1. Bölüm

''Kız Eftalya ne iyi olmuş da o çekilişe katılmışsın. Katılmasaydın şuan evde sıcaktan sucuğa dönüşecektik.'' Diyen Zehra'ya döndü bakışlarım.

Şuan üç gün üç gecelik olan bir tatile gidiyorduk,nasıl oldu diye soracak olursanız ben iki hafta önce sosyal medyadan bir tatil çekilişine katıldım ve dünde sonuçlar açıklanmıştı değişik gelebilir ama kazananlar biz olmuştuk ilk başta şaşırsakta sonra üçümüzde bavullarımızı hazırlamıştık.

Ben Eftalya Demir,tek gecelik bir ilişkiden doğmuştum ve annem diğer anneler gibi beni aldırmaya,düşürmeye çalışmamış ve beni istemişti. Okuduğum kitaplarda anneler çocuklarını düşürmeye çalışır ama asla düşüremez ve o çocuk doğar. Anneme çocukken hep benim babam nerede diye sorardım oda işinin uzak bir yerde olduğunu ve gelemeyeceğini söylerdi çocukken inanırdım bu yalana ama şimdi. Asla...

Büyüdüğümde anneme yine sorsam ağızını buçak açmazdı ve bu beni üzse bile asla anneme asla belli etmemeye çalışırdım ama o anne olduğu için anlar ve benimle birlikte dışarıya çıkıp yemek yer, Avm ye giderdik. Giderdik çünkü annem ölmüştü. Bu hayatta tek başımaydım,teyzelerim,dayılarım 'sen tek başına değilsin biz varız sen bize annenden yadigarsın ve biz seni asla bırakmayacağız.' diyorlardı ve bu benim dahada üzülmemi sağlıyordu.

Dikiz aynasından arkada kitap okuyan Esra'ya baktım, Esra kitap bağımlısı bir kızdı ve şuan arkada kulağında kulaklıkla kitap okuyordu. Esra ve Zehra benim çocukluk arkadaşlarımdı ve ne olursa olsun asla bırakmamıştık birbirimzi.1

''Zehra nereye gireceğim düzmü yoksa sağ mı gireceğim?'' diye sordum kucağındaki atıştırmalıkları yiğen arkadaşıma çünkü ormanlık bir alana girmiştik ve sabah olmasına rağmen farları yakmak zorunda kalmıştım. Esra telefonu eline alıca kapanmış olduğunu gördü ve açmaya çalıştı ama telefon açılmadı. Esra bana dönüp ''Canım arkadaşım kızma ama...telefonun şarjı bitmiş.'' dedi. İşte al bir sorun daha ''İnin arabadan yürüyeceğiz.'' dedim ve kapımı açıp bagajın kapısını actığım sırada Esra ve Zehra'da inmiş ve yanıma gelmişlerdi.

İlk başta Zehra'nın bavulunu sonra Esra ve son olarakta kendi bavulumu indirmiştim. Zehra'nın bana baktığını gördüm ve bakışlarımı ona çevirmeden ''Ne diyeceksin Zehra?'' diye sordum. Oda sanki bu anı bekliyormuş gibi tam ağızını açacakken öeye büyük fren sesleri duyuldu ki bakışlarımızı oraya çevirmemiz gerekti.

Beş tane lüks siyah arabalar etrafımızı sarmışlardı ve Esra'nın ''Siktir.'' dediğini duydum Esra sadece korktuğu zaman küfür ederdi ve şuan korkudan titriyordu.

Arabadan beş tane adam çıktı ve hepsinin boyları en az 1.90 falandı. Aralarından birisi önüme geçip konuşmaya başladı ''Ağam sizi bekler arabaya geçin.'' dedi sert bir ses ile. Allah''ım ya bide emir veriyor beyfendi. Kafamı sağ omzuma yatırdım ve dudağımın bir kenarı alayla havaya kalktı ''Ağan şimdi beni çağırıyor öyle mi?Bak şimdi napıyoruz ben ağanıza bir hediye yollayacağım onu teslim edin ağanıza tamam mı?'' dedim ve önümdeki adama öyle bir kafa atmıştım ki kemik kırılma sesi geldi.

