2. Bölüm

"Ne o aslanım beni beğenmedin mi söylersin abine yeni bir tane alır sana"

Sert nefes alışverişlerini duyunca kaşlarım çatıldı

"Elinde ki şu an benim o yüzden yapacak bir şey yok"

"Kapat çeneni"

"Neden"

"Boş konuşmaları sevmem çok güzel olduğunu biliyorsun"

"Yüzümde olan bir kova boyayla evet öyleyim"

"O zaman neden sürüyorsun"

"Erkeklerin beğenmesi için"

Elini hızla kaldırıp koltuğa vurunca tek kaşım havaya kalktı

Köle sahip ilişkisi başlamıştı anlaşılan

"Burda olduğun sürece başka erkeklerden bahsetme"

"Emrin olur sahip"

Yorgun hissettiğim için oturma ihtiyacı duyuyordum yatağı görünce ona doğru yürüyüp üzerine oturdum

Ben oturma demesini bekledim ama bir şey söylememişti

Yatağa oturunca iki elimle yatağın örtüsünü okşadım gayet yumuşaktı

"Seninle yatak koltuk tartışmasına girmeyeceğim önünde sonunda sevişeceğiz değerli bedenimi koltuklar da hiç yoramam"

Bana cevap vermemişti tuhaf herif

"Adın ne"

Sorduğu soruyla şaşkınlıkla siluetine baktım

"Banu"

"Gerçek adını soruyorum"

Bir süre düşündüm uzun süredir adımı soran olmamıştı

"Banu diye seslene bilirsin"

Sinirli bir soluk bırakıp

"Gerçek ismini söyle"

"Gazel"

"Anlamı nedir"

"Neden merak ediyorsun"

"Bana her şeyi iki kez tekrarlatma"

Sinirli sesiyle konuşunca tüylerim diken diken oldu ne kadar tuhaf biriydi

"Kuru yaprak gibi bir şeydi sanırım"

Bir süre sessizlik oluşunca yatağa uzandım dün gece hiç uyuyamamıştım

Örtüyü üzerime çekip

"Eğer beni öldürmek istersen beni uyandır olur mu? Uykumda ölmek istemiyorum"

"Neden"

"Sana benim hakkımda bir sır vereyim mi? Nede olsa buna şahit olmak zorunda kalacaksın ben rüyalardan korkarım ve sürekli kabuslar görürüm yani yanında sıçrayarak uyanırsam korkmanı istemem yani demem o ki ben uyurken ölmekten korkarım en azından beni öldürmek isteyen kişi bu kadarını bana borçlu diye düşünüyorum"

Sessizlik uzun süre olunca biraz daldım bana zarar vereceğini düşünmüyordum ama erkek milletine güven olmazdı tecavüze uğradığım zaman henüz 16 yaşındaydım bütün hayallerimin bittiği gün o gün olmuştu

*Karanlık bir ormanda yürüyorum önüme çıkan çalılara hafif dokunarak minik bir tebessümle önüme bakıyorum ilerde birini görüyorum ve yüzümde ki gülümseme soluyor

"Bana yardım et"

Adımları mı hızlandırıp sesin sahibine doğru koşuyorum ben yaklaştıkça o uzaklaşıyor hızlı adımlarımı bir üst seviyeye taşıyıp hızla koşmaya başlıyorum koşarken bacak, kol ve açıkta kalan her yerimin kanlar içinde kaldığını görüyorum

Gözlerimden akan yaşlar görüşümü engelliyor

Sesin sahibi kaybolurken

"Duurrr" diye bağırıyorum ama o sessizce karanlıkta kayboluyor*

Ve uyanıyorum ilk önce tanımadığım oda beni ürkütüyor ardından gördüğüm rüyayı hatırlayıp ellerimi yanaklarıma koyuyorum ve yanakları mı ıslak halde buluyorum

"Yine kâbus gördün anlaşılan"

Bir süre daha ağlayıp sakinleşmeye çalıştım ama kalbimin atış hızını durduramıyordum

Bu rüya beni neden bu kadar etkilemişti ki hemde burda ki ilk saatlerim de

"İyi misin"

Gözyaşları mı silip

"İyiyim"

Yine sessizlik oluşunca dizlerimi kendime çekip başımı üzerine koydum