7. Bölüm

Bacaklarımı kendime çekmiş ellerimle bacaklarımı tutmuş ileri geri sallanıyordum.

Beynim bana eziyet ediyordu.

Kutayın sesi beynimin ıssız duvarlarına çarpıp yankı yapıyordu.

" Bi-r kü-çü-cük ku-ku-rt var-mış

O hep Çi-çi-çile ile o-oy-nar-mış. "

Gözümden yaşlar akıyor çocukluğum bana ihanet ediyordu. Kutay, benim çocukluğum...

Kapı anidenser bir darbeyle açıldı. Kim olduğuna bakmadım bile.

" Sakinleştirici verdik. "

" Kalabilirmiyiz. "

Birileri çıktı bir gurup insan kaldı içeride. Fakat ben aynı sözcükleri bilmem kaçıncı kere tekrarladım.

" ku-ku-rt o-nu h-ep ç-ç-çok se-ver-miş. "

Kolumdan biri tuttu Kutay değildi. O yüzden bakmaya değmezdi.

" B-be-l-ki b-bir gün o-nu ç-çok öz-ler-se "

Dudaklarım titredi, büküldü.

" o h-ep h-ep b-u şa-şar-kıyı söy-ler-miş.

O he-men o-na ge-ge-ri dö-ner-miş. "

Başımı kaldırdım yanımda duran dolu gözü ve etrafımdakileri es geçtim.

" Nerde? "

Dedim çaresizce. Acınası bir durumda olmak zerre umrumda değildi.

" O-o hep gelirdi. Şarkı bitmeden gelirim derdi. Nerde o."

Kapı açıldı bir umutla baktım. Mert dedi içimdeki çocuk.

" Nerde o Mert şarkı bitti ama o gelmedi."

Gözleri neden şişti. Kırmızıydı etrafı yanındaki Görkeme döndüm.

" Sen söyle nerde Kurt. Kurt nerde, şarkı bitti gelmedi. "

Yanımdaki yüze döndüm.

" Kimsin bilmiyorum, sen söyle nerede Kurt. Masal bitti gelmedi, şarkı bitti yine gelmedi. Hep hep gelirim derdi."

Önümdeki adam yutkundu.

" Çilen. "

" Çile ben Çilen kim şuan masaldayız. Aslan burda Kartal burada bak sincapla, kirpi de burda, Kurt yok."

Mert bitkin yüzüyle yaklaştı yanımdaki adamdan müsade istedi ve baş ucuma geçti.

" Kurt yok Çile, artık Kurt yok. Söyleme şarkı. Şarkının sonu geldi. Bitti masal, çünkü o masala kan bulaştı. Bitti Kurt öldü masal bitti, müzik bitti. Çünkü biz bittik."

Gözlerim doldu ağlamak istedim yuttum.

" Yalancısın. " dedim dolu gözlerle ama gülerek.

Aniden Mert bağırdı.

" Kendine gel Çilen çocuk değiliz. Kutay öldü, öldürüldü. Kendi gel anladınmı. Çünkü sende gidersen yapacak hičir şeyimiz kalmaz. "

Ellerimle kulaklarımı kapattığımda Görkem Merti çekiştire çekiştire dışarı çıkardı.

Beynim acı gerçeği artık benden saklayamıyordu.

" Öldü. "

Dedim sadece. Başka diyebileceğim bir kelime yoktu.

" Tim çık ve kimseyi alma. "

Sokuldukça sokuldum yatağıma.

" Kara "

" Söyle. "

" İlk defa bukadar korkuyorum. "

Eli saçlarıma gitti. Solmuş yüzümün önünden birkaç tutam saçı çekti.

" Korkma ben yanındayım. Sana bişe olmayacak, izin vermem. "

" Olursa bana olsun Kara, onlara olursa dayanamıyorum. "

Gözümden düşen bir damla yaşı yavaşça sildi.

" Bundan sonra kimseye bişey olmayacak Çilen."

" Sözmü. " dedim çocuk gibi Kutay tutmasa bile, O tutardı değilmi.

