3.bölüm

Hızlı hızlı nefes alıp verirken az önce ne yaşadığımı düşünüyordum

"O da neydi? " Dedim kendi kendime o gördüğüm şeyin gerçek olma ihtimali yoktu

Gerçek değilse senin boğazını sıkan neydi? Diyen iç sesimle korkmadım desem yalan olurdu

"Ya yorgunluktan hayal gördüysem " Dedim yine kendi kendime

Uyanıkken rüya göremezsin sibel hemde bir ruh'u asla diyen iç sesime yine hak vermiştim

"İyice paranoyak oldum abimle yengemden kurtulmak için acele edersem uyanıkken bile rüya görürüm tabi " Diyerek annemin dediği odaya girdim elimdekileri kenara bırakıp ordaki temizlik malzemelerini alıp cıktığımda bazılarının tarihinin gerçekten geçtiğini görebiliyordum hayır insan gelir bunları bir atardı sonuçta evi kiraya veriyorsunuz bakın bari eve değil mi?

"Bunları atalım yenilerini alır koyarız " Diyen annemi onayladım

"Hadi çay yaptım katta içelim sonrada eve gidelim daha yemek yapılacak" Dedi

"Gelinin var bir zahmet yapsın yani akşam oda yiyecek o yemekten" Dedim sinirle ayağa kalkarken

"Aman kızım başlama yine bilmiyormusun sen yengeni yapar mı hem yapsa yenir mi onun yaptığı " Dedi haklıydı da mutfağa girip bardaklara birer çay kattım ama sanki izleniyormuş gibi hissedince arkama baktım ama birşey yoktu sağıma soluma baksam da birşey göremeyince derin bir nefes alıp içeri girdim annem etrafını incelerken cayını uzatınca gülümsedi ama zorrakiydi sanki bu gülümsemesi

"Ne oldu anne ıyımısın? " Diye sordum kendi çayımı da elime alıp otırduğumda annem benim sesimle ilk bana sonra yine etrafa bakarak

"Eve benzettik ama içerdeki kasvetli hava hala aynı insanı boğmak ister gibi burada oturmakta kararlımısın kızom birşey var bu evde" Dedi nefesini içine çekerken

"Biraz kasvetli duruyor ama güzel bence anne abim ve yengemle yaşamaktansa bu ev daha iyi " Dedim o bana başını sallarken

Biraz önce bir ruh tarafından boğulan da annendi sanki sibel diyen iç sesime göz devirdim. Annemle çaylarımızı içmiş boşları mutfağa götürmüştüm ki tezgahın üstündeki çay bardağı ile öylece kalakaldım

Kız valla bu evde bizden başkası var bak çay içmiş o biraz önceki ruh olmasın diyen iç sesimle tezgaha biraz yaklaşıp tepsiyi bıraktım

"Saçmalama be hangi ruh çay içer " Diyerek bardakları yıkayıp kenara koydum ev eşyalı olsada elektirik daha acılmadığı için makineyi kullanamıyordum. Evde işimiz bittiğinde toparlanarak kendi evimize geldik annemin dediği gibi yengem kıçını kaldırıp bir iş bile yapmamıştı buna yemekte dahildi Allah'tan sabahki kahvaltı masası topluydu.

"Allah'a şükür geldiniz bir an gelmeyeceksiniz sandım " Diyen yengeme göz devirip mutfağa giden annemin ardından mutfağa girip

"Anne ben eşyalarımı toplayayım yarın kendi evime geçerim " Dedim annem ne kadar istemese de beni başıyla onaylayınca gülümseyip odama çıktım ilk işim babamı aramak oldu.

"Babam" Dedim babam'ın gülümsediğine emindim ona böyle demem hoşuna gidiyordu.

"Kızım canım" Dedi aunı benim gibi şimdi de benim yüzümde bir gülümseme vardı kız çocukları babalarına düşkün olur derler ya o konuda doğru birşey demişlerdi ben babama aşırı düşkündüm

"Bana biz Eve geldik ben eşyalarımı toplayacağımda sen evin elektiriğini açtırırmısın yarın taşınayım " Dedim

"Niye haber vermediniz kızım ben götürürdüm sizi eve tamam açtırırım şimdi " Dedi.

