4. Bölüm

Yatakta oturur pozisyona geldim Poyraz'ın hareketlerini izlemeye başladım

Banyoda işlerini hallettikten sonra odaya dönüp bana baktı odanın güneşlikleri kapalı olsa da oda baya aydınlıktı

Koltuğa oturup bakışlarını bana çevirdi

"Hayal ettiğin gibi birini bulamadın değil mi"

Yüzüme sakin bir ifade yerleştirip

"Ne gibi"

"Engelli ve yüzü izlerle dolu birini kimse hayal etmez"

"İnan ki dışarda kendini adam zanneden pisliklerin altına yatmaktansa senin altına yatmayı tercih ederim"

"Acımana ihtiyacım yok"

"Benden çok daha iyi durumdasın"

Birbirimize kelime oyunu oynuyorduk

Örtüyü üzerimden atarak yere indim banyoya doğru yürürken beni süzdüğünü fark ettim

Erkek değil mi hepsi aynıydı bir çift bacak için ölürlerdi

Banyoda rutin işlerimi halledip odaya döndüm

Banyo yapmam gerekiyordu ama kiyafetim yoktu

Şu Baran mıdır nedir onu bulsam iyi olacaktı

"Abini bulmam lazım"

Kaşlarını çatıp

"Sanırım veda vakti geldi"

Bu sefer benim kaşlarım çatıldı

"Niye beni beğenemedin mi paşam gitmemi mi istiyorsun"

Kaşları daha fazla çatıldı

"Sen gitmek istemiyor musun"

"Yo henüz öyle bir niyetim yok sadece kıyafete ihtiyacım var bu adam bizi buraya niye kapatıyor"

"Boşver o gelir birazdan zaten üzerine eşofmanlarımdan birini giy"

Beyefendi kıskançtı anlaşılan ama ben o istediği için değil Baran denen adamın bakışlarını beğenmediğim için giyinecektim

Gardroba yönelip eşofman altı aldım önü ipli olanı tercih ettim Poyraz zayıf görünüyordu ama yine de benden kiloluydu

Aslında kalıplı bir adama benziyordu ama neden zayıftı belki bünye meselesiydi

Çok düşünmeyip eşofmanı giyindim

Yatağın üzerine oturup kaçamak bakışlarla Poyraz'ı izlemeye başladım

İlgimi çekiyordu onu merak ediyordum o bana bakmak yerine boş duvarı seyrediyordu

Bir süre sonra kapı açıldı şaşkınlıkla kaşlarım çatıldı

Kim kapıyı tıklamadan odaya dalardı ki ya uygunsuz bir halde olsaydık

Baran bey içeriye girince nedeni anlamam uzun sürmedi kapısız yerden çıkmıştı herhalde

Ayağa kalkıp Poyraz'ın yanına doğru yürüdüm oturduğu ikili koltuğa oturup Baran denen adamın bize yaklaşmasını izledim

"Günaydın nasılsınız"

Dönüp Poyraz'a baktım hâlâ boş boş duvara bakıyordu

Baran beye dönüp

"Size de günaydın iyiyiz"

Baran bey beni baştan aşağıya süzüp bakışlarını yüzüme çevirdi

"Sana kıyafet aldırmalıyım değil mi? bedenin 36 mı?"

Artık kaç tane kadın tanıdıysa bir kadına bakıp bedenini tutturuyordu

"Evet"

"Anladım kahvaltını istersen üst katta mutfakta yapabilirsin"

"Ya Poyraz"

"O burda yiyecek"

"O zaman iki kişilik kahvaltı hazırlatın kahvaltı mı onunla yapacağım"

Baran bey şaşkınca bana baktı

"Sen bilirsin" diyerek arkasını döndü ve odadan ayrıldı

"Neden kahvaltını üst katta yapmadın"

"Bilmem sakinlik içinde yemek daha iyidir"

Ortam yine sessizliğe büründü

Sessizliği kapının çalınması bozdu

Poyraz gel diye seslenince kapı açıldı orta yaşlarda bir kadın kapıyı açtı

Elinde ki tepsi ile içeriye girip bize doğru baktı

Elinde ki tepsiyi tekerlekli bir masanın üzerine koyup bize doğru sürdü

Kahvaltıyı önümüze getirip

"Afiyet olsun efendim"

"Teşekkür ederim Fatma abla"

"Teşekkür ederiz"

İkimiz aynı anda konuşunca birbirimize baktık Poyraz boğazını temizleyip eline çatalını aldı

Kadın hafif tebessüm eder gibi olsada kendini toparlayıp odadan ayrıldı

Poyraz çatalını havada bekleterek yiyeceklere baktı

Abi kardeş ikisi de tuhaftı çatalı elime alıp yemeye başladım açlık başıma vurmuştu zaten

Benden sonra Poyraz da yemeye başladı ama cüssesine göre az yiyordu o yüzden zayıftı

Demek ki midesi küçüktü karnımı doyurunca çatalı tabağa koydum

Bir süre boş boş oturduk ama sürekli oturursam kilo alırdım buna bir çözüm bulmam gerekiyordu

Kapı çalınınca hizmetçi kadın gelip boşları aldı

O gidince ayağa kalktım biraz spor yapsam fena olmazdı biraz ısınma hareketleri yaptım

Çok geçmeden kıyafetlerim geldi en çok tayt ve tişört görünce sevindim rahat rahat takılırdım