Adamın arkasındaki bir tane adam üzerime doğru gelirken kolunun altından geçtim ve kolunu geriye çevirip kolunu kırdım. Kızlar arabadan inmiş bana bakıyorlardı bir şey yapamıyorlardı çünkü onlar benim gibi boks ile uğraşmamışlardı ve bu ortama katılsalar kesin hastanelik olurlardı.

Arkamdan bir kol boynuma elini hafif bir şekilde doladı ve ben neye uğradığımı şaşırmıştım. Kızlar çığlık atarken ben ''Esra hemen arabaya geçin! Ben geleceğim peşinizden şunları atlatıp!'' dedim ve kızlar arabaya binip gözden kayboldular. Ben hala çırpınmaya devam ederken arkamdaki adam elindeki gazlı bezi ağızıma bastırdı ve ne kadar çırpınsamda asla işe yaramamış gazlı bezin etkisi ile gözlerim kapanmıştı.

Gözlerimi açtığımda etraf karanlıktı. Neredeydim ben? Aklıma olanlar gelince ürperdim,en sonda dayanamayıp ''Kimse var mı?'' diye sordum ama sorumun yarısındayken sert bir ses sözümü kesti. ''Kes sesini zaten burnumu kırdın otur oturduğun yerde! Karımısın adammı belli değil zaten!'' dedi. Bu burnunu kırdığım adamdı ve haklıydı mahalledeki herkes boks ile uğraştığım zaman 'boksu bırak kadın sporlarına yönel' diyolardı ve ben ve inadım onları takmıyorduk.

''Peki bir şey soracağım şua nereye götürüyorsunuz beni?'' diye sordum. Adam burnundan sinirli bir nefes alarak sessiz kalmayı tercih etti ve sessiz kalmasıyla araba durmuştu kapım direk açılmıştı ve kapımı açan kişi diğeri gibi öküz bir şekilde değil nazik bir şekilde tutup yürütmeye başlamıştı. Yürüdükten sonra kapı açma sesi geldi ve adam beni içeriye soktu, adamın beni içeriye sokmasıyla öyle bir kükreme sesi geldi ki yerimde sıçradım ''Lan! Köpekler ben size demedim mi kıza bir şey yapmayın diye! Siktirin gidin hepiniz kovuldunuz.'' dedi sert bir ses ile ve konuşurken yanımdan geçtiğini hissettim. Arkama geçip ilk başta arkada duran ellerimin bağını açtı ve gözlerimin üstündeki kumaşa gelince elleri çok azcık saçlarıma deydi ve temas etmesi ile irkildim. Adam hemen ellerini çekip gözlerimi açtı ve gözlerimin kaç saattir kapalı olduğu için gözümü ellerim ile ovam zorunda kalmıştım.

Arkama gözlerimi açan kişiye bakmak için döndüm ve dönmemle durmam bir oldu. Adam çok yakışıklıydı. Siyah gözlü ve gözleri ile aynı renkte saçları olan esmer bomba bir adamdı. Adam halimi fark etmiş olacakki dudakları havaya doğru kıvrıldı ve ''Ne oldu hanımefendi etkilendin mi?'' diye sordu. Hemen kendime geldim ve kafamı sallayıp ''Ne etkilenicem be senden.'' dedim ve aklıma Zehra ve Esra geldi. Elimi başıma koyup ''Hay ben senin!'' dedim ve adamın yanından geçecekken kolumdan tuttu ve bakışlarımın ona kaymasını sağladı. ''Nereye?'' diye sordu tam cevap verecekken merdivenlerden koşturma sessleri geldi ''Lan çık önümden ben görecem kardeşimi ilk başta.'' diğer ses ''Hayır lan çıkmıyom ilk başta ben görecem dedim ve kardeşimi herkesten senden önce bile ilk başta ben göreceğim.'' dedi. Ne kardeşinden bahsediyorlardı bunlar?Yanımdaki adamdan bahsediyorlarsa bu adam onların abisidir o zaman geriye bir tek ben kalıyordum. Hayır ya olmaz böyle bir şey bunlar benim ailem olamazlar.

