BÖLÜM-9

İlk önce Hasan’ı arayacaktım. Ama biraz beklemek istedim çünkü daha yeni dağılmıştık. Zamanın geçmesi için bu sefer ders çalışmak istedim. Son senemdi ve bu kadar tembellik fazlaydı. Masamun başına oturdum ve yarım saatlik bir sayaç ayarladım telefonumdan. Evet,yarım saat benim gibi sınava girecek bir öğrenci için tabiikide çok çok az bir süre ama ben bu süreyi günden güne arttırmayı düşünüyorum.

…

15 dakika arayla mola vererek bu süreyi tamamlamayı başardım. Süreyi bitirdim,aynı zamanda bende bittim. Tüm bildirimleri kapatmıştım dikkatimin dağılmaması için ama bildirimleri işim bittikten sonra açtığımda telefonuma bir bildirim geldiğini fark ettim.

“Sayın Sıla Gümüşcü. Eğitiminizi sürdürdüğünüz Sosyal Bilimler Lisesi’nde nedeni henüz belli olmayan bir şekilde gerçekleşen yangın nedeniyle,eğitim-öğrenim doğrultusunda yeni liseniz olan Şahin Bey Sosyal Bilimler Lisesi’ne kayıt edildiniz. Pazartesi günü başlayacak olan eğitim süreciniz, ikinci dönem sonuna kadar devam edecektir. Detaylı bilgi için…”

Doğrusu, gerçekten Şahin Bey Lisesi’ne kayıt olacağım hiç aklıma gelmezdi. Çok şaşırmıştım. Hemen bizimkilere haber vermek için onları arayacaktım ama zaten telefonum kapalı olduğunda onlar beni dört kere aramış. Nedeni kesinlikle onlara da gelen yeni kayıt mesajıydı. Hemen bizim grubu aradım. Anıl ve Batu da bizim gruptaydı. Sahi,onlar ne durumdaydı?
Herkes telefonu açtı. Hasan ve Gonca aynı evde oldukları için tek bir telefondan katıldılar grup aramasına.8 kişiydik. Herkes bu haber karşısında şaşkınlığını dile getirdi. Sonradan aldığımız habere göre 9,10 ve 11. sınıflarda farklı liselere geçiş yapacak,yani her sınıf farklı bir okula gidecekmiş.

Uzun bir süre geçtikten sonra telefon görüşmelerimizi bitirdik. Artık Hasan’ı arayabilirdim.

Hasan-Çalıyor…

“Alo.”

“Alo Hasan. Sana bir şey soracaktım.”

“Tabii buyur.”

“Biliyorsun ki bugün tatsız bir olay yaşandı ve Arif bizim parka geldi. Ben de bir şeyi merak ettim. Arif bugün bizim parkta buluşacağımızı nereden biliyordu? Kim söyledi ona biliyor musun?”

“Hiç birimiz haber etmedik Arif’e. Zaten etmeyiz de. Ama nasıl geldi? Nereden biliyordu? Onun cevabını biliyorum.”

“Gerçekten mi? Süper bir haber bu benim için.”

“Evet. Bizim sınıftaki salak Eda’nın parmağı varmış bu işte. Onun sayesinde bulmuş bizim yerimizi. Sonrasında bize tehditler savurarak seni çağırmamızı istedi. Biz de mecbur çağırdık seni. E sen de Onur’la gelince olaylar büyüdü işte.”

“Hmm anladım. Teşekkür ederim Hasan.Görüşürüz.”

“Ne demek.Görüşürüz.”

Demek tüm olanların sorumlusu Eda’ymış. Ama o niçin böyle bir şey yapsın ki? Şimdi sıra bu sorunun cevabını bulmakta…