Hayatın akışı

Helloooooooo😻

şimdiden herkese keyifli okumalar diliyorum yorum bırakmayı unutmayın🎃

Delirmiş olmalıydı bunun başka türde bir açıklaması olamazdı gizli gizli Andrei buluşma fikrini anlatan arkadaşıma boş bakışlarımı yollamaya devam ediyordum. Her zaman şeffaf birisi olmaya çalışan benim Alp'i atlatıp onunla görüşmem imkansızdı. Ayrıca benim için endişeli olan kişiye de haksızlık.

‘Kevin bu dediğin imkansız onunla görüşmek istemediğimi açıkça söyledim. Bu ısrarı onun düzeyindeki bir adama yakıştıramıyorum da. Amacının sadece benim iyi olup olmadığımı merak etmesinden kaynaklı olduğuna da inanmıyorum'

‘İşte bu yüzden görüşmelisin ne istiyor anlamalıyız'

‘Ayşin hiç kimse ile görüşmeyecek Kevin.’

Buz gibi sesi ondan çok önce aramıza düşerken aslında çok uzaklaşmadığını fark ettim.

Gözlerindeki o deli kızgınlık harflerini yakarken muhattabının Kevin olması içimi ürpertiyordu. En yakın arkadaşımı korumam gerekiyormuş gibi bir his gelip gidiyordu.

‘Alp'

Sesim ile bakışları yumuşarken yanımda oturan arkadaşımın gerginliği elle tutulur bir hal almıştı.

‘Ne istediğini nasıl öğreneceğiz. Rahat vermiyor ‘

‘ Çok görüşmek istiyorsa benim ile görüşe bilir? Gerekirse senide koruyabiliriz. ‘

‘Tam olarak neden korunuyoruz bu konuda belli değil.’

Ortada elle tutulur bir sebep yoktu. Tuhaf bir hissin bu kadar büyütülüyor olması da normal değildi.

‘Arkadaşın sizin sektöre zarar vermeye çalışan kişiler olduğunu düşünüyor.’

Bu düşüncesini benden önce Alp ile paylaşmış olması ciddi ciddi bu fikirde olduğunun kanıtıydı. Sadece bir sefer ile bu tarz bir şey düşünmüş olması olasılık dahilinde değildi. Benim bilmediğim bir şeyler vardı. İkisinin benden sakladığı şeyler.

‘Neden böyle düşünüyorsun?’

‘Basit bir his.’ Her halinden yalan söylediği açıkça belli olan arkadaşımın bir kalkan gibi Alp'e bakışına göz devirdim.

‘Basit bir his yüzünden etten duvar bir koruma kalkanı da inşa edecek misiniz? Neler olduğunu anlatmak ister misiniz yoksa kendi kendime mi bulmalıyım.’

İkisinin de istediğim şeyleri yapmak konusundaki takıntımı bildiklerini var sayıyordum. Alp daha ılıman bir bakışa geçerken Kevin stresli halini gizleyemiyordu. Gerçekten bir şeyler oluyordu.

‘Kevin bir tuhaflık olduğunu düşünüyor Andrei’de ‘

‘Nasıl bir tuhaflık? ’

‘Daha çok tutarsızlık açıkçası seni bir belaya bulaştırdığımı düşünüyorum. Sizi görüştürdükten sonra hareketleri bana garip gelmeye başladı bir görünüp bir kayboluyor olması tuhaftı. Bir de sana çok aşık olduğuna ikna olmuştum ama izlediğimde daha çok bir şeyleri kovalıyor izlenimi veriyordu?.’

‘Tüm bunların sonucunda?’

Yüzündeki ifade üzüntüye büründüğün de içimin burulduğunu hissettim. Alp yanıma otururken söylediği şeyin ne olduğunu tahmin edemiyor oluşumdan rahatsız oldum.

‘Diğer kızlara saldırı Andrei ile görüştükten sonra yapılmış son olarak bizimle görüldü ve sanırım Burcu’yu sen sandılar?’

‘İkimiz pek benzer değiliz?’

‘Şapka vardı aslında gizli takılıyorduk o yüzden fark etmemiş olabilirler'

‘Yani diyorsun ki bunu yapan kişi Andrei yüzünden saldırıyor?’ sorudan çok adlandırma yapmaya çalışıyordum. Burcu’nun benim yüzümden böyle bir şey yaşamış olması da korkunç bir durumdu.

‘O yüzden Alp korumam olsun istedin.’

‘O Aslancığın planıydı.’

‘Bu ihtimali biliyor muydun? ‘

Sitemini engelleyemediğim ses tonu ile ona baktığımda yüzünde ki karmaşa pekte yardımcı olmuyordu.

‘Ben sana yakın olmak için uğraşıyordum. Kevin'dan yardım istedim oda koruması ol dedi’

‘Kendince beni soktuğun beladan kurtarmak için onu da tehlikeye attın.’

Birilerinin incinmesine sebep olmak bu hayatta en son durmak istediğim yerdi ve en yakın arkadaşım aşık olduğum insanı tahminlerine göre bir bela çukuruna çekmişti.

İçime yayılan o soğukluk ile yeniden ona döndüğümde ne düşündüğümü anladığını biliyordum.