Geriye doğru sendelediğimi hissettim ve yanımdaki adam beni tam tutacakken ''Dokunma!'' diye bağırdım ve kapıya doğru giderken merdiveden bağıraşan iki genç indi. Onları umursamadan kapıdan tam çıktığım sıra merdivenlerin orada silah sesi gelmişti. Silahlara tikim vardı her gördüğümde veya sıkıldığında kriz geçiriyordum ve bu kriz bazen olmadığında bir başkası beni korumak için dokunsa bile oluyordu ama bu sefer krizime izin vermedim ve kapıdan koşarak çıktım. Peşimden geldiklerini biliyordum tam en dış kapıyı tutacağım sıra belimde bir el hissettim ve krizim başlamıştı keşke dokunmasaydı.

Ellerinden kurtulmaya çalışırken bağırıyordum ve bağırdığım için boğazım acıyordu arkamızdan gür bir ses geldi ''Baran dokunma kriz geçiriyor!'' diyen kişiye baktığımda kumral,ela gözlü ve kumral saçları olan adamı gördüm. İyiki gelmişti.

Yanıma geldi ve beni köşeye oturtturdu ve elini saçlarıma atıp konuşmaya başladı. ''Sakin ol Eftalya. Sakin ol güzelim,Ben buradayım sakin ol,bak her şey geçti tamam mı?'' dedi ve sora beni kollarının arasına aldı. Neden böyle bir şey yapıyordu ki adamın söyledikleri beni kendime getirdi ama sarılmasıyla her şey başa sardı. Ben yine kriz geçirdim ve Baran denen adam ve diğer adam beni sakinleştirmeye çalışsa bile başarılı olamamışlardı ve bende en sonunda güçsüz düşüp Baran'ın kollarına yığılmıştım.

YAZARIN ANLATIMI

Eftalya Baran'ın kucağında bayıldığında eli ayağı bir birine girmişti ama hemen sonra kendisini toparlayıp Afran abisinin yardımı ile kalkmış ve kardeşini odasına çıkarmıştı. Şuan beş erkekte oturmuş kızının ve kız kardeşinin uyanmasın bekliyordu ve Eftalya'yı izliyorlardı. Eftalya yıkılmaz bir kadındı ama tek bir silah sesi onu yıkabiliyordu.

Afran, ela gözlü kumral ve kahverengi saçları vardı. Sert ve soğuk bir adamdı yeri geldiği zaman o kadar sert yeri geldiği zamanda yumuşak oluyordu ve Afran kararsız kalmıştı kız kardeşine nasıl davranacağı hakkında ama bahçede kriz geçirirken nasıl davranmasını biliyordu artık.

Baran, siyah gözlü esmer ve siyah saçları vardı. Abisi gibi sert değil yumuşak ve nazik bir insandı.Korumalar dışında...Bawer Eftalya'ya nasıl davranacağını uzun zamandır biliyordu ve kız kardeşi geldiğinde ona düşündüğü gibi davranmak istemişti ama düşündüğü gibi olmamıştı

Ali, kahverengi gözlü sarışın ve aynı Bawer abisi gibi siyah saçları vardı. Ali yumuşak bir adamdı ama karşısındaki kişiye göre değişiyordu. Eftalya ile konuşmak istemişti ama konuşamamışlardı.

Gökhan, ela gözlü sarışın kahverengi saçları vardı. Gökhan soğuk ve yaşadığı yere göre baya içine kapanık biriydi. Eftalya ile nasıl bir bağ kuracakğını oda bilmiyordu çünkü bu kadar yakın bir kızla görüşmemiş konuşmamıştı ama bu kişi normal bir kız değildi kız kardeşiydi...

