12. Bölüm

Kapının çalınmasıyla odadan çıktım ve iremi içeri davet ettim.”hoşgeldin” dedim neşeli bir sesle.

iremde bana neşeli bir o kadarda dün ki olaylardan dolayı endişeli bir bakış attı. “hoşbuldumm.” İremle birlikte salona geçtiğimizde koltukta oturan yiğiti gördüm ama yanında biri daha vardı Alp. İrem bana sinirle baktı. “Asır beni sinir krizi geçireyim diye mi çağırdın” dedi kulağıma fısıldayarak. Daha sonra alp’e bakarak “Sen ne ara virüs gibi her yerde belirmeye başladın buz adam?” Alp çok soğuk olduğu için irem artık ona buz adam demeye başlamıştı.

Alp hiç çekinmeden. “Ben davetliyim. Senin ne işin var, gürültü yapmak için mi geldin yine” Demesiyle İrem koltukta oturan Alp’e bir adım daha yaklaştı.

atışmalarını izlerken çok eğleniyordum ama Yiğit için aynı şeyi söyleyemezdim. Sabrı sınanıyormuş gibi duruyordu.

“Sizin bu sikik atışmalarınızı dinlemek zorunda değilim.” Demesiyle lafları kesildi ve sustular. Kaşlarımı çatarak ona baktım “söylenicek şey var söylenmeyecek şey var belliki sen pek anlayamamışsın neyin söylenip söylenmeyeceğini.”

“Gayet doğru bişey söyledim ayrıca söyleneceğin yere bana teşekkür etmelisin.”

“Onlar misafir sen farkında mısın-”

”Yeter amına koyiyim bi ağız tadıyla içemedim şu çayı” dedi Alp.

İrem göz devirdi ve bana baktı “asır bana odanı göstersene merak ettim.”

onu odaya götürüp kapıyı kapattım ve yatağa oturduk. “Yiğit sana nasıl davrandı dün gece yine kaba ve soğuk davrandıysa onun o odun kafasını kırarım!-” başım iki yana salladım

“ hayır sırtıma kremi bile o sürdü…göz göze gelmedik ama sesizliği ile sarılmış gibi hissettim kendimi” irem kıkırdadı” off sen bu çocuğa tutulmadıysan bende bişey bilmiyorum!

“Saçmalama!” Dedim hemen konuyu değiştirmeye çalışarak. O sırada aşağıdan Alp’ın sesi duyuldu.” Birisi şu gürültücü kızı sustursun!” Diye haykırmasıyla güldüm.” Senin bu Alp’le ne alıp veremediğin var?”

irem gözlerini devirerek “bilmiyorum sesi bile sinir bozucu, gözleri bile beni döv diyor! Neysede bu yakışıklı eniştem nereli?” Anlamamış şekilde kaşlarımı çattım “hangi enişte?”
“kızım anlamamazlıktan gelme işte kocan diyorum.” Babamlar sohbet ederken duymuştum karadenizliydi sanırım. “Heralde karadenizli.” İrem güldü. “Valla içime doğmuş. İçimden karadenizlidir diyordum sürekli”

iremle odadan çıkmıştık ve salona gitmiştim. İki buz adam bir şeyler konuşuyorlardı. Yanlarında gidip karşılarındaki koltuğa oturduk. Yine irem ile alp birbirlerine ölümcül bakışlar atıyorlardı. İrem “asır bence oda daha huzurluydu.”

“senin huzur dediğin şey sanırım bu evin dışında kalmış.”dedi alp arkasındaki kapıya hafifçe bakarak.İrem ters bir şekilde “evet keşke sende onunla birlikte dışarı çıksaydın.” Demsiyle kendimi tutamayıp patladım. Yiğit e baktığımda göz göze geldik ama gözleri hala buzul gibi soğuktu. İrem bana döndü “bu evin enerjisi güzelmiş. Ama misafir odası varsa bence şu şahısı odaya kitleyelim ortam dahada güzelleşir.” Dedi alp’i göstererek.

Alp ona bakarak “senin enerjin zaten buraya fazla” irem alayla “laf mı sokuyorsun iltifat mı ediyorsun anlayamadım.” O sırada dalmıştım, içimde bir sessizlik vardı. Sessiz ama karmaşık. Sanki hayatımın geri kalanı bu odadaki dört kişiyle şekillenecek gibiydi.

(bu bölümde daha çok iremin Alp ile olan ilişkisini ön plana çıkarmak istedim. Yine bu kitapa bölüm atmam uzun sürebilir çünkü bir tane daha kitap yazıyorum aksaklıklar olabilir ama bu kitabıda ihmal etmiyeceğim tabikide. Bu arada kitabın ismini Al Bayraklı Aşk olarak değiştirdim böyle daha iyi olacağını düşünüyorum. Merak edenler içinde profilimden kitaba bakabilirsinizz.🤍)