"Bana sabah sen götürdün yorulma istedik teşekkür ederim" Dedim güldü

"Rica ederim prensesim neyse kapatayım ben işleri halledeyim akşam görüsürüz " Dedi

"Görüşürüz " Diyerek telefonu kapattım. Yatağımın altındaki bavulumu cıkarıp içerisine kiyafetlerimi katmaya başladım. Sonunda işim bitmişti esyalarımın hepsini almamıştım nasıl olsa arada gelip kalırım diye bırakmıştım

"Sibel hadi kızım sofra hazır " Diye seslenen annemle gülümseyip odadan çıktım içimde anlamdıramadığım bir heycan vardı. Mutfağa girdiğimde abim ve yengem her zaman ki gibi somurturken annem ve babam bana gülümsüyordu. Masaya oturduğumda babamın

"Afiyet olsun "Demesiyle başlamıştık gerçekten acıkmıştım

" Bu gün son yemeğimiz ha " Dedi babam ona baktığımda buruk bir gülümseme vardı yüzünde

"Sıksık gelirim baba niye öyle diyorsun" Dedim onu üzmek en son isteyeceğim şeydi.

"Sık sık geleceksen niye ayrı Eve çıkıyon boşa masraf " Diyen abimle göz devirdim

"Sanane ister gelirim ister gelmem babamın evi değil mi? " Dedim sinirle

"Daha ayrı eve cıkmadan bir tarafın kalkmış senin ayrı evdeyken neler yaparsın " Diyen yengemle kan beynime sıcradı.

"Bana bak laflarına dikkat et " Dedim

"Yalan mı konuşuyor dur bakayım ne yapmaya cıkıyon ayrı eve sen" Diyen abimle sınır mınır kalmadı bende

"Tabi sen yengemden alışık olunca her kızın yaptığını sanıyorsun" Dedim abim benim bu sözümle sinirle ayağa kalktı yengemde arkasından

"Karım hakkında düzgün konuş kafamı bozma benim " Dedi

"Niye yalan mı diyorum az boynuzlamadı seni zamanında şuanda bile yapmadığı kesin değil" Dedim yengem lafımla hemen timsah gözyaşlarını dökmeye başladı.

"İftira atıyorsun bana s....git kendi evine " Diyerek ağlayarak mutfaktan çıktı tabi abimde

"Seni bir daha gözüm görmesin iftiracı yalancı bir kardeşim yok benim " Diyerek çıktı. Onların arkasından bende kalkarak

"Size afiyet olsun ben gidip uyuyacağım yarın erken gideceğim evime " Dedim babam ve annem baş sallarken ben mutfaktan çıkarken

"Yengen aldatıyor mu abini? " Diyen babamla ona baktım omuz silkerek

"Kendini savunmadan bana iftiracı ve yalancı dediyse birşeyler yapıyor olabilir biliyorsunuz ben yalan söylemem daha doğrusu söyleyemem " Dedim beni başlarıyla onayladılar abimde biliyordu benim yalan konuşamadığımı ama gözleri öyle bir kör olmuştu ki göstersen bile görmezdi. Odama çıkıp hazırladıklarıma baktım eksik birşey var mı diye ama yoktu üzerime evde koymak istediğim geceliklerimden pandalı bir gecelik alıp üstüme giydim demeyin şimdi kaç yaşında kızsın pandalı gecelik mi giyilir diye seviyorum ne yapayım hem benim civcivli kedili inekli geceliğim bile var yarın için heycanla kapattım gözlerimi...

Luciferdan

Güçlan ülkesine gelir gelmez hemen bilge Kaan'ın yanına gittim bu olanları anlatmam gerekiyordu o kız beni nasıl görmüştü ki hadi gördü nasıl korkmadı. Bilge Kaan'ın yaşadığı eve geldiğimde kapıyı çaldım biraz beklerken kapı yavaşca açıldı ve görüş alanıma küçük ukte girdi ukte bilge Kaan'ın evlat edindiği bir lanetli kızdı küçüçük cocuğu bile lanetlemişti o pis cadı ama onun bu laneti kaldırmak için daha kaç senesi vardı.

"Hoşgeldin Lucifer abi birşey mi oldu? " Dedi ne kadar sevimli de olsa aşırı meraklı bir kızdı.