Eftalya gözlerini titreterek açarken odadaki herkesin bakışları ona dönmüştü ''Eftalya!'' diye bağırdı Ali ve hepsi Eftalyanın başına toplanmıştı. Eftalya ilk başta başını ovdu ve gözlerini yanındaki beş tane erkeğe çevirdi,olanları hatırlamaya çalıştı ve hatırlayınca yataktan bir anda kalktı. Neden kötü şeyler hep onun başına geliyordu?neden mutlu olamıyordu? Ayağa kalkması ile başı döndü ve yatağa geri oturdu. Afran hemen yanına geldi ve ''İyi misin?'' diye nazikçe sordu. Eftalya yine şaşırdı niye bu kadar nazik davranıyorlardı neden bir şey olacakmış gibi hep yanıdalardı. Eftalya başını salladı ve yanlarına babaları olan Bawer ağa geldi ve ''Eftalya?'' diye sordu Eftlya başını kaldırıp ne var dercesine salladı ve oturduğu yerden kalkıp babası olduğunu bilmedği adamın karşısına geçti ve ''Anlatın sizi dinliyorum.'' diyerek ortama sessizliği getirmişti

Bawer daha fazla dayanamayıp konuşmaya başladı. ''İlk eşim Emine'den dört tane aslan gibi oğullarım oldu ama sonra beni aldattığını öğrendim ve onu evde tek bir eşyası kalmadan evine yolladım. O olayın üstününden üç ay geçti ve arkadaşlarımla gezerken anneni gördüm ve annende benim arkadaşımın arkadaşıymış ve arkadaşım sayesinde annenle tanışmıştık. Sonrasında annenle üç ay boyunca görüşmüştük ve bir gün sıra gecesine gitS

miştik,çıkışında ise kimsenin zorunda kalmayarak sadece ikimizin isteği ile birlikte olduk. Sabah olduğunda yatakta tek başımaydım bende telefon numarası olduğu için aradım ve açtığında herşeyin bittiğini ve bir daha asla yüzünü göremeyeceğimi söyledi ve telefonu yüzüme kapattı, dediği gibi bir daha ondan haber alamadım ama yıllar sonra seni kızımı buldum.'' dedi hüzün dolu gözlerle. Nasıl olabilirdi bu ben bu insanların çocuğu ve kardeşleri olamazdım ya yalan söylüyorlardı. ''Peki nerede bilecem yalan söyleip söylemediğini, belki böyle bir hikaye yaşamadım nerden bilcen.'' diyerek sustum ve konuşmasını bekledim ama karşımdaki adam değil Bawer denen adam konuşmaya başladı ''Onu biz hallettik evine girmek zor olmadı.'' dedi ve sinirlerime dokunmuştu benim evime ve o kadarıylada kalmayıp dama girip benden kan örneği almışlardı. Siktirsin gitsinler...

''Ya bi gidin ya hem benim senin kızın olduğunu hemde benden kan örneği aldığınızı söylüyorsun ya hangi dünyadasın sen amca ya!'' diye sert bir sesle konuşmuştum ve kapıya doğru giderken ''Nereye gidiyorsun Eftalya?'' diyen sesi duydum ve arkamı döndüm ve dönmemle babam olduğunu söyleyen adam ''Sus Afran!'' diye konağı inletecek şekilde bağırmıştı ve Afran'da kafsı yere eğmişti ve ekrar konuşmaya başladı adam ''Senin için o kanın hiç bir önemi yok mudur?'' diye sordu ve bende hemen cevap verdim ''Benim için sizden gelen hiçbirşey önemli değil o testde dahil.'' dedim hepsinin yüzü düşerken dediğime ben başımı her zaman olduğu gibi dik tutuyordum. Bu her zaman geçerliydi benim için ve asla geçersiz olmayacaktı.

BÖLÜM SONU

Siz bölümü nasıl buldunuzzz???

Benim için kısa oldu ama yapacak bir şey yok diğer bölümlere inşallah...