Ruhsuz Gece

Kuşlar cıvıltınısı kesti .Ve Ateş’in ardından tam 3 mevsim geçti.

Fiziksel olarak iyiydim hatta onun beni bırakmasından sonra bir çok kez yara almıştım fakat onlar iyileşmişti.

Peki ruhum

Asla bir kez olsun acısı dinmedi.Kokusu burnumda tütüyordu .Bir kaç kez yaşadığına dair duyumlar almıştım .Ama sadece ondan ibaretti .

Sevgimi paylaşacağım hiç kimsenin olmadığı bu anda yapayanlızdım .

Peki ben nerdemiydim ?

Ateş’in çıkmamı istemediği uzun süreli sızma görevlerimin birindeydim .

Timden haberim yoktu .Sadece önemli birşey olduğunda yarbayla iletişime geçebiliyordum.

Bu görevi belki onu bulurum diye kabul etmiştim .Yaşıyordu biliyorum .En çokta canımı yakan şey yine birinin beni bırakıp gitmesiydi .

Artık çok ağlamıyordum daha doğrusu ağlayamıyordum gözümde yaş kalmamıştı .

Bana verdiği sözler bir bir aklımda dönüyordu.Bir haberi vermek çok mu zordu diye geçirdim içimden .

Şuan bir mağaradaydım .Sessizce yarın patlatıcağım kampı izliyordum .Eğer belgeleride alırsam 1 senelik görevim bitiyordu .

Dışarıdan bir çıtırtı duymamla mağaranın oyuk kısmına saklandım .

Adam konuşmaya başladı.

“Bir bulsak şu geçen bizimkileri indiren adamı kendi elimle boğucam “

“Bok bulursun “

dedim ve kasaturamı ensesine geçirdim .

Temizlik zamanıydı . Yirmi dakikalık yolu gittikten sonra adamı çuvala sokup dere kenarına bıraktım .

Etrafımda dolanan bir çok çift gözü hissettim .

Bir küfür savurup kaçmak için ilerledim Türk askeriydi .

Her ne kadar bende bir asker olsam da şuan o piçlerden başka hiç birşeye benzemiyordum .

“Hasiktir lan tamam iyisinizde buraya gelmeyin “

Kaçamadım .

Ensemde hissettiğim namluyla dikleştim .

Asker konuşmaya başladı.

“Sen kimsin ?”

Şifreyi söyledim .

“Gece”

“Kimliğini göster “

“Kimlik taşımıyorum “

“Ben nasıl inanıcam senin mitten olduğuna ?”

Sinir bir tip olduğunu anlamıştım .

“Şifreyi söyledim ya karakol komutanımlada görüşebilirsiniz “

Asker gerekli yerlerle görüştükten sonra bana baktı ve yeniden konuşmaya başladı

“Yapıcağın birşey yoksa yarbay sızma görevinin bittiğini söylüyor “

Söylediği şeye itiraz ettim .

“ Hayır henüz bitmedi eğer herşey yolunda giderse yarın bitecek “

"Tamamdır kaybol o zaman “

Askerin dediği şeyden sonra hemen kampa doğru gitmiştim yokluğumu anlamamaları lazımdı zaten bir ajan olduğunu onca aydan sonra fark etmiştiler .Riske atmaya gerek yoktu .

Kampta ki çadırıma girdim ve arkasından kilidini kapattım.Kamptaki tek kadın olduğum için epeyce piçin gözleri üzerimdeydi.

Gecenin vermiş olduğu hüzünle yine aklıma o düştü .

Sayısız kez ulaşmaya çalıştığım ama üst düzeyler tarafından korunan sevgilim.

Belkide time geri dönmüştü ama haberim yoktu .

Artık yarın herşey ortaya çıkıcaktı .

Huzursuz olan uykuma daldım .

Sabah olmuştu .

Kahvaltılarını bana hazırlattıkları için yıllar önce dağda kendi imkanlarımla yapmayı öğrendiğim zehiri yapıp yedikleri ile karıştırdım .

İşimi temiz halletmem lazımdı .Eğer silahla uğraşsam yetemeyebilirdim .

Kahvaltılarını önlerine koydum ve asıl gösteriyi bekledim .

Başları olan başkan dedikleri adam konuşmaya başladı .

“Sen niye yemiyorsun ?”

“Midem bulanıyor heval kusarsam öğleden sonraki saldırıda güçlü olamam “

Şunlar gibi konuşmaktan nefret ediyordum .

Başkan pis pis yemeğini yemeye devam etti .En fazla 2 saate hepsinin bedeni kuş gibi süzülürdü olduğu yerde .

Aradan iki saat geçti çoğusu gebermişti.Ben ise şuan başkan denen itin odasında hangi kağıdı bulursam alıyordum .Başka bir şeyin olmadığına kanaat getirerek bombaları döşemeye başladım .Hepsi el yapımıydı .Göreve geldiğimden beri bir çok şey öğrenmiştim .

Bombaları yerleştirdikten sonra hızla koşarak bir tepeye çıktım ve intikam diye yanıp tutuşan ruhumu daha da bekletmedim .

