9. Bölüm

Poyraz eline kalem alıp bir şeyler karalamaya başlayınca bende can sıkıntısı ile telefonumda ki oyunu oynamaya başladım bir süre sonra sıkılıp uzandığım yerden kalkıp Poyraz'ın tepesine dikilmeye başladım

"Ne istiyorsun"

"Canım sıkıldı internet yok film falan yok ne yapacaz akşama kadar"

Poyraz bir süre düşündü

"Kitap okumak istersen karşıda ki rafta var"

E madem birazda kitap okuyayım diye düşünerek kitaplığa yaklaştım kafama göre bir tane seçip Poyraz'ın yanına koltuğa oturdum

Çaktırmamaya çalışarak çizdiği resime baktım

Dolunay ve bir tepe çizmişti kağıdı kenara koyup bana baktı

"Fazla merak iyi değildir"

"Sanki devlet sırrı arkadaş ne var yani biraz merak ettiysem"

Poyraz'ın yanından kalkıp yüz üstü yatağa uzandım ayakları mı yukarıya kaldırıp okumaya başladım

Poyraz efendi benim popomu izleyebilirdi

Saatlerce okuduktan sonra gözlerim yaşarmaya başlamıştı

Allah bu Baran denen herifin canını almasındı resmen mahkum hayatı yaşıyorduk

Kitabı komodinin üzerine koyup Poyraz'a baktım

Hala bir şeyler çiziyordu acaba hiç yorulmuyor muydu

"Yine sıkıldın mı"

Göz devirip

"Evet"

"Birazdan yemek gelecek"

Bir süre sonra kapı çalındı Poyraz gel diye seslendi

Fatma abla içeriye girip yemeği koltuğun önüne getirdi

Ayağa kalkıp banyoya girdim elimi yüzümü yıkayıp odaya döndüm

Poyraz'ın yanına oturup kaşığı elime aldım ve yemeye başladım benden sonra Poyraz yemeye başladı ama yine az yedi bende fazla yiyemedim ya açlıktan ölecek yada ilaç koyuluyorsa ondan ölecektik

Yemek işi bitince ayağa kalktım yine enerjim tavan yapmıştı hiç bu kadar hareketsiz bir yaşam sürmemiş olduğum için bu durum beni huzursuz ediyordu

Bir süre odanın içinde yürüyüp kapının kolunu çevirip açtım aslında kapı kilitli değildi peki Poyraz neden burdan çıkmayı hiç denemiyordu

"Boşuna kaçma planları yapma koridorda alarm var"

Şaşkınlıkla Poyraz'a döndüm

"Niye"

"Sence"

Bir süre düşündüm

"Sen bu Baran denen adama ne yaptın"

Poyraz'ın çenesi kasıldı

"Çok merak iyi değildir Gazel"

Nasıl merak etmeyecektim ya abi kardeş beni deli etmeye mi çalışıyorlardı

Kapıyı kapatıp odaya döndüm umarım o alarm götüne girer Baran efendi diye düşünerek yürümeye devam ettim

Fatma abla gelince

"Allah aşkına bu evde çikolata meyve yok mu sadece yemek mi yiyecez"

Fatma abla şaşkınlıkla bana baktı

"Baran beye söylerim izin verirse getiririm Banu hanım"

Çikolatasız hayat mı olurdu ya zaten Baran denen adamın elinde ölüp gitmemiz an meselesiydi bide çikolata yemeden ölecektim

Fatma abla odadan ayrılınca ufladım kafa dengi biri de yoktu ki konuşsam

Poyraz'a bakınca yine kağıda döndüğünü görünce sinirlendim telefonu elime alıp hareketli bir müzik açtım üstümde ki tişörtü çıkarıp yatağın üzerine attım tayt'ın belini içe doğru kıvırıp kasıklarıma kadar açtım

Bir ritim tutup belimi oynatmaya başladım

Stresimi en güzel dansla atabilirdim

Belimi biraz hareket ettirdikten sonra arkamı dönüp popomu sallamaya başladım

Ellerimi saçıma dolayıp arkamda ki Poyraz'a bir göz attım beni izliyordu

Sırıtarak yavaşça ona döndüm ve oynamaya devam ettim

Arada Poyraz'a bakarak yarım saat kadar gelişi güzel sallanıp stres attım

Sanırım her gece dans etmekten başka bir seçeneğim yoktu

Yada Poyraz ile sevişecektim aman neyse ne

Elime havlumu alıp banyoya girdim küveti doldurup su soğuyana kadar içinde uzandım

Su soğuyunca kalkıp sıcak suyu ayarlayıp yıkandım küvette ki suyu boşaltıp banyodan çıktım

Poyraz olduğu yerde duruyordu bana bir bakış atıp önüne döndü

Kendime giysi ayarlayıp giyindim ama bu sefer uzun giyindim nede olsa kapı çalma alışkanlığı Baran efendi de yoktu

Yatağın benim olan kısmına geçip uzandım ve düşünmeye başladım yan tarafım çökünce dönüp Poyraz'a baktım oda güzel gözlerini bana çevirince onun yaşadığı hayatla ilgili düşünmeye başladım

Acaba başına ne gelmişti?

Neden burda tutsak olmuştu?