8. Bölüm Gerçeklerin Acısı
"Benimle gel" diyen bu yabancıya karşı sadece göz devirdim. İlerlemeye başladığımda "benimle gel yoksa kardeşini adamlarım öldürür Kumsal Barut" ne Mine "Kardeşime bir zarar verme, tamam gelicem ama adamlarına söyle uzaklaşınlar" dudaklarında sinsice bi gülüş belli oldu gibi oldu ama silindi.
Bir apartmanın önüne geldiğimizde içeriyi gösterdi ama burası hem ıssız hemde ürperticiydi. Oraya girersem sağ çıkmam imkansızdı. "Hayır oraya girmeyeceğim" yükseldim ama beni hassas noktamdan vurmuştu "Sonun annen gibi olucak o zaman" söylediği cümleden sonra kendime gelemedim. Başım dönüyor gözlerim kararıyor tanımadığım bir adama beni kucağına almış ilerliyordu.
"Annemi de mi böyle öldürdün söyle bana şerefsiz bırak beni!"
"Ailenin katilini arama çünkü o senin eline gelicek güzelim" saçlarıma dudaklarını bastırdığında irkildim. Sonum annem gibi olucaktı ama Mine nasıl yaşıyacaktı?
"Kumsal!" diyen Deniz'in sesini işittiğimde adamın adımları hızlandı, benimde gözümden bir yaş aktı. "Bırak onu adi piç" dediğinde bir silah sesi duyuldu. Annemin katili yere serilirken Deniz koşarak yanıma gelip kucağına aldı beni. "İyi misin sevgilim?" diyerek telefonunu çıkarmıştı. Sadece kafa salladım. Peki benim bu halsizliğim niye?
Eve geldiğimizde ben hala Deniz'in kucağında sesizce kapının açılmasını beklediğimiz de Deniz'in bana korkmuş gözlerle bakmasının ardından kapı açıldı. "Geldiler geldiler, iyi misin yenge" diyen Berk'e Deniz cevap vermişti "İyi ama sen çekilirsen daha iyi olucak kanka" içeri girdiğimizde Deniz İrem'e bişeyler söylemişti. Odama geldiğimizi anladığımda Deniz beni yatağa yatırdığın da gözlerimin kapanması bir oldu. Uyumuyordum, sadece gözlerim kapalı etrafımdakilerin konuşmalarını dinliyordum. Peki o adamın dediklerini polise anlatmalı mıyım? Elbette anlatıcaktım. Gözlerimi açtığımda yatakta oturur pozisyona geldim, eğer cidden dedikleri doğruysa bunu polise sonra teyzeme söyleyecektim. "Deniz" diye seslendim ama sesim pek çıkmamıştı. Odanın kapısı açıldığında, Elif girdi içeriye "İyi misin Kumsal" kafamı salladım. "Diğerlerini çağırır mısın Elif, size bir şeyler anlatmam lazım" hemen odadan çıkınca bende yataktan kalktım ve masaya doğru ilerlerken başımın dönmesiyle kapının açılması bir oldu. "Sarı Civciv!" Deniz hemen yanıma gelmişti beni kaldırınca ona yatağı işaret ettim. Benim masa da almam gereken bir mektup vardı. Babamın bana vasiyeti olan mektuba hiç bakmamıştım. Acaba neden sadece bana?
Şimdi daha mühim bir konu vardı. Annemin katili o adam mı? Ama ben sadece masadan Annemin ve fotoğrafını aldım. "Canan teyzenin fotoğrafı ile bize anlatman gereken şey ne?" bunu Yiğit sormuştu. "Annemin katilini o adam biliyor ve bana söylemedi ben Canan Barut'un Annemin katilini bulmak ve onu hapse tıkmak istiyoru-" ağlamam hızlanmıştı, Deniz beni göğsüne yasladıktan sonra "Tamam sakin ol sarı civcivim polise gidiyoruz ve bunları onlara da anlatıyorsun Yiğit'in bir tanıdığı var o bize yardımcı olacak tamam mı" saçlarımı öptü ve devam etti "Şimdi kızlar seni hazırlasın bizde napabiliriz ona bakalım tamam mı" dediklerini hayal meyal duyabildim. Eve gelmemiz polisler mineyle hemen annemin yanına koşmamız onun bedenine sarılmamız ve yarım saat öyle durmamız. Bunu kim neden yaptıysa bende Annemin intikamını alıcağım.
Karakola geldiğimiz de Deniz'in bahsettiği adam gelmişti. Bende ifademi vermiştim. Ama sorun şu ki içimde kötü şeyler hissediyorum. Şuan sorgu odasında Deniz vardı. Bi kız bana doğru yaklaşınca Elif ve İrem hemen yanıma geldi kızıl saçlı kız babama çok benziyordu. "Merhaba Kumsal sen olmalısın Annenin ve babanın katili bak eline geldi, aynı adamımın dediği gibi" ney diyordu anlamadım? "NR DERDİN VARDI BENİM ANNEMLE BABAMLA!" diye boynuna atladım kızlar Beni sakinleştirmeye çalışıyordu. "Beyler acaba yardım mı etseniz yoksa katil olucak da" İrem'in bu demesiyle Yiğit ve Berk'de yardım etmeye başlamıştı. "Babamız aynı canım kardeşim, evet benim annemi baban hamile bırakıp senin annenle evlendi." Nasıl yani benim babam böyle birisi değil. "Elay hanım Mine hanıma selamınızı ilettim efendim" ney Mine Elay denilen kızı bırakıp Mine'nin yanına koştum.
Dışarıya çıktığım da bir kızın etrafında oluşan insanları ve polisleri gördüm. Hayır Mine ablam birisi kolumdan tuttu ama aldırış etmedim o yöne doğru koştum. "Çekilin ablasıyım çekilin" Mine kanlar içinde yatıyordu "A-ablam geldim Mine'm geldim ablacım uyan" Diye ağlıyordum. "Mine hadi uyan bak katilleri buldum ablacım uyan" çaresizdim Mine'nin soğuk bedenine sarıldım sımsıkı. "Çekilin ablamcım çekilin" diğerleri yanıma gelmeye çalışıyordu. "AMBULANSI ARAYIN NE BAKIYORSUNUZ ARAYIN!" Aralarından bir polis başını salladı. "Başın sağ olsun kızım kardeşini kaybettik" Hayır hayır hayır hayır "Mine uyan ablam MİNE!"
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
