35. Bölüm

Kuzenin.

'Buzağı doğdu. '

'Elimden tutacaksın ve o kuzeninin yanına götüreceksin beni. '

'efkan dün gece kuzenini öldürmüş. '

Derin nefes al ver.

Sakin ol

Sakin kal

"Lalin orada mısın? "

"Evet."

"Efkandan uzak dur lalin seni sevmediğimi biliyorsun ama zarar görmeni istemiyorum. Efkanın öfke kontrolü sınırı kalmadı, "

Efkanın bakışları bana döndü.

Yüzümün kireç gibi olduğuna yemin edebilirdim.

"İyi misin lalin. " Efkanın sesi ile yutkundum.

"Efkan o adamlara güvenemez lalin o adamlar tekin deği, "

"O adamlar efkanı kandırıp sana zarar verirler anlıyor musun ya da efkanın öfke nöbetinin kurbanı olursun. "

Kapanan telefonu kulağımdan çektim.

Neşet efkanın sesini duyunca kapatmış olmalıydı.

Kurbanı olursun... Bu ne kadarda ağırdı.

"Efkan." Dedim ama devamını getiremedim.

Efkan katildi. Bu silinmez bir gerçek iken dün birini daha öldürmüş olması...

"Efkan sen ne yaptın. "

Bu kadar soğuk kanlı biri miydi hep

Öldürdükten sonra gelip duşa girmişti.

Kuzenim ölmüştü.

Çenem istemsizce titredi.

Öfke kontrolünü kaybetti...

Üzerindekş kan.

Ellerindeki kan

Efkan can mı almıştı. Elimi tıtan elleri bıçağı kavramış ve tekrar bir can daha almıştı.

Efkan hızla ayağı kalkıp yanıma gelirken geriye doğru kaçtım.

"Gelme, " Gözümden akan bir damla yaşı bakışlarıyla takip etti.

"Ne oldu lalin bir şey söyle! " Sinirleniyor muydu.

Dün gece birini öldürmüştü.

Dün gece birini öldürmüştü.

Üzerindeki kanlar.

Ah nasıl anlamamıştım. Üzerinden kanlar neredeyse damlayacak kadar fazlaydı.

Silahla değildi. Kurşun o kadar kanatmazdı.

Bıçak. Efkanın o kadar mı gözü dönmüştü o kadar mı gözü dönmüştü.

"Ne oldu diyorum lalin. "

"Sen." Kekelemiştim

"Öldürdün mü? "

"Telefondaki kimdi. "

"Sen gerçekten, " Elim ayağım titriyordu nasıl böyle bir şey yapmış olabilirdi.

"Ne bekliyordun lalin? " Jandarmalar bu yüzden gelmişti.

"Geceyi beklediğim için sabrıma teşekkür edeceğine soruyor musun? "

Duyduklarıma inanamıyordum.

Efkan mıydı karşımdaki?

Efkanı yufka yürekli biri olarak görmüyor beklemiyordum da ama bu yaptığı çok vahşiceydi.

"Sana zarar vereni dokunanı yaşatacağımı düşündün mü gerçekten lalin? "

"Keşke sana hiç anlatmasaydım. " Benim yüzümdendi. Ben hâlâ dilaranın başına vurduğum için pişmanlık duyup kahrolurken efkanın bile isteye öldürmesi...

Midemin bulandığını hissediyordum.

"Bana anlatacaktın tabiki kime anlatacaktın başka senin hakkındaki her şeyi bilmek hak bana, "

"Bu yüzdendi lalin. " Dedi hemen sonra biraz daha sakinleşmişti.

"Bana böyle bakma diye ayrılmıştım."

"Anlamadım." Yüzümün garip bir ifade aldığına emindim.

"Korkma benden lalin. "

Titreyen ellerime baktı.

Elini beline attığında hareketlerini izledim.

Belinden çıkardığı silahını görünce ufak bir çığlık attım. Geriye doğru giderken iki büyük adımla yanıma geldi.

Belimi tutarak kendine çekti bedenim göğsüne çarparken silahın ucu yerde silahlı eli benden uzaktaydı.

Efkan hemen yanımızdaki devasa büyüklükteki kayaya yasladı beni

O sırada ellerinden kurtulmak için çırpınıyordum çoktan ağlamaya başlamıştım.

