13.Bölüm|İhanetin acısı

Selamm yeni bölüm ile karşınızdayımmmm bölümler artık daha uzun çünkü finalle yaklaşıyoruz. Şaka şaka gülün diye
Keyifli okumalarrr....
Vote ve yorum atmayı unutmayınnn🥂
═══════•°•⚠️•°•═════════
Hayır hayır yalan yalan yalan. " yere çöktüm ve dizlerimi kendime çektim transa geçmiştim ve sayıklıyordum. Yüzümü kavrayan elle bakışlarım ona döndü bana endişeyle bakıyordu.
"Asenam tamam tamam yalan söyledim sen buna inan kötü olma olma. Ellerin titremesin bırtanem" şuan bu kadar şeyden sonra beni mi düşünüyordu? Beni. Ona son kez de olsa sarılmak istedim buna yeltenirken silahlar patladı ve araf bana döndüğü için sırtından vurulmuştu ama gülümsüyorfu bana güven verircesine.

Sonrası kaos üstüme düşmüştü ve ağzından kanlar geliyordu.

"A-arafım"

═════════•°•⚠️•°•═════════
Kan geliyordu ağzından ama o bana bakıyor krizimin geçmesini bekliyordı.

Ben naptım? Ben napmıştım? Doğruyu söylüyordu belki araştırma yapmam gerekirken duygularıma yenik düşüp sevdiğim adamı mahvetmiştim.

O toprak rengi gözlerine baktım bana huzurla bakıyordu. Bana bunu yapma yaşatma.

Bizimkilerden birkaç kişi onu kollarımdan almak için yelyendiğinde izin vermedim bu kadarı da fazlaydı.

"Durun ben onu getircem arabanın anahtarını verir misin?" mete gelmişti beni anlayışla karşılayacağına emindim.

istediğimi yapacaktı ama asla onu kurtaracağımdan haberi olmayacaktı.

"Asena adam kaçar. Saçmalama seni böyle bir tehlikeye atamayız." ikna etmem gerek ikna etmem gerek.

"Mete adam vuruldu yaralı bana hiçbir şey yapamaz hem bana itaat eder bana zarar bile veremez lütfen ben getirmek istiyorum anla beni. " içli bir nefes verdi ama bu kabul ettiği anlamına geliyordu kocaman bir sırıtış belirdi suratımda.

"Peki tamam arkanızdayız. " siktir ama.

"Bana güvenmiyor musunuz? Bunu mu demek istiyorsun. " serçe söylemiş bakışlarımı hepsine dikmiştim.

"Güvenmemek değil seni düşünüyoruz adam saldırabilir." Allah'ım uğraşacak gücüm yokken uğraştığım şeylere bak.

'Arafa inanmadın duygularınla hareket ettin bir zahmet uğraş bide onu kaybettiğine ağla' diye mırıldandı sol melek hep haklı olmak zorunda değilsin.

"Bende bunu güvenmemek olarak algılıyorum eğer öyleyse gelin arlamızdan. " hızlıca kalkmış arafın bana yaslanmasını sağlamıştım ellerinde kelepçeler vardı içim daha çok yandı.

Arabaya bindiğimiz gibi gazvı kökledim. Arkamızdan gelmemişlerdi bu iyiye işaretti.

"Araf araf az dayan bakıcam hemen yarana." kısık bir gülüş doldu kulağıma. Yakma böyle canımı.

"Noldu açtığın yaraları saran bir doktor musun sen? Nesin sen he nesin!" sesi gereğinden fazla yükselmişti daha da yandım.

"Araf lütfen sakin ol ve bekle yarana bakıcam." konuşmamayı seçmişti ve kısık sesle inliyordu uzaklaştığımızı fark etmemle hemen arabayı kenara çektim ve ona döndüm. Kafasını koltuğa yaslamış acı içinde inliyordu bunu ben yapmıştım benim suçumdu.

"Araf özür dilerim hadi yarana bakayım Doktor'um ben." bu sefer gülüşü kahkahalara dönüştü canı yanıyordu. Ona usulca yaklaştım yarasına bakmak için ama izin vermedi bileklerimi tuttu bir dakika ne ara kelepçeyi çözmüştü. (Çözer o çözer bir araf yılmaz kolay yetişmediiiii)

"Bana dokunama tamam mı? Şimdi siktiğimin arabasını sür sahiplerinin yanına." gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı ben yapmıştım ama o yapsın istemiyordum.

