5. Bölüm
5 YIL SONRA.1
O gün üniversiteye gittikten sonra aklımdan bir türlü çıkmıyordu o adam . Yani Kuvars Karan HİLAL. Şaka gibi ama adını bile unutamıyordum hemde aradan 5 koca yıl geçmesine rağmen . Bazen çok şaşırıyorum kendime mesela . Bugün avukatlık yeminimi etmeye gidecektim . Evet artık avukat olmak istiyordum . Nereye gitsem aklımdan bir türlü o kara gözler çıkmıyordu ve bu çok sinir olmama sebep oluyordu . Bu 5 yıl içerisinde babam bana bulaşmaya çalışmış hatta arkama gizli adamlar takmıştı ama Taylan abim ve amcam bana her halükarda yardımcı olmuşlardı. Ha bu arada Buğlem’de artık hemşire olmuştu . Çok güzel bir gündü onun mezuniyeti de, çok eğlenmiştik.
Şu an ne mi yapıyorum ? Ben tam şu an kendi yemin törenine hazırlanıyorum . Şaka gibi ama gerçek , her şey bir film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden . Sabahlamalarım , yorgun argın antrenmandan gelişim hatta bir ara pes etmek isteyişim ... Ama her şeye rağmen bir şekilde ayaklanıp başarışım. Her şey hazır olduktan sonra araba anahtarımı alıp aşağı indim , kendi ehliyetim vardı ve tabii ki arabamda . Buğlem ise beni aramış ve yola çıktığını haber vermişti çünkü hastane gideceğimiz yere yakın değildi . Son ses enerjik bir müzik açmış ve yoluma devam etmiştim . Avukatlık cübbemi bir öğretmenim bana giydirecekti çünkü kimse olamayacaktı yanımda Buğlem dışında . Taylan abim ve amcam da işlerden dolayı gelemeyeceklerdi . Çok üzülmüştüm ama yine de kendimi toparlanmıştım, sonuçta benim için birçok fedakarlıkta bulunmuşlardı. Fazlasını istemeye utanıyordum artık . Hem de çok .
Binanın önüne geldiğimde arabamı durdurdum . Büyük bir özgüven ve bir o kadar da heyecanlı hissediyordum .
Buğlem ise çok güzel giyinmişti . Toz pembe mini bir elbise giymişti zaten ne giyse çok yakışıyordu . Ben ise siyah dizlerimde biten dar bir elbise giymiştim . Siyah göz makyajım ve açık dalgalı ve uzun saçlarımla güzel görünüyordum . Buğlem yanıma geldiğinde
“ Sana bir değil iki değil tam üç tane sürprizim var !” dedi heyecanla . Merakla yüzüne bakıp
“ neymiş o sürprizler?” dedim merakla
“ İçeri gelse görürsün” dedi ve beni arkasından sürükleyerek içeri kadar götürdü . Salona girdiğimde ilk üç koltuğun dolu olduğunu olduğunu gördüm . Ne yani sürpriz dediği şeyler erkekler miydi yine ?
“ Sürprizlerin erkekler miydi Buğlem” dedim
“ birde avukat olacaksın . Mal mısın kızım bir gitte bak onlar kim diye “ dedi ve beni itekledi. Ağzımı açıp bir şey diyecekken çok ama çok tanıdık bir ses duydum
“ Çilem . Güzel kızım “ bu . Bu amcamın sesiydi . Hızla ona dönüp o mu diye kontrol ettim . Evet bu kişi amcamdı.
“ amca “ dedim heyecanla . “ hani gelmeyecektin bugün “ dedim ve koşarak boynuna atladım. O da elini belime sarmıştı hemen . Çok özlemiştim amacamı.
