9.Bölüm|Toprak bakışlar

elammmm upuzun bir bölüm geldi keyifli okumalar o kadar da uzun değilmiş yaaa. şimdiden uyarayım bazıları çok konuşuyor bu konuyu öpüşme sahnesini artı on sekiz yazacak değilim ama yinede uyarayım rahatsız olacaklar için.

Vote ve yorum atmayı unutmayınn

═════════•°•⚠️•°•═════

Ona son kez bakmak istediğimde kadehini bana doğru kaldırdı ve dudaklarını oynatarak "Yenilgiye" dedi. Son gördüğüm buydu çünkü biri beni almış çekiştiriyordu alkol gücümü çalmıştı.

═════════•°•⚠️•°•═══════

4." her kimse beni çekiştiriyor gitmeme izin vermiyordu şuan o kadar acizdim ki araf gelse hemen ona sığınacaktım ama gelmeyecekti bunu ikimizde biliyorduk araf yalvarırım şaşırt beni.

"Sakin ol be güzellik işimiz var Mert'ten çok daha eğlenceliyimdir. " Allah'ım bu da kimdi aklımı kaçırcam alkol o kadar çok gücümü çekmişti ki bildiğim herşeyi unutmuş ondan kurtulamıyordum.

Beni sertçe bir odaya attı oteldeydik zaten anasını satayım heryerde boş odalar vardı. Bunun amacı neydi napacaktı bana? Çok açık değil miydi? Korkmaya başlamıştım.

"Napıyosun lan bırak beni uzak dur benden. Ne istiyorsun ya sen kimsin?" adam üstüme doğru geliyor o iğrenç sırıtmasının arasından konuşmaya başladı.

"Arafın abisiyim o istedi benden senin canını yakmamı istedi bende bu güzellikle bir gece geçirmek neden olmasın dedim." Ne? Yalan söylüyordu araf bu kadarını yapmazdı araf bu kadar ileri gidecek bir adam değildi kendisi giderdi gidecekse en fazla. Yalandı yalan söylüyorlarlardı.

"Ya bana yalan söylemeyi kes piç kurusu ve bırak beni. Arafı kötülemekten vazgeçin artık yeter yeter." adamın eli elbiseme gittiği an tiz bir çığlık attım. Kimse duymuyor muydu beni?

"Araf kötü çünkü araf kötü bir adam anla şunu. Ondan uzak dur yaşarsın yakın durdun ölürsün bu kadar. Sana onun hakkında bilgi vereyim hemen o kendi babasını annesini öldüren adam sana mı kıymayacak? Hadi söyle."

Bu kadar değildi araf bu kadarını yapmamıştır buna emindim. Yapsa da ne bileyim bir nedeni vardır değil mi?

'Kendini kandırıyorsun.' diye fısıldadı sağ melek hayır.

Pisliğin eli bacak arama girdiği an daha büyük bir çığlık attım son şansımdı bu yoksa bu gece o adam bana zorla dokunacak ve benim engelemeye gücüm yetmeyecekti.

"İMDAT YARDIM EDİN İMDAT ARAFF." bunu planlamamıştım ama aniden ağzımdan kaçmıştı iyiliğine inanmak istiyordum.

"Boşuna bağırma herkes gelir o gelmez. " haklı mıydı? Değildir umarım.

Kimse duymadı sesimi en çok duysun dediğim adam duymadı. Beni iğrenç bir şekilde öpmeye başladığı an anlamıştım kaybettiğimi gözlerimden yaşlar akıyor, çığlıklarım artık durmuştu çünkü duymuyorlarlardı. Eli daha çok aşağılara gittiğinde nefesim kesildi hayır bunu istemiyordum ben bunu istemiyordum.

Üstümdeki elbiseyi çıkaracağı sırada büyük bir gürültü koptu anında benden uzaklaşmıştı bende kaçarcasına odanın diğer ucuna gittim. Gelen kişiye baktım oydu araftı araf gelmişti burdaydı içimdeki anlamsız sevinçlikle koşarak ona gittim neydi bu yüzsüzlük müydü? Yoksa aşk mıydı?

"İyi misin asena bana bak iyi misin güzelim?" başımı sallamaktan başka bir şey yapamadım hem sarhoştum hemde korkmuş.

Sıkıca sardı beni o kokusunu içime çektim ve yıllar sonra güveni hissettim yıllar önce kaybettiğim güveni, huzuru.

"Oo kardeşime bak bir kahraman gibi nasılda geldi kızı kurtardı." şu adamın iğrenç kahkahasını da duydum ya iğrenç midem daha çok bulandı arafa daha çok gömüldüm korktuğumu anlamış olacak ki lafı kısa kesti.

"Sonra görüşeceğiz kerem yılmaz sonra bul beni." abisi başını hay hay dercesine sallamaktan başka bir şey yapmadı sanki az önce bana dokunan o değilmiş gibi. O kadar çok rahattı ki gerçekten içimdeki korku filizlendi ve bir alev topuna dönüştü arafa o kadar çok sokulmuştum ki bedenlerimiz bir bütün oluşturmuştu.

