16. Bölüm

Sabah şişmiş gözlerle uyandım geçmişimin her zaman ayağıma takılmasından nefret ediyordum
Peşimi ölene kadar bırakmayacağı kesindi

Poyraz'ın çatık kaşlarla beni izlediğini görünce oturur pozisyona geldim
Poyraz da oturur pozisyona gelip elini omuzuma attı

"Şu an sevişmek istediği mi hiç zannetmiyorum"

Poyraz üzerimde ki hırkayı çıkarıp kenara koydu ardından tişörtü çıkardı gece hiç bir şeyi çıkarmadan öylece yatmıştım
Her yerimi inceleyince

"Lanet olası pislik"

Bakışları mı baktığı yere çevirince epey bir yerimin morardığını gördüm demek ki gece boyunca kollarım o yüzden ağrıyormuş
Kollarımı kendime çektim Poyraz ayağa kalkıp bir merhem getirdi

Merhemi açıp biraz parmağına alıp kolumu yumuşakça kavradı moraran yerlerime sürünce merhemi kapattı
Ben sadece Poyraz'ın yüzüne bakıyordum yüzünde çeşitli ifadeler vardı ve sürekli değişiyordu

İşi bitince bakışları gözlerimi buldu

"Onun ilgisini üzerine çekmemeni söyledim sana"

"Ne yapayım adam psikopatsa bana üvey tarafından tecavüze uğradığımı ve istediğim taktirde ona zarar verebileceğini söyledi bu konuya karışmanı istemiyorum dedim kızdı ne yapayım sanki onu ilgilendiren bir konu da bana yükseliyor pislik"

"Bunlar etkileme taktiği eğer senin için bir şeyler yapmasına izin verirsen iplerini eline alır dikkat et o zannettiğin den çok daha tehlikeli biri"

"Beni ayağına çağırıyor gitmesem daha kötü olmaz mı zaten bir tuhaf bakıyor ne bileyim ben tüm dengelerim bozuldu önceden tecavüze uğrama korkum vardı artık ölüm korkusu da eklendi"

"Çok üzgünüm senin için bir şey yapamıyorum benim kendime bir faydam yok"

Üzgün gözlerini görünce içim acıdı ben daha buraya geleli bir ay bile olmamıştı ama o senelerdir buradaydı kim bilir ne savaşlar vermişti tek başına içinden çıkamadıkça umutsuzluk onu kör noktalara çekmişti

"Bir kötünün kaç yere kaç kişiye zararı oluyor işte sen ne yapabilirsin"

Poyraz sessizliği seçince bir süre sessizce yaslandık kapı çalınınca Poyraz gel diye seslendi Fatma abla kahvaltıyı bırakıp çıktı
Şu an ikimizin de iştahı olmadığı için öylece durmaya devam ettik

Fatma abla boşları almaya gelince ikimize baktı

"Aç kalarak sadece güçsüz düşersiniz ve kaybeden siz olursunuz o yüzden yemenize dikkat edin bu yiyecekleri ben hazırlıyorum güvenle yiyin beni üzmeyin"

Fatma ablayı da üzmüştük bu eve giren herkes bir şekilde üzülüyordu işte

"İyiyiz Fatma abla bir şey istersek telsizden seni haberdar ederiz"

Fatma abla başını sallayıp odadan ayrıldı
Bir süre sessizlikten sonra canım sıkıldı

"Tünel kazsak nasıl olur"

"Hiç iyi olmaz tünel kazacak bir şeyimiz yok zaten"

Tırnakları mı Poyraz'ın önüne getirip

"Bunlar var"

"En iyisi ecelimizle ölmek boşuna tırnaklarını yorma"

"Öyle olsun seks arkadaşım"

"Hı hı"

Bunla da iki muhabbet edilmiyor arkadaş hemen sıkılıyor
Ayağa kalkıp perdeyi açtım görünen az yeşil otları izlemeye başladım pencerelerde demir parmaklıklar vardı
En azından ışık vuran bir yerin olması iyiydi oda olmasa kafayı yerdim

İkindiler de Fatma abla yemek getirince mahkum arkadaşım Poyraz ile yemeğimizi yedik aç karnına olunca hayat daha zor oluyormuş bunu anladım o yüzden tok karnına olmayı tercih ederdim