Bazı ayrılıklar, asla tamamen iyileşmeyecek yaralar bırakır. Seni unutmak mümkün değil, çünkü her hatıra seninle dolu.

Gittiğin günden beri, zaman durmuş gibi. Her an seni özlüyor, her gözyaşımda seni arıyorum.

Ayrılığımız, kalbimde derin bir boşluk bıraktı. Seninle geçen her an, şimdi uzak bir rüya gibi.

Bazen en büyük sevgiler, en derin acılara yol açar. Seni kaybetmek, beni sonsuza dek değiştirdi.

Sana olan sevgim, ayrılıkla sona ermeyecek. Her düşen yaprakta seni, her rüzgarda sesini duyuyorum.

Ayrılığımız, bana zamanın ve mesafenin gerçek aşkı asla silmeyeceğini öğretti. Her gece yıldızlara bakıp seni düşünüyorum.

Seni sevmek, bir denizde yüzmek gibiydi; şimdi kıyıya vurmuş, sensizliğin soğuk sularında kaybolmuş gibiyim.

Gözlerimiz ayrı dünyalara baksa da, kalbim her zaman seninle. Ayrılık, sevgimizi yok edemedi, sadece özlemi arttırdı.

Ayrılık sonrası sessizlik, en gürültülü fırtınadan daha yıkıcı. Senin yokluğun, kalbimde sonsuz bir gürültü.

Seni özlemek, nefes almak kadar doğal. Her nefeste seni içime çekiyor, her solukta seni yaşıyorum.

Nasıl dayanırım ben bu ayrılık acısına? Bu denli seninle yaşamaya alışmışken, şimdi senin yokluğun nefes almamı engelliyor, su içmemi engelliyor ve her şeyin yokluğunda seni buluyorum.

Senin gidişinle birlikte içimde onanmaz bir yara açıldı. Her gün geçer diye bekliyorum ama geçmek yerine daha da büyüyor bu yara ve korkarım gittikçe ben onun için yok olacağım.

Affet beni canım sevgilim, birlikteliğimize sahip çıkamadığım, seni bu denli üzdüğüm için. Yapman gerekeni yaptın ve gittin ama arkanda her zaman senin yolunu gözleyen birisini bıraktın.

Hatırlarım seni her akşam yıldızlar gökte belirince. Şimdi yanımda olsaydın diye iç geçirir uzaklara bakarım ama sen hep baktığım uzaklardasın.

Fotoğrafını elime alıyorum bana bir teselli versin diye ama teselli vermek yerine sana olan özlemimi çok daha şiddetlendiriyor. Ben senin yanında olmalıyım canım sevgilim, sen de benim yanımda olmalısın. Nasıl geçecek bu ayrılıklar, ne zaman kavuşacağız?

Her şey geçiyor, tıpkı senin gidişin gibi. Önce kalbimde büyük bir yara açıldı, kapanmaz sanıyordum ama zamanla kapandı. Şimdi hiçbir farkın yok başkalarından, sadece kapanmış ama izi kalmış bir yaranın sahibisin sadece.

Benden ne çok şikayet ediyordun, şimdi artık şikayet etmene gerek kalmadı. Artık yokluğumdan şikayet edebilirsin sadece.

Bende bırakıp gittiğin ne varsa, bir gün onları özleyeceksin. Gözlerin yaşla dolacak, benim senin yanında olmadığımı anladığında.

Arkanda bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece.

Bir elveda sözcüğüne bu kadar acı yükleneceğini bilmezdim, şimdi her gün elvedalar içinde yaşıyorum....