Neden bir insan aynaya bakınca güzel hissettiğinde rahatsız oluruz?
Neden biri kendine inandığında göz devrilir, sesi yükseldiğinde “egoist” damgası yapıştırılır?

Birçok insan sessizce, kimseye söylemeden, sadece içinden geçerek kendini sevmeye çalışıyor bu hayatta.
Bu, göründüğü kadar kolay değil.
Çünkü çevremiz sürekli şunu fısıldıyor: “Fazla görünme. Fazla beğenme. Fazla olma.”

Ama neden?
Kendini sevmeye çalışmak, neden fazla olmak olsun?
Oysa bu bir mücadele.
Karanlıktan aydınlığa yürüyen birinin attığı her adımda taşıdığı yük görünmüyor.
Çünkü bu insanlar, önce kendi iç seslerini bastırıyor.
“Sen değersizsin” diyen yılların yankısını susturup
“Ben de güzelim” diyebilmek cesaret istiyor.

Ve o cesareti gösterenler, işte en çok da onlar suçlanıyor.
Gülümseyince “burnu havada” deniyor.
Kendini savununca “fazla özgüvenli.”
İçinden geçeni söyleyince “ilgi manyağı.”

Ama kimse bilmiyor ki, onlar da bir zamanlar kimsenin ilgisini çekmeden geçip gidiyordu.
Görünmemekle, yok sayılmakla, kırılmakla tanışmışlıkları var.Birilerinin neler yaşadığını bilmeden sadece 'gördüklerini' yargılıyorlar.Sadece 'şimdiki zaman' önemliymiş gibi.
Ve şimdi birazcık ışığa çıkmak istediklerinde...
Sanki suç işlemişler gibi bakılıyor yüzlerine.

Çünkü sen dışarıdan bakıyorsun.
Hepimiz yapıyoruz bunu.
Başkalarının sadece parlayan taraflarını, gülümseyen yüzlerini, güzel fotoğraflarını görüyoruz.
Ama kimsenin aynaya bakarken ne düşündüğünü, geceleri yorganın altında neye ağladığını ya da kendini ne kadar eksik hissettiğini bilmiyoruz.

Herkes çok güzel.
Bunu söylerken yalan yok, inanmazsınız ama öyle.
Çünkü güzellik sadece dış görünüş değil, bir bakış, bir his, bir kalp.
Ve her birimizde var o güzellik… sizde, bende, hatta bazen inanmamız zor olsa da, kendimizde bile.
Ama bunu görmek zor.

Oysa kendini sevmeye çalışmak bir başkasının güzelliğini gölgelemek değildir.
Kendi içindeki ışığı yakmaya çalışmak, başka birinin ışığını söndürmek değildir.
Bu bir rekabet değil. Bu bir varoluş savaşıdır.

Kendinizi sevmek için birilerinin onayını beklemeyin.
Kendi güzelliğinizi, kendi değerinizi başkalarının davranışlarına ya da sözlerine bağlı kılmamalısınız.
Çünkü onlar görmüyor diye, siz varlığınızdan bir şey kaybetmiyorsunuz.

O yüzden sesleniyorum herkese:
Kendini sevmeye çalışan insanlara yük olmayın.
Onları yargılamayın, küçümsemeyin,garip bakışlara maruz bırakmayın.
Çünkü bu insanlar kibirle değil, kırgınlıkla savaşıyor.
Biraz olsun nefes alabilmek, “Ben de varım” diyebilmek istiyorlar.
Ve kendine inanmaya başlayan birini gördüğünüzde, onu susturmak yerine fark edin.

Çünkü bu dünya, içindeki ışığı yeniden yakmaya çalışanları susturarak değil, onlara alan açarak iyileşecek.

Ve kimse, ışığa yürüdüğü için utanmamalı.

Mini oversharing seansımız burada sona ermiştirr,beni çektiğiniz için teşekkürlerr💗ASDFGHSD2