Efkan elini bu sefer karnımın üzerine sardı. "Şşşt." Dedi korkmamı istemez gibi

Sırtım göğsünde iken kayadan bir adım uzaklaştı. Silahlı olan elini kaldırdı. Namlunun ucu karşıdayken

Bir ayağını benim ayaklarımın önüne koydu kaçmamam için karnımı saran elleri kısa bir an bırakarak

Elimi tuttu ve silahı benimmelime vererek kendi parmaklarını elimin üzerini sardı.

Sol elimide avuç. İçine alarak silahın üzerine götürdü.

"Bunu kendine çekiyorsun. " Dedi en basit haliyle anlatarak

Kulağıma doğru, "korkma, " Diye fısıldadı.

Hemen ardından işaret parmağını benim parmağımın üzerine basarak silahın ateş etmesini sağladı.

Silahın ateş alması ile kendimi efkanın göğsüne daha da bastırdım.

"19 tane kaldı. "

Efkan silahtan ellerini çekerek beni kendine çevirdi.

Sırtım soğuk kayaya yaslayarak üzerime doğru eğildi.

"Benden korktuğun an çekinmeden kullan lalin. Sana hakkım hep helal."

Resmen onu vurmam için bana silah kullannayı öğretmişti.

"Ne yapmalıydım lalin? " Saçlarımı geriye itti bir eli belimi okşarken huylanarak kendimi kayaya biraz daha yasladım.

"Hi... "

"Hiç bbir şey, " Yakınlığı düzgün cümle kurmamı engelliyordu.

"Bekleme lalin. "

"En azından polis-" Dudaklarını dudaklarımın üzerine kondurarak bekledi.

Arından, "Nefes aldırmam lalin. Cezaevine girse benim öfkem dinmez benim acım geçmez o piçin nefes aldığını bildiğim her an ben ölürüm lalin."

"Çok korkunç öldürmen... " Sanki asıl ölüm buydu onun için bana zararı dokunanın nefes alması

Ama bana en büyük zararı veren kendisi şuan da karşımdaydı.

Bu yüzden elime bir silah vermişti.

Onu vurmam için.

"Asıl korkunç olan sana yaptıkları onu vurmam ise hak. "

"Ama öyle değil öldürmemeli-"

"Sana." Yutkundu.

"Seni pazarlayacağını söylemişti değil mi? "

Aklıma gelenler ile kaskatı kesildim.

"Onu bir oda dolusu ayyaşada satabilirdim ama yapmadım. "

Tebrik mi edecektim teşekkür mü

"Ama o erkek. " Dudakları iki yana kıvrıldı.

"Çok küçüksün lalin. Ve sen bu kadar küçükken seni koruyup kollamak boynumun borcu, "

"Böyle mi koruyacaksın? " Öldürerek...

Başını sola doğru eğerek kabul etti.

"Sana dokunanı yaşatmam.

"Ben hâlâ aynı efkanım. Sana vurgun o adamım lalin. "

" Bu olanlar korkutmasın seni her şey eskisinden güzel olacak. "

Üzerimdeki hakimiyeti sürerken kendi ağırlığını biraz daha bana bırakarak boynuma sığındı.

Etimi iki dudağının arasına sıkıştırıp bir süre oyalandıktan sonra

"Ne dediler bilmiyorum ama seni bana düşman etmelerime izin verme lalin. "

"O adamlara nasıl güvendin? "

"Güvenmedim."

"Sana düşmanlardı şimdi neden yardım ediyorlar sana? "

"Zalimin oğlu zalim i öldürdü lalin. Zalimden daha güçlü bir adam onun yerine geçmek isteyen veliaht var karşılarında. "

"Ama... " Kekeledim.

"Amasını bir sen bil lalin. Bırak alem öyle sansın senin içinde bana dair şüphe kalmasında "

Elleri yüzümü okşadı.

"Burada öğlene kadar kalacağız. Daha sonra bizi alıp yeni evimize götürecekler."

"Adamlar sana sadece zalimin oğlu olduğun için mi güvendi? " Tereddüt etmiş alacağım cevaptan korkmuştum.

Ama mantıken adamlar eğer zalimin oğluda bizimle imajı verirlerse daha çok korku salarlardı.

Ama efkanın yüz ifadesinden anlamıştım ki sadece bu yüzden değildi.

Bilmediğim bir çok şey vardı.