BÖLÜM-10

Eda’nın numarasını hemen bulmam gerekiyordu. Bizim gruba yazdım hemen. Eda’nın numarasını istedim. Kendisini zaten sevmiyordum,bir de bu olayların altından çıkması iyice ona karşı olan sinirimi artırmıştı. Her şeyi soracaktım ona. Aslında buluşmak isteyecektim. Yüzyüze konuşmak daha iyi olur diye düşündüm.

Mülteci Kampı💵

“Bartu: Bende var vereyim he…”

Hemen Bartu’nun attığı mesaja bastım.

”Bende var vereyim hemen. 0536… ”

“Teşekkürler.”

Hızlıca numarayı aradım.

“Alooğğ?”

Hemen bu numaranın Eda’ya ait olduğunu doğruladım.

“Alo Eda, ben Sıla.”

“Yayın yaptığım gün için özür dilemek için aradıysan hiç boşuna…”

“Hayır. Onunla ilgili değil. Seninle yarın saat ikide Türkeş Parkı’nda buluşmak istiyorum. Yalnız ikimiz. Konuşmamız gerek.”

“Yarın kızlarla alışverişe gideceğiz. Olma…”

“Şu alışveriş sevdandan vazgeçip yarın benimle ikide buluşmanı istiyorum. Hatta buluşmadan önce de yapabilirsin sonuçta değil mi? Bu buluşma önemli. Hadi kapatıyorum.”

“Çağrı Sonlandırıldı”

Elimde Eda’nın büyük bir kozu vardı. Onu her şekilde konuşturabilirdim. Eda bile bilmiyor. Okulda yalnızca ben şahit olmuştum bu olaya: Geçen yıl bir ara öğle tenefüsünde lavaboya girmiştim. Tüm tuvaletler doluydu ve bende bu yüzden spor salonundaki lavaboya gidecektim. Koşa koşa spor salonuna indikten sonra hemen kız ve erkek lavabolarının bulunduğu koridora girecektim. Tam duvarın dibinden dönecekken bir anda hayatımın şokunu yaşadım. Eda’yla Cihan… gerisi malum. Ağzıma almak istemiyorum. O an şok içinde olsamda,hemen telefonumu çıkarıp duvarın dibinden onları gizlice videoya aldım. O gün bu gündür o video hep telefonumda bazen unutuyorum bile videoyu. Eda’ya en sinir olduğum anlarda aklıma geliyor. B şubesinden Cihan’la bizim A şubesinden Eda’yı bir arada görmek kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi. Yarın her şeyi söyleyecektim ona. Tepkisini çok merak ediyordum.

Saat 11.30 olmuştu. Gözlerime de uyku çökmüştü. Yarını dört gözle bekliyordum. Bir an önce uyumak istedim. Yatağıma geçtim ve ışıkları kapattıktan sonra uyumak üzere gözlerimi kapattım.

Bir anda bir bildirim sesiyle gözlerimi açtım. Telefonun ışığı gözlerimi yoruyordu. En düşük ışık seviyesinde olmasına rağmen.

~Onur:“Uyudun mu?🙂”

“Tam gözlerim kapalıyken yazdın. Henüz uyumadım.”

“Öyle mi? O zaman iyi geceler sana🌹”

“Güller böyle emojilerle mi verilecek? Olsun canın sağolsun😅”

“Sen iste ben tüm çiçekleri önüne sereyim Leyla’m🤗”

“Sen bu kadar romantik miydin ha?Mecnun’um😅”

“Tabii ya, bizde de var işte bir şeyler. Neyse… Sen baya uykulusun. Yarın konuşuruz. İyi geceler🦋”

“Sanada iyi geceler🌻”