‘ Tehlikede değilim. Kim olduğunu unutuyorsun’

‘Rus mafyasıda değilsin’

‘Oda değil sadece deniyor birileri için'

‘Başkaları da var.’

‘yada ona takıntılı biri var?’ arkadaşımın emin olmadığı çıkarımlarından birini daha duyduğumda başımıza sarılan şeyin nasıl bir yapı olduğunu anlayamıyordum.

‘İkimiz bu durumu bir aydır benden saklıyorsunuz?’

‘Aslında emin değiliz ayrıca ben gerçekten de sadece seninle birlikte olmak için uğraşıyordum'

‘Bir süre rahatsız edilmek istemiyorum düşünmem gereken şeyler var'

~~

Geniş odaların bir çok konforu vardı ve tamda şuanda her hangi bir köşesinde oturup alt kattaki ikiliyi öldürmemek için beni oyalamaya yetiyordu.

Gerçekten bir öldürme eyleminden bahsetmiyorum ama yine de temiz bir kaç yumruk içimin ateşini sakinleştirebilirdi.

Günlerdir Alp ile beraberdim neredeyse duş almak ve uyuduğumuz anlar hariç ayrılmamıştık bile ama o tüm bu anlarda benim biricik arkadaşım ile iz üstünde hareketteymiş. Gerçektende onun kişisel alanına girdiğim andan itibaren tüm algılarım sadece ona odaklanıyordu. Açık bıraktığı kapıları fark edemeyecek kadar bulutların üzerinde oluyordum.

Zehirli bir sevgi diye tanımladığım bu duygunun en orta yerinde öylece duruyordum.

Gökyüzünün berrak mavisi hafif bir turunculuk ile kaplanmaya başladığında kapının ardında tıkırtılar duydum. Bir kaç tıkırtıdan soran çalan kapı yavaşça açıldığında içeriye dağılan ışık onun ardından kayboldu. Elinde tuttuğu tabak ile yanıma oturduğunda bana uzattığı kurabiyeleri baktım. Şekil açısından baya karışık ve garip duran halleri beni düşünerek yaptığı fikri ile güzelleşip duruyordu.

‘İyi misin?’

‘Sanırım lanetlenmişim'

‘Nasıl bir lanet bu'

‘Aklımı karıştırıyorsun etrafımda sen olduğunda diğer her şeyden soyutlanıyorum. İçinde olduğumuz bu tehlikeli durumu fark edememişim bile.’

Yüzüne yayılan gülümsemeye rağmen gerginliği gözlerinden okunmaya devam ediyordu. Saçlarımın tutamlarına uzan eli onlarla oynamaya başladığında huysuz bir bakış attım.

‘ Ben ikimizin yerine de durum değerlendirmesi yaparım.’

‘Alp bahsettiğiniz şey etrafımdaki herkesin tehlikeye sokabilir. Nasıl gözüm kapalı günümü gün etmemi bekliyorsunuz.’

‘Normalinden uzaklaşırsan dikkat çeker ve buda sıkıntıya sebep olur. Ayrıca ben senin yerine bunları çözebilirim.’

‘Yani evdeki dekorasyonlar gibi hiç bir şey demeden ve sorgulamadan öylece durmamı istiyorsun.’

Gözlerim odamdaki süs eşyalarına gittiğinde belimden tutup kendine çekti. Aklımdan geçenleri az çok tahmin ettiğine emindim. Ayrıca Andrei'den kaynaklı şeylerin illaki bir noktada bana ulaşacağıda kesindi.

Boynuna dağılan saçlarımı geriye doğru tarayıp başını boyun girin time yaslandığında bana uzattığı kurabiyenin tadına baktım.

‘yanmış bunlar'

‘KeV rendelediğimiz de anlamayacağına çok inanmıştı.’

‘Şuan nerede'

‘Odasına saklandı sanırım ama çok uzun sürmez burada olur. Kendini çocuk sahibi gibi hissediyorum ama çocuğumuz bizden büyük. ‘

Konuyu dağıtma çabasına eşlik etmeye çalıştım. Tilkilerim top oynamaya başlamıştı bile.

‘ Kevin ile bu kadar iyi anlaşmanız bir açıdan kötü oldu.’

‘Buna sevineceğini düşünmüştüm.’

‘İkinizin yakın olması beni mutlu ediyor ama ikinizin arkamdan iş çevirmesini tercih etmem'

‘Asla öyle bir şey yapmaya cesaretim yok ben ağzımın payını aldım.’

Yaşayıp görecektik. Uzun zamandır inandığım ilk şey verilen sözlerin tutulmasının zor olduğuydu. Hayat ve işleyiş bir noktada kendi yönlendirmesine sahipti ve bu bizlerin planlarına bambaşka eklemeler yapabilmesine olanak sağlıyordu. O yüzden sözlerden çok yapılanlara bakmaya odaklanmıştım.

🎃🎃

Hikayenin bundan sonraki kısmı artık esas konuya girdiğimiz nokta oluyor yani elimden geldiğince daha uzun ve sık bölüm paylaşmaya çalışacağım🙏

Şans verdiğiniz ve beklediğiniz için teşekkürler 🙇

kendinize iyi davranın 🧚‍♀️

iyi geceler 🩵🪽