Söz dedi saçımı okşayarak.

" Uyu kendini toparla ve tekrar ayağa kalk Çilen. Çünkü sen ateşsin, ateşini söndürme. "

Haklıydı düşemezdim. Düsmemi bekleyen onca insan varken bu haksızlık olurdu.

Yavaşça yatağa uzandım. Kara altındaki yastığı düzeltti.

Gözlerim kapandığı an hemen uykuya daldım...

______

" Çile. Nerdesin be güzelim "

Bu oydu Meryem, yanında neden o vardı.

" Meryem. "

" Çilem. "

Yanındaki Kutay yüzü aynıydı, gözleri aynıydı, sesi aynıydı.

" Kutay ben. "

Önüme geldi tam. Beni kollarının arasına aldı.

" Sorun değil Çile. Bak sevdiğim kadın yanımda. "

Ama sen onu öldürdün diyemedim.

" Ama sen... "

" Hayır Çile. Bilgisayarımdaki dosya onu bul herşeyi daha iyi anlayacaksın."

Ve aniden huzurlu an bozuldu. Kollarımın arasında iki ölü bedenle kala kaldım.

Çığlık attım ama hiçbir duyan olmadı.

" Çilen uyan kabus bu. "

Hızlıca yastıktan başımı kaldırdım.

Ellerim saçlarım gitti.

" Kara, Kara korkunçtu. Ellerimde öldüler Kara. "

Ellerime baktım oysaki demin avuç içlerim kanla kaplıydı.

" Ellerimi yıkamam lazım, onların, onların kanı var bende. "

Ayağa kalktığımda ayaklarım beni tutacak gücü bulamadı Kara tuttu beni.

" Sakin ol. "

Dedi beni tekrar yerime oturttu.

" Ellerin temiz. "

Ellerimi tuttu.

" 10 dakikada ne gördün Çilen 10 dakika yı sana kim haram etti. "

Yutkundum.

" Meryem ve o oradaydı sarılıyorduk. Aniden vuruldular öldüler. Kollarımda iki can kaldım öyle Kara. Bu- bu çok zor. "

Hava kararıyordu.

" Korkuyorum. "

Bu sefer birşey demedi yavaşça kenara çekilmemi işaret etti. İtiraz etmedim çekildim.

Yanıma oturdu. Ayakkabılarını çıkardı. Ve yatağa uzandı.

" Ne yapıyorsun. "

"Madem rüyalardan da korkuyorsun onlardanda korurum seni. Hadi uzan."

Ben uzanmayınca kolumdan yavaşça tuttu ve beni yanına yatırdı.

" Sadece uyu Çilen. "

Gözlerimi tekrar kapattım. Fakat bu sefer kabus görmedim...

_____

Gözlerim aralandığında karşımda hiç beklemediğim bir yüz vardı, Kara.

Siyah sakalları ve siyah dağılmış saçları Gözlerim hedef noktasıydı.

O hâlâ uyuyordu. Yavaşça asşağı doğru sıyrıldım.

Tam o anda birşey farkettim üstümde hâlâ Kara nın tişörtü vardı altım boştu. Kimlere rezil oldum acaba diye düşünmedim. Yani en azından şuanlık.

Ayaklarımı yere bastığım an her yanım buz kesti.

Ayakkabım yoktu burada fakat kapının önünde duran terlikleri hızlıca ayağıma geçirdim.

Yanımda duran tek kişilik dolabı açtım.

İçinde kendi kıyafetlerim vardı. Bizimkilerden biri getirmiş olmalıydı.

Siyah bir elbise, siyah bir bot ve siyah bir kaban vardı. Elbise siyah diz kapağında bitek yarım kollu, dar bir elbiseydi.

Elime aldığım gibi odanın lavabosuna girdim.

Hızlıca üzerimi değiştim.

Aynadan bi an kendime baktım.

Göz altlarım morarmış, tenim solmuş. Gözlerim şişmişti.

" Birkaç kapatıcı neleri kapatamaz ki... "

Saçlarımı açık bıraktım. Toplamaya ne gücüm vardı nede halim.