"Bilge kaan içerde mi ukte? " Dedim gülümseyerek başını salladı

"Evet salonda " Dedi başımı sallayarak içeriye girdim ben salona girerken ukte arkamda konuşuyordu.

"Ne konuşcan babamla? Laneti kaldırcak kızı mı buldun? Kız güzel mi? Seni nasıl karşıladı? " Diye arka arkaya konuşuyordu size meraklı demişmiydim. Ben ona tek bir yanıt vermeden salona geçerken o arkamdan oflayıp pufluyordu. Salona girdiğimde bilge kaan merakla bana bakmış ardından arkamda ki meraklı kızına gülümsemişti.

"Hoşgeldin Lucifer" Dedi karşısındaki tekli koltuğu gösterirken onu başımla onaylayıp gösterdiği yere oturdum ukte de babasının kucağına oturup meraklı gözlerle bana bakmaya devam etti.

"Seni bana getiren ne? " Diye soran bilge kaana sıkıntıyla nefes verip

"Eve yeni bir kiracı kız geliyor" Dedim gülümsedi

"Ne güzel işte belki lanetini kaldırcak kızdır" Dedi göz devirdim

"Her kiracı geliyor dediğimde aynısını söylüyorsun ama sonuç bu" Dedim yüzümü göstererek daha sonra devam ettim konuşmaya

"Bu sefer aynı şeyleri yaşamak istemiyorum kız çok korkak görünüyor iki güne kalmaz kaçar bebeği bulmadan " Dedi bilge kaan başını sağa sola sallayarak yanıtladı beni

"Kaçırmanı tavsiye etmem belki aradığımız kız bu " Dedi o ne kadar her seferinde umutlu olsa da ben değildim

"Hayır omu değil mi derken bir çok hasar yara aldım bir yara daha alamam " Dedim ne kadar onaylamasa da tamam der gibi başını salladı.

"Ne dersem diyeyim beni dinlemeyeceksin biliyorum ne istiyorsan onu yap ama pişman olup yanıma gelme " Dedi pek pişman olacağımı sanmıyordum aklıma gelenle

"Asıl meseleyi unutturdun bana " Dedim merakla bana bakıp

"Asıl mesele de ne? " Dedi

"Bugün evi gezmeye gelen o kız beni gördü " Dedim kaşları çatıldı

"Nasıl gördü bu imkansız" Dedi bende biliyordum imkansız olduğunu

"Biliyorum ama evi incelerken sanki göz göze geldik" Dedim

"Peki tepkisi neydi korktu mu? Şaşırdı mı? " Dedi ikisi de olmamıştı.

"Hayır ikisi de olmadı " Dedim

"Ruh halinde miydin? " Dedi başımı evet anlamında salladım

"Yanlış görmüşsün eğer kız seni görseydi ruh haliyle ya korkar yada şaşırdı genellikle korkarlar ama " Dedi doğru diyordu

"Haklısın" Dedim ve ayağa kalktım oda kalkmak istemişti ki

"Ben giderim sen araştırmaya devam et o kızı bulmam ve laneti kaldırmam gerekiyor " Dedim beni başıyla onayladı oradan çıkıp damla ve gürkanla biraz vakit geçirip dünyadaki evime gittim aklıma o kız geldikçe ben sinir olup gözlerimi kapattım.

Sabah yine bir kaç takırdıyla uyandım böyle uyanmaktan nefret ediyordum hemen ruh haline girip aşağıya indiğimde o kızı ve yanında orta yaşlı bir kadını gördüm temizlik yapıyorlardı. Demek ki evi tutmuştu.

Yok hayrına yapıyor temizliği zaten diyen iç sesimle göz devirdim evet ruhta olsak bir iç sesimiz vardı ilk kıza baktım duru bir güzelliği vardı temizlik yapsa bile hiç şikayetci gibi değilde içtenlikle severek yapıyordu bakışlarım annesine değdi bu kadında beni rahatsız eden birşey vardı sanki onda da bir rahatsızlık varmış gibi ha bire derin derin nefes alıp veriyordu ama bunu o kadar sessiz yapıyordu ki yanında olsanız bile zor duyardınız ki o kız mutfakta olduğu için annesinin bu halinden haberi yoktu.

