mal.
Sen çok akıllısın zaten amına koyayım
Of
Hâla bu hastanedeydim,hayır ne olurdu çıksam evimde dinlenirdim ben..
Ben homurdanırken oda'ya Uraz Komutan girdi."Doktorla konuştum yarın çıkabilirsin"
"Tamam yanımda kaldığın için teşekkürler."
Duygusuz bakışları ile yüzüme baktı ve tek kaşını kaldırarak konuştu,"Hayırdır?Senli-benli konuşuyorsun?"Sözleri beni dumura uğratmıştı.
"Samimi olsun diye söylemiştim ama rahatsız oluyorsanı-"Konuşmamı bitirmeme izin vermeden atıldı."Rahatsız oluyorum"dedi.Bakışları küçümseyiciydi."Kusura bakmayın Komutanım bir daha rahatsız etmem"
"İyi olur,ayrıca her görevde böyle yara alacaksan ben seni göndermeden senin kendin gitmen daha iyi olacak.Bir de seninle uğraşamam"dedi sert sesiyle.O sırada odaya bir hemşir girdi."Umay Hanım Başhekim Bülent Bey'in sizinle konuşması gereken şeyler varmış.ATEŞ ailesi ve KOREL ailesi de var."Neden 7 yıl sonra Ateş ailesini,kabusumu görecektim ve Koreller kimdi?
Onu başımla onayladım."Tamam,geliyorum"odadan çıktı hemşir.
O hâla odadaydı,onu takmayıp yatağın yanındaki tekerlekli sandalye'ye oturdum.Üstümde elbise gibi duran mavi hasta kıyafeti vardı.
Odadan çıkıp Baş Hekim'in odasının önüne gelip tıklattım."Gel"sesini duyunca girdim.
Arkadaşlar bu bölüm uzun olduğu için burada bitiriyorum part şeklinde bitireceğim bölümü.
Umay?
Tim?
Okur Yorumları | Yorum Ekle |