"Araf lütfen bırak yarana bakayım sonra git buralardan lütfen özür dilerim." ağlamamla anında yunuşamıştı hayır hayır yunuşasın diye ağlamamıştım ki ben bu düşünce ile daha çok ağladım daha çok yandım.

"Yarama baktıktan sonra onlara gidiyoruz sana zarar verebilirler." düşünme beni düşünme.

"Araf düşünme beni lütfen git söz gelcem yanına ama gitmen lazım." o sıra izin verdiği için hemen yarasına bakmaya başlamıştım arabada lazım olacak olan bütün malzemeler vardı onu uyuşturmam gerekiyordu ama gidemezdi o zaman yaşadığım ikilemeyi anlamış gibi konuşmaya başladı.

"Uyuşturmana gerek yok kendi kendimi ameliyat ettirdiğini günleri biliyorum." ona dehşetle baktım bunu yapmış olamazdı dimi?

"Korkma kurşun çıkarmadım birkaç sıyrığa dikiş attım. "

"H-hıhı. Tamam o zaman yapıyorum. "

Kafasını salladı bana cevap vermemişti. Yumuşaması önemliydi gözlerimde kalan gözyaşları elimin tersiyle ittikten sonra işimi yapmaya başladim.

Canının yanışı kasılan vücudundan belliydi ama o sesini dahi çıkarmıyordu canı daha fazla yanmasın diye daha fazla hızlandım sırtından kanlar akıyordu. Ve terlemişti.

İşim bittiğinde bende terler içinde kalmıştım sırtı bana dönük kesik kesik nefesler alıyordu.
Gözüm ensesindeki dövmeye kaydı. Bir melek kanadı vardı ama yarımdı iki kanat değilde bir tane kanat acaba anlamı neydi? merak etmiştim soracaktım ama şimdi değil.

"Bitti iyi misin? İyiysen hızlıca git." yavaşça bana döndü o zaman fark etmediğim ikinci şeyi fark ettim karnının etrafında ardı ardına yıldız dövmeleri vardı. Büyükten küçüğe doğru uzanıyor sırtına doğru bitiyordu.

"İyiyim merak etme beni sana bir şey yapacaklar mı onu söyle? Gidersem yani?" hayır çünkü bir planım vardı ve hiçbir şey anlamayacaklardı aptal insanlarla uğraşmak güzeldi.
Arafla öyle olur sanmıştım ama o kendini bana aptal göstermişti.

"Hayır merak etme beni ben seni en kısa zamanda bulcam." ve yine yanlış olanı yaptım bu sefer dudaklarına kapanan bendim herşey bilebilirdi ama benim dudaklarımda onun izi kalmalıydı.

Tereddütsüz karşılık verdi ama bu ona yetmemiş olacak ki kucağına almıştı yavaşça oraya yerleştim amacım canını yakmamaktı ama o bu durumdan gayette memnundu.

Öpüşümüz sertleşmiş ve derinleşmişti ikimizde daha fazlasını istiyorduk ben yerimde duramıyor altında kıvrınıyordum.
Daha fazla kıvrınmamam için bacağımı tutmuştu ama asla duracak değildim.

Dillerimiz birbirine karıştığında ona daha çok sokuldum elimde olmadan ensesini çizmiştim.

Benden nefes nefese ayrıldı. Bende aynı durumdaydım nefeslerimiz birbirine karıştı.

"Duralım yoksa benim gitme gibi bir planım olmayacak." şişen dudaklarına ufak bir öpücük kondurdum ve hızlıca kucağından indim kasıklarım sızlıyordu.

"Tamam tamam hadi git ölümün hizmetçisi seni bekliyorlar." kocaman tebessüm etti ve üstünü giyinip arabadan hızlı adımlarla indi.

Şimdi plan zamanı.

Torpidodaki kırmızı ruj işime fazlasıyla yarayacaktı.

Dudaklarıma sürdüm ve dağıttım sonra elimin tersiyle bozdum saçlarımı dağıttım üstümü biraz açtım.

İşte herşey hazırdı hızlıca büyük patronu görüntülü aradım ve ağlamaya başladım rol yapmak işimdi.

"Özür dilerim çok özür dilerim tuğkan bey ama g-gitti nasıl anlamadım ellerinde kelepçe vardı nasıl çözdü de saldırdı anlamadım çok kötüyüm ama onu kaybettiğim için ayrı kötüyüm araf yılmaz kaçtı."

═════════•°•⚠️•°•══════

Ay nasılda telafi etti amaaa