Belki astımı falan vardır luci diyen iç sesime hak vermek istesemde sanki başka birşey vardı onu rahatsız ettiği kadar beni de rahatsız ediyordu. Kadın eğildiği yerden kalkıp benim olduğum tarafa bakıp dalıp gitse de beni görmeyeceği için rahattım ama kadın öyle değildi bir şeyler hissediyor gibiydi ama ne hissettiğini de bilmiyor gibiydi kız Temizliği bitirmiş olacak ki mutfaktan çıkarak annesine baktı içine çekip kızına baktı.

"Anne? " Diye seslendiğinde kadın bir anda kendine gelip bu tarafta olan bakışlarını kızına çevirip

"Efendim kızım " Dedi kendine birazda olsa gelmişti.

"Neyin var birşey mi oldu? " Diye sordu kız annesinde ki değişikliği fark etmiş gibiydi. Kızının sorusuyla başını olumsuzca sallayıp yanıtladı kızını

"Yok birşey bir anda dalmışım öyle şu oda da temizlik malzemeleri varmış şunları oraya götür ordakileri de getir bakayım tarihi geçiktir atalım " Dedi o oda olmazdı bebek genellikle o odada çıkıyordu Kız annesini başıyla onaylayıp eline birkaç temizlik malzemesi alarak odanın koridoruna girmişti ki bende hızla o tarafa gidip kızın boynunu tutup duvara yasladım boğazını öyle bir sıkıyordum ki kız kıpkırmızı kalmıştı kendimi daha doğrusu ruh halimi kıza gösterince gözlerinde ki korku beni memnun etti

"O bebekten uzak dur" Dedim kız korkulu bir yüzle bana bakarken

Ben cümlemi tekrar edip kızın bogazını bırakarak kıza görünmez oldum

"O bebekten uzak dur " Demiştim yine kız bogazını tutup öksürmeye başlarken ben hemen yanında ona zevkle gülümseyerek bakıyordum bu ona yaptığım en hafif şeydi bu evde oturacaksa ona daha neler yapacaktım kız kendine gelmiş olacak ki şaşkınlıkla

O da neydi? " Dedim kendi kendine yüzünde hem şaşırma hemde korku vardı şimdi

"Bir lanetli ruh'tu" Dedim duymayacağını bilsem'de

"Ya yorgunluktan hayal gördüysem " Dedi yine kendi kendine

"He sabah sabah uyanıkken rüya görecektin " Dedim dalga geçerek bu kız salak'tı ya

Dikkat ette o seni salak etmesin Lucifer diyen iç sesime göz devirdim

"Bu kız mı beni salak edecek bu korkudan uyuya bilirse burda oda iyi birşey sayılacak " Dedim kız konuşmaya başlayınca onu dinlemeye başladım.

"İyice paranoyak oldum abim'le yengem'den kurtulmak için acele edersem uyanıkken bile rüya görürüm tabi "dedi ve ayağa kalkarak o odaya girdi elindekileri odanın bir köşesine bırakıp odadaki büyük bir ihtimal tarihi geçmiş temizlik malzemelerini alarak annesinin yanına içeriye geçti ben etrafa baksam da bebeği göremedim rahatlayarak odadan çıktım.

"Bunları atalım yenilerini alır koyarız " Diyen annesini başıyla onayladı kız yani atmayıp ne yapacaktınız tarihi geçik zaten

"Hadi çay yaptım katta içelim sonrada eve gidelim daha yemek yapılacak" Diyen annesiyle gülümsedim çay demiş beni benden almıştı siz şimdi sen ruhsun ruhlar çay içer mi? Hiç demeyin ben bir insanım yani daha önce öyleydim insan bedenine girip herşeyi yiyip icebilirdim ve çay kırmızı çizgimdi.

"Gelinin var bir zahmet yapsın yani akşam oda yiyecek o yemekten" Diyen kızla çay olan düşüncelerimden çıkarak onlara baktım

"Aman kızım başlama yine bilmiyormusun sen yengeni yapar mı hem yapsa yenir mi onun yaptığı " Dedi annesi lan bunlar kötü kaynana görümce olmasın dünyada vardı öyle gelin kırk takla da atsa beğenmeyen kaynanası ve görümcesi olanlar bunlarda onlardan mıydı? Ben düşünceler içindeyken kız ayağa kalkarak mutfağa girdi bende hemen arkasından gidip izlemeye başladım kız çayları katarken sanki izlendiğini hissetmiş gibi arkasına sonra sağına soluna baksa da birşey göremeyince rahat bir nefes alıp içeri girdi bende hemen arkasından insan bedenine girip kendime bir bardak çay doldurup mutfakta içmeye başladım onları görmesem bile seslerini duyuyordum.

