4. Bölüm

2. Bölüm

240 27 16

2.BÖLÜM

Ben şuan ne yaşıyorum karşımdaki insanlar biz senin aileniz diyor ne düşünmem gerekiyor bilmiyorum sabah bizi yetimhane müdürü aramıştı ve acil gelmemiz gerektiğini söylemişti

durun! size kendimi tanıtmayı unuttum

sence şuanda bu daha mi önemli

yani biraz haklı olabilirsin ama bundan kimene

Merhaba Ben Asel çokta bişeyim yok sadece asel kimsesiz asel neysee bukadar dram yeter

9 yaşına kadar yetimhanede yaşadım ondan sonra beni bir aile evlat edindi ilk zamanlar güzeldi 2 yıl sonra üvey annem hamile olduğunu öğrendik

Ben çok sevinmiştim kardeşim olucağını öğrendiğimde ama anlarsınız ya kendi çocukları olunca işler böyle gitmedi ama bana kötü davranmadılar halen onlarla yaşıyorum 3 ay sonra 18 yaşıma giriyorum ve gidicem bunları çokta kafama takmıyorum

Bizde yedik ya "çok kofomo tokmoyorum"

sen sus pakize!

Ne demişler doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlarmış

Ayy seninle hiç tartisamicam daha önemli konularım var tam o sırada üvey babamin (ahmet bey) sesini duydum "asel kızım iyi misin" "dalmışım pardon "

Karşıdaki adam yani galiba babam konuştu "kızım biz yıllardır seni öldüğünü sanıyorduk ama şimdi yaşıyorsun biz seni artık yanımızda istiyoruz" bana öyle bakıyorlardıki sanki bana ihtiyaçları varmış gibi aslında iyi birine benziyorlardı

Karşımdaki kadının sanırım kendisi annem gözleri dolmuştu ağlamamak için kedini zor tutuyordu ama onların gerçekten ailem oldukları bilemem bunu için dna testi yapmam gerek onlar bu durumdan çok eminlerdi ama ne oldu ne olmaz ve fikrimi söyledim

"Şeyy ben dna testi yapmak istiyorum"selim bey (babasi) onaylar şeklinde kafasını salladı meltem hanım (annesi)"tabi kızım sen nasıl istersen" selim bey kunuştu "o zaman hastaneye gidelim sonra konuşuruz sizin içinde uygunsa " üvey babam "tamam bizim için sorun o zaman gidelim" üvey babamin onaylamasıyla herkes ayağa kalktı ve

kapıya doğru ilerledik dışarıya çıkınca üvey babam selim beye seslendi "biz sizi takip edelim " selim bey onaylamak için kafasını salladı tam babamlarla gidicektim ki meltem hanımın sesine duydum

"kızım istersen bizimle gel hem yolda konuşurüz" gülümseyerek bana bakıyordu aynı şekilde karşılık verdim meltem hanımı kırmak istemiyordum ondan "olur meltem hanım" dedim ve arabarina doğru ilerledik üvey babalarda kendi arabarina gittiler

Hadi bakalım yolculuk başlasınnn

💙

Galiba sonuda hasteneye gelmiştik arabadan indik ve o sırada annemlerde gelmişti hastaneye doğru ilerledik hastaneye baktığımda kocaman harflerle 'CİHATLI HASTANESI' yazıyordu lann bi dk bu ailenin soy isimleri Cihatli dağilmiydi yok canım hastaneleri olamaz isim benzerliğidır

ben bunlari düsunurken resepsiyona gelmiştik karşımızdaki kadın selim beyi görünce telâşlandı hemen kendini toparlayarak konuştu "efendim hoşgeldiniz" galiba hastene onlarındi vaybe adamlar demek ki zenginler selim bey konustu "dna testi için geldik acil " selim beyin sert sesi ile kadın hemen bize yeri şöyledi ve

hep beraber asönsere doğru ilerledik meltem hanımın gidicemiz kata basmasıyla asönser hareketlendi size söylemeyi unuttum yanlarında iki kişi daha vardı birtanesi bende küçüktü galiba diğeri ise bende küçük değildi benle aynı yaşıtmış gibi duruyordu yada benden 1 yaş büyüktür neyse asönser durdu ve ilerlemeye başladık kapının önüne gelince sırayla geçmeye başladık tam onların geçmesini söyleyicektim ki benden küçük olan kapıyı açıp konuştu

"buyur abla geç" Benle yaşıt olansa bana gülümseyerek onayladı DUR! o bana ablamı dedi vaybe demek ki kardeşimde var vee bana abla dedi atlas(üvey kardeşi) bana abla demezdi yine veletin sesini duydum "abla yanlış biseymi dedim' çekinerek söylemişti benden çekinmesini istmeiyordum ondan hemen konuştum "yok velet birden abla deyince sasirdim" diye açıklama yaptım

hemen ardından içeriye geçtik ve yerimize oturduk doktor konuşmaya başladı "evet herkez burda olduğuna göre dna testi yapalım buyrun" doktorun söyledikleriyle selim bey ve ben ayağa kalktık kan alma odasına gittik ilk önce selim bey kan verdi sira bana geldiginde içeriye benimle yaşit olduğunu duşundugum cocuk geldi ve selim beye bisey dedi ardindan selim bey gitti ve çocuk benim yanıma geldi

"merhaba ikiz"neee bu benim ikizim mi benim ikizim mi var "s-sen benim ikizim misin " bu tepkime güldü bana komik biseymi söyledik çatık kaslarımı görünce gülmesini durdurdu "bu halinlede adar abime benziyorsun ve evet ikiziz"

tam o sırada hemşire elinde kocaman ineyle geldi ine gerçekten büyüktü kolumu açtım ve ineyi koluma doğru götürdü gerilemiştim bunu fark eden çocuk elimi tutu ve bana güven veren gülümseme sundu bende ona istemsizce gülümsedim hemşire kanımı aldı ve

bana pamuk veridi biraz tutup çöpe attım çocukla bereber içeriye geçtik yerimize oturduk o sirada doktor konuştu "2 saate sonuçlar çıkır" dedi ve gitti

Büyük ihtimal onların çocuklarıydım