8. Bölüm

“EMİR KARIM NER-“bana bakmasıyla sözünün kesilmesi bir oldu ve hızla yanıma koştuğu sırada Emirin adamları Yiğitin önüne dizildi”ÇEKİLİN!”ne kadar korksalarda çekilmediler ve ard arda silah sesleri duyuldu yiğitin timinden biriydi sırayla hepsini nişan alıp vurmuştu. Yanıma geldi ve beni kucağına aldı. “İyi olacaksın Asır merak etme..”daha sonra beni o depodan çıkarıp arabanın için yatırdı.”Birazdan gelicem.”sesi sertti. Hızla depoya girdi ve 5 dakika sonra kurşun ve çığlık sesi duyuldu daha sonra bütün tim depodan çıktı hepsi arabaya bindi, yiğit ise yanı başıma oturdu ve kafamı kaldırıp dizine koydu. Arabayı süren askere”Hastaneye.”dedi net bir sesle.

Hastaneye vardığımızda tekrar beni kucağına aldı.”yürüye bilirim”dediklerimi duymazdan gelerek hastaneye girdi kayıt işlemlerini yaptıktan sonra hızla yanımıza bir doktor geldi

”Noldu Yiğit?”dedi doktor telaşlı bir sesle”Bilmiyorum! Bilmiyorum!”doktor bana baktı, sanki doktor ve yiğit daha önceden tanışıyor gibi samimi bir dille konuşuyorlardı. Doktor sırtımda ve yanan tenime baktı ve hemşireleri çağırdı”sedyeyi hazırlayın.”dedi emirci bir tonda. Yiğit hala beni kucağında tutuyordu ama yanan tenime sıcak elleri temas ettikçe canım yanıyordu ne kadar belli etmesemde yüzümü acıyla buruşturdum ve o sırada sedye geldi sedyeye yatırdıktan sonra hemşire bana bir serum yaptı ve doktorun odasına ilerlettiler.

Doktor bedenimi incelemeye başlamıştı.” Anlat bana nasıl bedenin bu hâle geldi?”ama benim ağzımdan çıkan tek şey”kaçıncı derece yanık?”oldu.”1 ve 2. derece yanıkların bunun için bir kaç tane krem yazıcam ayrıca nemli bir bez veya soğuk kompres uygulayın yanan yerler için ekstra steril gazda almanızı öneririm..” dedi Yiğite bakarak, tekrar bana bakışlarını çevirdiğinde derin bir nefes verdi ve devam etti sırtımı inceleyerek”sırtın içinde yine yanıkların için yazdığım kremleri uygulayın zaten kesikler için gerek tıbbi yardımları şimdi yapıcağım.”

Sırtımdaki kesiklerele pansuman yapılmıştı ve arabaya binip eve gitmiştik fakat arabada adamaları hiç acımadan öldüren askerde vardı. Kimdi bu? Daha sonra konuşmaya başladı sanki aklımdakileri okumuştu ifadesiz bir şekilde”ben Yüzbaşı Alp Yüzbaşı Yiğitin yakınıyım.” Yakınıyım derken kardeşi olarak mı kuzeni olarak mı yoksa arkadaş olarak mı bahsetmişti? Konuşmaya mecalim olmadığı için hiç uzatmadan“Asır. Tanıştığıma memnun oldum.” “Adın mı Ası-“ “evet.” Herkes ismimi duyunca şaşırıyordu neden, İsmim bu kadar kötü ve garip miydi? O esnada Yiğit bizi izliyordu.

1-2 dakika sonra arabadan indik ve eve ilerledik kapıyı açtığımızda ise İrem endişeli bir şekilde koltukta ellerini saçlarına geçirmiş oturuyordu. Eve ilk giren bendim, geldiğimizi bile fark etmemişti.”İrem..” sesimi duymasıyla bana bakması bir oldu ve koşarak bana sarıldı canım ne kadar acısada umursamadan ona sarılmıştım. Birkaç saniye böyle kaldıktan sonra geri çekildik ve hepimiz salona oturduk.” Ne oldu Asır?!” hiç bir şey diyemedim. “Asır ne oldu!!” “İrem açıklaması biraz zor ama beni kaçırdılar ve…” o esnada Yiğit sözümü kesti ve İreme baktı “gerisi seni ilgilendirmez.” demesiyle kaşlarımı çatarak ona baktım kardeşim gibi gördüğüm bu kızla nasıl böyle konuşurdu! “Dediklerine dikkat et! O ne kadar senin karınsa ki onu tanımıyorsun bile! benimde kaç yıllık arkadaşım! Anlıyor musun??” Elimi İremin elinin üzerine koydum ve onun duyucağı şekilde “kusura bakma” önemli değilmiş gibi bana baktı ve irem teker teker iki adamı yargıyla incelemeye başladı o sırada Alp konuştu “bir sorun mu var hanımefendi?”gözleri soğuktu ve ifadesiz bir şekilde İreme bakıyordu.
“hayır yok.” “O zaman neden bakıyorsunuz” “illa bir sebep mi olmalı” “evet” “canım istedi baktım! Allah Allah” “çattık ya” “pardon? Çattık derken?!” Gülerek onları izliyordum “boş versenize. Bakmayın bana” demesiyle İremin bilerek ona bakması bir oldu. Onları izlerken acılarımı unutmuştum. Aradan 2-3 saat geçmişti Yiğit ile Alp kremlerimi almaya eczaneye gitmişlerdi. Bizde İremle telefonda geziniyorduk karnımın guruldamasıyla duraksadı ve kahkaha attı”ne oldu?” “Acıktın mı?” “Evet” “pizza?” “EVET!” İremle olmak acılarım azaltıyordu. Hızla sipariş verdik ve yarım saat sonra zil çaldı tam kalkıcakken İrem beni durdurdu ve kendisi gitti kapıyı açmaya. Ödemeyi yaptıktan sonra pizzaları alıp masaya koydu ve kıtlıktan çıkmış gibi yemeye başladık taki kapının açılmasına kadar. Yiğit ve Alp şaşırarak bize bakıyordu , ağzımız tıka basa doluydu. Yiğitin konuşmasıyla sessizlik bozuldu.