Kumandaya bastım ve görsel şöleni izledim .Yapmadan önce karargaha haber vermiştim bu görsel şöleni çok güzel bir şekilde çekmişti ihalar .

Büyük ihtimalle yayına açık bütün haber kanallarında paylaşılmıştı.

“Sınır dışı operasyonda bir terör

kampı işte böyle yok edildi “

Telsize sarıldım ve yuva mı aradım .

“Gece yuvaya dönmeye hazır komutanım “

Yarbay gururlu bir ifadeyle konuştu.

“ Yuva Gece’sini bekliyor “

Yarım ağız güldüm ve tek taraf gamzem çıktı .

Artık şanlı üniformama kavuşuyordum .

Uğruna yüzbinlerce şehidimizin olduğu o kan kırmızısı bayrağın gölgesinde bulunur olmak her daim bana huzur vermişti .

Yeniden o huzuru tat edicek olmak mutluluk vericiydi .

Beni almaya gelen helikopteri görmemle gülümsedim .Zafer gülümsemedeydi bu .Yaşamayan hiç bir zaman hissini bilemezdi .

Karşımda olan astsubayı görmemle adeta boynuna atlıyıcak kadar sevindim .

Uzunca bir süredir gün yüzüyle kendimden birini görmemiştim .Evet dün akşam görmüştüm bir tim ama geceydi .Adamın sadece yeşil gözleri dışında hiç bişey görünür değildi .

“Komutanım vatan size minnettar “

“Vatan hepimize minnettar sizler olmasaydınız ben bu görevi tek başıma yapamazdım “

Sessiz geçen yolculuk sonucu karargaha gelmiştik.

Beni bekleyen yarbay ve tüm timi görmeyi beklemiyordum .

Beni gördüğü an hepsinin yüzü parlamıştı onları bu kadar çabuk görebileceğimi hiç zannetmezdim .

Helikoterden indim ve yarbayın karşısına geçip tekmil verdim .

“Üsteğmen İzgi Alev görev başarıyla tamamlanmıştır komutanım “

Yarbay gözlerindeki gururu asla saklayamıyordu .” Aferin asker yarın raporunu hazırlar verirsin bir hafta izinlisin “

Yarbayın gitmesiyle bizimkilere sarılmak için koştum .

“Çok özledim lan “

Hepsiyle sarılmıştım .

Yağız “ Komutanım vallahi siz yokken bu karargahın tadı yok “

Aklıma düşen isimle gülümsemem soldu .

“Ateş geldi mi ?”

Yüzlerinin düşmesiyle anlamıştım .

“Gelmedi dimi hala ,yaşıyor mu peki “

Yağız konuşmaya başladı “Yaşar o komutanım”

“Artık o kadar ümidi kestim ki “

Gökhan babacan bir tavırla ortamı yumuşatmak için lafa girdi .”Hop hop moral bozmak yok bu gece yemeğe çıkıyoruz haberiniz olsun “

Doruk “Sizden olursa seve seve geliriz komutanım lafı mı olur “

Gökhan “Komutanımın gelişine dua edin siz hadi bu seferde benden olsun ne zaman sizden yicez acaba “

Omzuma atılan iki ele baktım . Oğuz ve Yağız

Yağız “Komutanım benden söylemesi sizin maaş içerde çok birikti “

Söylediği şeyle gülümsedim .Haklıydı 14 aydır görevdeydim .Ayrıca hem MİT ‘ten hem TSK’dan maaş aldığım için baya bir olmuştur .

“Lan benim aklıma gelmedi daha sizin nasıl aklınıza geliyor böyle şeyler “

Oğuz hemen nıçladı ve Yağız’ın suratına tükürdü.

“Ben dedim komutanım buna puh sana terbiyesiz .Dedim komutanım yeni geldi söylenir mi böyle şeyler ayıp diye .Bana dediki ne ayıbı ayıp olmaz bizim aramızda.Siz yokken çok ağzı açıldı bunun komutanım “

Gülümsemem daha da büyüdü .Bunları ikisinin beraber yaptığına adım kadar emindim .

Yağız hızlıca savunmaya geçti .

“Hığ asıl sen terbiyesiz komutanım oda dedi aynı şeyi o bana cesaret verdi kolumu dürttü dedi git söyle “

İkisinede kocaman gülümseyip saçlarını karıştırdım .

Yağız gözlerimin içine küçük çocuk gibi bakınca abla demek istediğini anladım .

“Hadi hadi de ablanı “

“Vallaha mı komutanım “

Oğuz ve Doruk kaşlarını çatıp bana döndüler.

“Hadi hadi sizde deyin “

Kocaman gülümsediler ve dünyalar benim oldu .Görene kadar fark etmemiştim ama çok özlemiştim .Çoğu zaman kabuslarla uyanmıştım .Bir kere operasyonda onları uzaktan izlemiştim ama haberleri yoktu tabi .

Sırada abim ve babam vardı .Onlarıda bulmalıydım .Abim yüksek ihtimalle görevdeydi .Burda olsa muhakkak gelirdi .

