8. Bölüm

Sinirle ince örtüye sarılıp ayağa kalktım ve Baran Efendi'nin önüne geçtim

"Kapıyı neden çalmıyor sunuz Baran bey"

Şu an o kadar sinirlenmiştim ki kimseyi gözüm görmüyordu

Baran bey sinirle bana bakıp

"Kendi evimde ne yapacağıma ancak ben karar veririm Banu haddini aşma"

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım

"Yanıma gel"

Poyraz'ın sesini duyunca gözlerimi açtım

"Yanıma gel"

İkinci kez söyleyince onun tarafından yatağa yaklaştım

Poyraz örtüyü tutup beni yatağa çekti

Yatağa oturup sinirimi dizginlemeye çalıştım

Bu Baran denen adam normal değildi terbiyesiz pislik hem kardeşini umursamıyor hem beni pavyon dan aldığı için takmaya layık görmüyordu

"Onun ipini sağlam tut Poyraz yoksa sonu iyi olmayacak"

"Ne istiyorsun Baran"

Poyraz'ın sinirli sesle sorduğu soruyla

"Sadece seni merak etmiştim"

Bakışları mı Baran efendiye çevirince sadece beni izlediğini gördüm

"Merak etme iyiyim"

Baran yüzüne yan bir gülüş ekleyip bana bakmayı sürdürdü

"Görüyorum"

Gidip yüzünü dağıtmak istiyordum özel hayata hiç saygısı yoktu

Bir kaç adım bana doğru atarak

"Bana bir daha sesini yükseltme bir sonraki gelişimde kapını çalarım Banu hanım"

Bende ters bakışlarımı mavi gözlerine yollayıp

"İyi olur"

Poyraz omuzumu kavrayıp beni susturmak istedi ileri gittiği mi biliyordum ama insanız sonuçta ne olursak olalım kim olursa olsun biraz saygıyı hak ediyorduk

Baran'ın iki dudağının kenarı yukarı doğru kıvrıldı

"Asileri ehlileştirmeyi severim"

Son kez bana bakıp bakışlarını Poyraz'a çevirdi ardından odadan ayrıldı

Sinirle soluyup Poyraz'a döndüm

Bana bir tuhaf şekilde bakıyordu bu durumu çözemiyor çözemedikçe deliriyordum

"Bu adamın derdi ne"

"Bunu bilmek sana ölümden başka bir şey getirmez Gazel sorgulama"

"Ama"

"Aması yok ondan uzak duracak sorularına kısa cevaplar vereceksin o tehlikeli biri"

Bunu anlıyordum

"En azından özelimize saygı duyabilir"

"Bu konuyu üstleme sadece ondan mümkün olduğunca uzak dur"

Sinirle başımı yukarı aşağı sallayıp Poyraz'ı onayladım

Kapı çalınınca Poyraz gel diye bağırdı

Fatma abla içeriye girip yemeğimizi masaya koydu

"Günaydın Baran beyin emriyle bugün dışarı çıkmanız yasak Banu hanım afiyet olsun"

Şaşkın gözlerle Fatma ablanın gidişini izledim

"Aman ne büyük ceza vermiş haşmetli Baran bey" diyerek Poyraz'a döndüm Poyraz tebessüm edince ki ilk kez gülümsediğini görmenin şaşkınlığı ile bende kahkaha attım

Sinirden birini ısırmak istiyordum

Poyraz bakışlarını dudaklarıma çevirince yüzümde ki gülümseme soldu bir süre birbirimize baktık

Boğazımı temizleyip ayağa kalktım

Örtüyü yatağın üzerine atıp gardrobu açtım elime bir sütyen alıp şort takımını çıkardım

Sütyeni takıp tayt ve tişört giydim koltuğa oturup Poyraz'ı beklemeye başladım

Poyraz da eşofman altı ve tişört giyerek yanıma geldi

Kahvaltıya bakıp derin bir nefes aldı

Kaşlarım yine çatıldı fark ettiğim bir şey varsa oda yemeklere bakınca adamın iştahı kaçıyordu bunun nedeni neydi?

Bu psikopat Baran yemeklerine bir şey mi katıyordu?

Bunu mutlaka öğrenecektim

Bana çay gelirken Poyraz'a her zaman soğuk bir içecek geliyordu ve Poyraz bardağına hiç dokunmuyordu