"Ne oldu anne ıyımısın? " Diye sordu kız annesi yine birşeylerden rahatsız gibiydi.

"Eve benzettik ama içerdeki kasvetli hava hala aynı insanı boğmak ister gibi burada oturmakta kararlı mısın kızım birşey var bu evde" Dedi nefesini içine çekerken haklıydı ve bunu ben yapmıştım evi kimse tutmasın diye ama pek başarılı olmamış gibiydi.

"Biraz kasvetli duruyor ama güzel bence anne abim ve yengemle yaşamaktansa bu ev daha iyi " Dedi kız o ikidir abi ve yenge diyor ne yaşadı ki ruhlu bir evde bile oturmak istiyor. O anda düşünceleri doldurdu zihnimi demek ki onunda bir iç sesi cardı aynı benim gibi

Biraz önce bir ruh tarafından boğulan da annendi sanki sibel diyen iç sesine göz devirdiğini hissettim kıkırdadım bu kızla baya bir eğlenecektim galiba tabi iki gün içinde korkup kalmazsa onu biraz daha korkutmak için çayımı içip bardağı tezgaha bıraktım ve ruh haline bürünüp gelmesini bekledim. Çokta beklememe gerek kalmadan eline boş çay bardaklarıyla mutfağa girmişti ki tezgahın üstündeki çay bardağını görünce öylece kalakaldı bu hali baya komik geldi gözüme düşünceleri yine zihnime dolarken güldüm.

Kız valla bu evde bizden başkası var bak çay içmiş o biraz önceki ruh olmasın diyen iç sesiyle tezgaha biraz yaklaşıp elinde ki tepsiyi tezgaha bıraktı

"Saçmalama be hangi ruh çay içer " Diyerek bardakları yıkayıp kenara koydu doğru diyordu lanetli bir ruhtan hariç hangi ruh çay içerdi ona gülüp yattığım odaya çıktım biraz sonra da gittiklerini hissettim

"Yeni eğlencem evine hoşgeldin" Diyerek gözlerimi kapattım.

Kapı açılma sesiyle gözlerimi açınca yine göz devirdim büyük bir ihtimal o kızıl kafaydı gelen ruh haline girip aşağıya indiğimde tahminim doğruydu gelen kırmızı kafaydı kapının yanındaki bavula değdi gözlerim demek ki temelli gelmişti sesler mutfaktan gelince oraya ilerledim kahvaltı hazırlıyordu saat kaçtı ki bu gelmişti mutfakta ki masanın üstünde kızın telefonu fark edip telefonu elime aldım saat daha sabahın sekiziydi ne işi vardı bu saatte burda telefonu masanın üstüne koyup kıza baktım elinde ki bir kaç kahvaltılığı masanın üstüne koyup demlediği çaydan bir bardağa katıp masaya oturduğunda söylenmeye başlamıştı.

"Ayı camış ya sabahın köründe sinir edip beni evden çıkarttı ya artık birşey demiyorum abi sana ne halin varsa gör " Diyerek abisine kızıp kahvaltısına başladı aklıma gelenle hemen tezgahın oraya ilerleyip bardak çekmecesini açtım gelen sesle bakışları benim olduğum yere çevrildi. Bir bardağı alırken oma sadece havada bir bardak olarak gösterdim gözleri kocaman açıldı korkuyla ayağa kalktı onun korkmasıyla yüzüme bir gülümseme geldi korkması nedensizce hoşuma gidiyordu diğerlerinde böyle değildi.

Bardağı tezgaha koyup bu sefer çaydanlığı elime alırken o gözlerini büyüterek balıyordu çaydanlığı caydanlığı bırakıp bardağı ağzıma götürüyordum ki bir anda ruh halimi ona gösterince daha fazla dayanamayıp ayağımın önüne bayılı verdi...

Allah seni ne yapmasın Lucifer kız tabi bayılır hayatında kaç kere çay içen bir ruh görmüş olabilir... Diyen iç sesime hak verip kahkaha attım bu kız burada kafayı yemezse iyiydi...