10. Bölüm

Sabah kapı çalınınca

"Ya sabır"

Poyraz doğrulup gel diye seslendi

"Günaydın gençler"

Senin yüzünden gün aymıyor diyemedim tabi

"Her sabah gelmene gerek yok Baran"

Karışmış saçlarımla oturur pozisyona gelip Baran efendiye baktım gözümü ovuşturup saçımı daha fazla karıştırdım sinirim yine tepemin tepesindeydi

Baran bana boş bir ifade ile bakıp

"Banu hanım bir şeyler istemiş sanırım çikolata, izin verdiğimi söylemek için gelmiştim hemde dün ki kabalığımı affettirmek için bir poşet kare çikolata aldırdım onun için uğrayayım dedim"

Poyraz'ın duyacağı şekilde

"Şuna sevişip sevişmediğinizi bakmaya geldim demiyor da, tövbe tövbe olmayan terbiye mi de bozdu"

Poyraz örtünün altından bacağımı sıkınca refleksle elimi elinin üzerine koydum dönüp Poyraz'a bakınca onunda bana baktığını gördüm bir süre yüzüne baktım

"Öhö öhö"

Barana dönüp

"Teşekkürler Baran bey"

"Uysal davranmaya devam edersen her istediğin olur o yüzden bana baş kaldırma Banu"

Başımı yukarı aşağı salladım konuştukça sinirim tepemden inmemek için bana direniyordu

Baran çıkıp gidince tekrar yattım Poyraz yataktan kalkmış olsada ben kestirmeye devam ettim

Tekrar kapı çalınınca içeriye Fatma abla girdi

Uyuyamayacağımı anlayıp oturur pozisyona geldim

Fatma abla bana bakıp

"Baran bey istediğiniz kadar villa da yada bahçede dolaşabileceğinizi söyledi Banu hanım"

Elinde ki koca poşeti bana gösterip

"Bunlar sizin için Baran bey yolladı"

"Teşekkür ederim Fatma abla"

"Afiyet olsun" diyerek odadan ayrıldı

Banyoda rutin işlerimi halledip odaya döndüm Poyraz'ın yanına oturup kahvaltı yaptım

Canım aşırı çikolata çekiyordu bu reglimin yaklaştığını işaret ediyordu en geç bir kaç gün içinde olurdum

Poşetin içini açıp bir tane kare çikolatayı elime aldım ve yavaş yavaş yemeye başladım

Aklıma Poyraz gelince dönüp ona uzattım gözlerimin içine bakarak ısırdığım yerden bir ısırık alınca içim bir tuhaf oldu

Regl dönemine yakın olunca biraz kadınlığımda hareketlilik hissediyor bedenimi okşama isteğiyle dolup taşıyordum

Artık bir partnerim vardı

Çikolatadan uzun bir parça koparıp Poyraz'ın ağzına uzattım

Poyraz çikolatanın ucunu ısırınca bende diğer ucunu ısırdım

Gözlerimi gözlerinden hiç çekmeden çikolatayı ısırarak dudaklarına geldim

Dudaklarımız hafif değince Poyraz sesli bir nefes bıraktı

Dudaklarımı hafif aralayıp onu dudaklarıma davet ettim Poyraz beni reddetmeyerek üst dudağımı emmeye başladı

Bende alt dudağını kavrayıp çikolata tadıyla emmeye başladım

Ben karşılık verince Poyraz öpüşmeyi derinleştirdi elini omuzlarıma koyarak beni kendine çekti başımı yana yatırıp onunla öpüşmeye devam ettim

Elini pijama takımının üst kısmında ki düğmeye atıp çözdü ardından ikinci ardından üçüncü derken kapı çalındı

Hızla birbirimizden ayrıldık

"Bir gün şu kapıyı birine monte edeceğim"

Poyraz'a bakınca şaşkınlıkla beni izlediğini gördüm

"Şey yani sürekli çalınıyor ya o yüzden"

Poyraz inanıyormuş gibi yaparak

Gel diye seslendi Fatma abla içeriye girince önce Poyraz'a ardından bana baktı hızla bakışlarını çekince yarım kalan düğmeler aklıma geldi elimle uçlarını birleştirip önümü kapattım

Fatma abla bana daha bakmadan tepsiyi önümüzden aldı

Bir şey değil bir halt yiyemeyeden yakalandığımıza yanıyordum

Boşuna rezil olduk

"İsterseniz hazırlanın ben sizi almaya gelirim"

"Tamam"

Bu fırsatı kaçıramazdım madem bir alarm vardı illaki kapanıp açılıyordu

Şu ana kadar hiç öttüğünü duymamıştım demek ki aşağıya inerken etkisiz hale getiriyorlardı

Derin bir nefes alıp ayağa kalktım üzerimi giyinip Poyraz'a baktım ifadesiz şekilde önüne bakıyordu

Kalbim neden incinmişti?

"Öyle durma"

Poyraz kaşları çatılmış şekilde bana baktı

"Nasıl"

"Bilmiyorum ama acı çektiğini görmekten hoşlanmıyorum"

"Beni düşünme"

Ne diyeceğimi bilemedim çünkü üstelesem birbirimizi kıracak şeyler söyleyecektik ve sevişeceğim adamın kalbimi kırmasını beni incitmesini istemiyordum

Fatma abla gelince görebildiğim kadarıyla koridoru inceleyip merdivenleri tırmanmaya başladım duvarları kontrol ederken duvarın bir yeri gözüme çarptı onun dışında farklı bir şey yoktu

Üst kata çıkınca Fatma abla bana terlik verdi ve kendimi bahçeye attım bir süre temiz havayı soluyup şüphe çekmeyecek şekilde etrafta ki korumaları saymaya çalıştım

Ön bahçede beş koruma vardı

Yavaşça arka bahçeye yürüdüm ordakileri saymaya çalışırken bir koruma bana ters bakışlarını yönlendirdi

Yanıma yaklaşıp

"Buraya gelmeniz yasak lütfen ön bahçede dolaşın"

Şaşkınlıkla adama baktım ve başımı salladım

Sayamadım ama arka bahçede çok adam vardı

Kesinlikle emin olduğum bir şey varsa oda bu villada büyük bir sır saklanıyordu

Baran çok tehlikeli bir adamdı ve Poyraz'ın elini kolunu bağlayıp onu bu villaya hapsediyordu ama neden?

İnsan kendi öz kardeşini hapsedebilir miydi?