Çok acil duş almaya ihtiyacım vardı .Onların içinde kala kala leş gibi kokmuştum .

"Beni eve bırakmanız lazım duş almam gerekiyor “

Gökhan tam söze giricekti ki piste doğru bir helikopter gelmeye başladı .Helikopterin içine baktığımda abimin timi olduğunu fark ettim .

Gökhan “Abin geliyor “

Beni gören abim ön kapıdaki askeri adeta kenara fırlattı ve ilk kendisinin inmesi için kapıyı açtı .

Abimin helikopterden inip “İzgi’m “diye bağırmasıyla rütbede olmadığımızı anladım ve aynı samimiyetle bende bağırdım .”Abimm”

Kocaman kollarında beni öyle bir sarmaladaki sanki özlemim o an çoğaldı ve dünyalar benim oldu .

Batın “Abim iyisin dimi ha güzelim yok dimi bir yerinde bişeyim yaran falan “

“Hayır çok iyiyim hatta ciddi yarasız döndüğüm ilk uzun süreli mit görevim “

Batın “Ah be kardeşim çok uzattın dedim bu kız ya şehit oldu gelemedi yada çok deli bişey oldu oralarda anladığım üzere çok deli bişey olmuşsun sen “

Gülümsedim.Uzun süre sonra ilkkez bu kadar çok gülümsedim .Mutluluk güzel şeydi.Ve ben yanımda sadece bu güzel adamlar varken mutluydum .Onlara ne kadar muhtaç olduğumu yeniden bir kez daha anlamıştım .

"Hadi babamın yanına gidelim “

Abimin kolunun altına girdim ve sanırım onun arabasına doğru ilerliyorduk .

Abim söze girdi.

“Ah be abim insan bir şekilde haber verir aklım çıktı kaç aydır yoksun .”

“Bende sizi çok özledim ama görev işte haber veremiyeceğimi sende biliyorsun “

Arabaya bindik ve eve doğru ilerledik.Yüzde doksan ihtimalle babam geldiğimi biliyordu zaten .

Üstlerin dün akşam söylediğim şeyi ilk ona bildirmiş olmaları muhtemeldi.

Arabadaki yolculuğumuz kısa geçmişti .Her ne kadar ilk duş almak istesem de babamıda bekletemezdim .Zaten yeterince bekletmiştim .

İnip evin kapısını çaldım .Kapıda babamı görünce gülümsedim .

“ Ben geldim babacım “

“Hoşgelmiş benim güzel kızım “dedi ve herkes gibi oda bana kocaman sarıldı .

İnsanın sevildiğini bilmesi güzel şeydi .Şuan sanki dünya bana diz çökmüş gibi hissediyordum .Timdekiler her ne kadar çoğusu benden küçük olsa bile yeri geldiğinde çok güzel abi olmasını biliyorlardı.

Sadece en içten abi dediğimden büyük bir darbe yediğim için yine birini ailemden saymaktan korkuyordum .

Akşama kadar babam ve abimle sohbet ettik .Kah güldük kah ağladık .Babam benim anneme ne kadar çok benzediğimden bahsetti.

Hiç hatırlamadığım fakat özlemini her zaman hissettiğim biricik çiçek annem .

Ömrünün baharında solup giden ama kısacık ömrüne dünyaları sığdıran melek annem .

Yaklaşık bir saat sonra evime gelmiştim .

Apartman kapısından girdim ve adeta nefesim daraldı .Buraya geldikten sonra yaşadığım herşey bir film şeridi gibi geçti önümden .İlk aklıma kardeşim diye bildiğim fakat en büyük nefretim olan Ezgi geldi.

Hiç bir zaman pişman olmadım onu öldürdüğüm için .Aynı şeyi babam hatta komutanım bile yapsa bir dakika düşünmez sıkardım kafasına.Ona yaptığım gibi .

Asansöre binmek istemedim .Ateş’in normal ama benim için eşsiz olan güzel gözlerini ilk gördüğüm an geldi aklıma .Sonumuzun böyle olacağını nerden bilebilirdik ki .

Merdivenleri teker teker çıkarken her bir adımımda başka bir hatıra canlandı kafamda .

Sonunda katıma gelmiştim .

Hemen yanıma baktım Ateş’in evine .

Şimdi o burda olsaydı cilveleşe cilveleşe o kendi evine ben kendi evime girerdik sanki bir saat sonra yine yan yana olmuyacak gibi .

Kapımı açtım ve evime girdim .Oturma odamda bulunan masanın üzerine eşyalarımı bıraktım .Biraz hava almak için balkona çıktım .

Balkon masasının üzerinde gördüğüm fotoğraf ve notla duraksadım .

Fotoğrafta bir kız çocuğu bir kadın ve biricik sevgilim Ateş vardı .

Yani benim hala sevgilim diye nitelendirdiğim Ateş .

Normalde asla titremeyen ellerim ,hızla titrerken nota uzandım .

“Hoş geldin asker .Senin yakıp yıkmak onu bulmak için didindiğin sevgilini dönde bir bak .Ah seni küçük asker hiç mi mutlu olamıcaksın yazık sana “

-Eski bir dost