"Güvendesin sakin ol artık. Ellerin titremesin bakayım ver bana." ne itiraz ettim ne bir şey dediğim ellerimi ona uzattım titreyen ellerimi. Sıkıca tuttu ve beni peşinden sürüklemeye başladı. Odasına götürüyordu sanırım. Hala kafam iyi değildi düzgün yürüyemiyordum bile.

Bana baktı ve gözlerini devirdi.

"Ne var be."çirkef tarafıma denk geldin araf bey kusura bakma.

"Çirkefleşme bu elbiseyle seni nasıl kucağıma alacağımı düşünüyorum." yaaaa düşünceli toprak gözlüm ya.

Noluyo lan sana sarhoşluk iyi gelmiyor sana diye anırdı sol melek biliyoruz herhalde Allah'ım yaa.

Üstündeki deri ceketi çıkardı ve belime bağladı sarhoşluktan mı nedir ona mal mal bakıyordum valla bu da bunun farkındaydı o yüzden o da kaynana misali çirkefledi.

"Bana mal mal bakma aptal." ona cevap yetiştirecekken aniden beni kucağına almasıyla hiçbir şey yapamadım kollarım boynunu buldu sımsıkı sarıldım bu sefer kim bilir ya birdaha bu kadar yakın olamazsak. Kokusunu gizlice içime çekmeye başladım bu kokuda bir şeyler vardı bana iyi gelen şeyler. Yarı uyanık yarı baygındım beni çok rahat bir yatağa yatırdı sonra ise uzaklaştı gitmiş mıydı? Hayır hayır gitmesindi.

Sonra üstümdeki elbiseden kurtulduğumu hissettim. Dokunmamaya çalışıyordu bu adam nasıl kötüydü? Üstüme rahat bir tişört geçirildi ama o iğrenç rahatsız edici sütyenden kurtulamadım yarı baygın bir şekilde konuştum.

"Şu iğrenç sütyeni çıkar lütfen." ses etmedi ama dediğimi yapmıştı tişörtün eteklerinden elini sokmuş kurtarmıştı beni o rahatsız edici şeyden. Hiç kimseyi dinlemeyecektim onun üstünde tişört vardı onu istemiyordum onun sıcacık göğüsünü istiyordum. Ellerim tişörtünün eteklerine gitti hiçbir şey demedi sadece hareketlerimi izledi. Tişörtten kurtuldum.

"Napıyosun acaba?" bende bilmiyordum be adam.

"Bilmem hava sıcak sıcak offf bunu da çıkarcam." bir şey demesine izin vermeden kendi üstümü de çıkardım üstüm çıplaktı. Ama utanmıyordum sadece onu kollarımda istiyordum.

"Beni uyutsanaaa hadiiii uyut lütfennnn. " çocuk olmak istedim yanında. Ne vardı yani?

"Kızım tamam da üstünü ne diye çıkarıyorsun bizde insanız." dediği şeyle kocaman bir kahkaha attım o da benim kahkamla sustu.

"Banane nolduuuu etkilendin miğğğğ sen zaten başından beri benden etkileniyorsun be adam neyin inkarı acaba neyin sarılcam işte." sülük gibi sıcacık gövdesine yapıştım ve kedi gibi kafamı sürttüm pürüzsüzdu gövdesi ve güzel kokuyordu.

Aniden aklıma gelen şeyle gerçekten körkütük sarhoş olduğumu fark ettim. Ama yapsam nolur zaten sarhoştum aynen.

"Araf" diye mırıldandım. Beni göğüsünden çekti ve ne var dercesine baktı utanmak yok.

"Onların izlerini siler misin? Beni öper misin senin izin kalsın." Dediğim şeyle bu sefer gerçekten affalamıştı. Sonra bana yaklaştı ve fısıldadı. "Başkası silmez mi yine izimi?" bu cümle canımı yaktı içimdeki kırgınlığı çekip aldı.

Kafama sertçe iki yana salladım. "Asla araf asla kalacak izin hep sonuna kadar." kafasını hay hay dercesine salladı ve kendimi onun kucağında buldum. Ve sıcacık dudağı dudağımı buldu. Ellerim hemen ensesindeki saçlara gitti okşadım yumuşacıktı ama bir o kadar sert. Öpüşü derinleştikçe kendimi ona bastırıyor artık dayanamayıp ensesinden aşağısını tırnaklarıma çizdim. Bunu yaptığım an inleyip daha sert öpmeye başladı elleri göğüslerimi bulduğunda az önceki olan şeyden midir nedir korktum. Ve çekildim ama uzun sürmeden ona az önceki gibi sülük gibi yapıştım.

O gece bana asla engel olmadı sarılmama izin verdi hatta saçımı bile okşamıştı bende anında uyuya kalmıştım yarın yine birer düşman olarak uyanacak ve birer düşman olacaktık bu düşünce canımı yakmaktan başka bir işe yaramıyordu.

Sabah uyandığımda etrafıma baktım araf yoktu gitmişti...