Banyodan çıktığım an onu gördüm. Kara hazır bir şekilde ayakta dikiliyordu.

Hiçbir şey demeden dolaptan botlarımı aldım. Hızlıca ayağıma geçirdim.

Şanslıydımki çantam buradaydı. Odadaki aynanın önüne geçtim. Çantamdan çıkardığım kapatıcıyı hızlıca göz altlarıma yaydım. Hızlıca kapatıcıyı çantama atıp kendime baktım.

" Deminkinden iyidir. "

Dolaba yöneldim ve kabanımı aldım Kara ya döndüm.

" Ne dik dik bakıyorsun. "

Nefes verdi ellerini göğsünde birleştirmiş deminden beri bana bakıyordu.

" Dün yıkılmışken bugün nasıl bukadar hızlı toparlanmış olduğunu izliyorum. "

Gözlerimi kaçırdım, aslında biliyordu. Dün bana zorundasın diyen de oydu.

" Zorundayım Kara. Dün bana sen demedin mi. "

Başını iki yana salladı.

" Aklını kaybedeceksin. "

" Asıl ben burada böyle kalmaya devam edersem aklımı kaybedeceğim. Şimdi benimle geliyormusun. Yoksa bu hasta yatağında yatmaya devam mı ediyorsun. "

Uzandı ve komidinden cüzdanını aldı. Başıyla kapıyı gösterdi.

İlk olarak Kara gitti. Kapıyı açtı ve hızlıca yürümeye devam etti. Bende arkasından çıktım fakat bukadar tepkisiz kalamadım.

Kapının önünde Kara nın timi sandalyelerde ise benim dostlarım vardı.

Azar da buradaydı. Açıkçası pek şaşırmamıştım.

Kara nın uzaklaştığını gördüğüm an tempolu adımlarla ona yetiştim.

" İlk önce adli tıbba sonra olay yerine en sonundada adliyeye geçmemiz gerek. "

" Kendini çok yoruyorsun Çilen. Sana ben dinlen ve öyle ayağa kalk dedim. Sen dinlenmeden kalkmaya çalışırsan tökezlersin. "

Duruşumu bozmadım çantamdan çıkardığım siyah camlı gözlüğü gözüme taktım.

" Ben tökezlemem Kara sadece tökezlemiş gibi yaparım. İki gün arasında dağlar kadar değişmiş te olabilirim. "

Arabasına yaklaştığımızda anahtarını çıkardı. Arabayı açtı ve hızlıca içeri girdik.

" Oraya gitmek istediğinden eminmisin. "

Bilmem kendi duygularını konturol edemiyordum şuan fazlaca hissizim.

" Eminim. "

Ayağa kalkmam lazımdı düşmeye vaktim yoktu. Mete haklıydı ne masal vardı artık nede şarkımız. Çünkü Kurt karanlık tarafından yutulmuştu.

Araba çalıştı ve ben yarım 22 dakika boyunca haber sayfalarında dolaştım. Herhangibi bir ölüm haberi yoktu. Tabi her yer Kutayın ölümü e çalkalanmıştı.

Benim ortada olmadığımdan bahsediyorlardı.

Bi görseniz nerede olduğumu, yazarmısızın acaba.

Araba durdu. Hızlıca arabadan indim. Bu onu son görüşüm olacaktı.

Adımlarım binanın önünde durdu. İstemsizce ileri geri sallandım. Kara tam yanımda durdu.

Dudaklarım büzüştü, titredi, istemsizce bir yaş aktığında hemen sildim.

Kara ya döndüm o zaten bana bakıyordu.

" Korkuyorum. " dedim.

" Yanındayım. " Dedi...

7. Bölüm sonu

Bu bölümde cidden ağladım ya ben.

Şu çilenin şarkı yı bir söyleyiş var öldüm ya. Aslında Kutay iyi çocuktu.

Ağlamam bitince yeni bölüm gelecek dostlar

Sevgiyle saygıyla sağlıcakla kalın Sevgilerle ~E~