“ Seni böyle bir günde yalnız bırakacağımızı mı düşündün yani?” dedi teessüf eder gibi
“ Taylan abimde geldi mi ?” dedim
“ geldim tabi kızım seni yalnız mı bırakacaktım sanki “ dedi amcamdan hemen ayrılıp koşarak boynuna sarıldım , birbirimizden ayrılıp biraz daha sohbet ettikten sonra tören başlamıştı . Ben amcamların bir arka sırasında duruyordum . Bütün avukatlar sırasıyla gelip yeminlerini etmişlerdi . Sonra sıra bana geldi . Başımı dik tuttum ve bende yeminimi ettim cübbemi amcam ve Taylan abim giydirdi . Buğlem ise fotoğraflarımızı çekiyordu. Sahneden ineceğim sırada gözlerim bir çift kara göze değdi . Bu o olamaz değil mi ? Yok canım ben kesin sıyırdım yani çok büyük saçmalıklar bunlar . O ise yine sert bakışlarla karşısında ki askere bir şeyler söylüyordu . Tören bitiminde dışarı çıktık . Birlikte otururken o yanımıza geldi ve
“ komutanım uçak hazır ne zaman yola çıkmak istersiniz “ diye sordu . Bir dakika burada başka asker yoktu ki bu adam kime komutan diye hitap ediyordu. Sonra Taylan abim
“2 saate çıkarım Karan . Sende time şöyle dinlensinler zorlu bir operasyondan geldiniz maluma” tam o sırada Buğlem içtiği suyu püskürtmüştü . Bende aynı tepkiyi verecektim
“ abi komutanım dedi o ama sen niye cevap verdin ?” diye sordum
“ Peki neden benim bundan haberim yok” dedim
“ nasıl söylememi bekliyorsun ki ? Gizliden yürütüyordum ben bunu. “ Dedi rahatlıkla
“ e ama nasıl okuluna gittin sen bu işin. Ayrıca ne zamandan beri askersin “ dedim hâlâ çok şaşkındım . Ayrıca iyi ki Karan da yanımızda değildi yoksa her şeyi birbirine katardım.
“ E hani bir ara yurt dışına okumak için gitmiştim ya, işte aslında yurt dışında değil , Türkiyedeki harp okulundaydım “
“ senin haberin de var mıydı amca?” dedim . Hani Karan’ın asker olduğunu bilmeswm oyun yapıyorlar falan diyeceğim de ama gayette ciddiler
“ Benle yengen biliyoruz zaten amcam “ dedi
“ peki sen nereye gidecektin Taylan abi?” Dedim
“ Şırnak’ta görev yapıyorum aslında . İşte bugün de oraya gideceğim . Hatta gideceğiz çünkü baban sana zarar vermesin diye yanımda kalacaksın “ dedi. Benden önce Buğlem konuşup
“ e burada da güvende zaten illa gelmesi mi gerekiyor?” dedi ikimizde kafamızı olumlu anlamda sallayıp Taylan abiye döndük
“ Mecbur gelmelisin . Babam yurt dışına çıkacak yine e bende konakta değilim babanın ne işler karıştırdığını da bilemeyeceğiz , bundan dolayı sende geliyorsun . Şimdi sana geçelim git kıyafetlerini falan al orada ki evin hazır “
“ ama ben buraya çok alışmıştım “ dedim . Git ek istemiyordum ama güvenliğim açısından bu gerekliydi
“ şimdi biz yine mi ayrılacağız yani ?” dedi Buğlem. Gözleri dolmuştu anında . Onu kemdime çekil sarıldım.
“ Sanırım öyle olacak “ dedim bende
Yaklaşık on dakika sonra yola çıkmış ve evimde valizimi hazırlıyordum . Gerekli olan şeyleri ve tabi ki de canım cübbemi alıp aşağıya indim . Amcam tekrar Mardin’e gitmek için yola çıkmış , Taylan abim ise sitenin girişinde beni bekliyordu . Taylan abimin yanına gideceğim sırada bir ses
“ Pişt güzellik bensiz nereye gidiyorsun bakalım “ dedi. Sesin geldiği yöne döndüğümde , elinde valiziyle bir Buğlem beklemiyordum.
“ ne sandın kızım seni yalnız bırakacağımı mı? Hem belki orada daha yakışıklı erkekler vardır” dedi ve yanıma geldi
“ Buğlem böyle bir şeye gerek yoktu bak , gerçekten . Benim için düzenini bozma . Hem hastane ne olacak ?” dedim . Benim için düzenini bozmasını istemiyordum
“ ne olacak canım tabi ki de seninle geleceğim biriciğim. Hem hastaneyi hallettim bile . Babam sağ olsun . Onlarda zaten bir şey demediler , annemlerde konu sen olunca kıyamadılar “ dedi . Hayatta iyimi yaptım dediğin ilk şey neydi deseler , Buğlem gibi bir arkadaşa sahip olduğumu söylerdim. İyi ki vardı ve benim arkadaşımdı.
Konuşa konuşa arabaya doğru gittik Buğlem
“ Taylan abi bankada yer var mı?” Taylan abim başta şaşırmış sonrada gülümseyip
“ olmaz mı deli kız var tabii “ demişti . Araba da konuşa konuşa uçağın kalkacağı yere gelmiştik özel harekat olduğu için gözlerden uzak bir yerde kalkacaktı uçak . Arabadan indiğimizde timin de dışarda bizi beklediğini gördük . Taylan abimin görünce selam verdiler. Buğlem de hemen koluma girip
“ ay bunlar çok yakışıklı iyi ki gelmişim lan” dedi gözlerimi devirerek güldüm
“ başlama istersen Buğlem “ dedim
“ Tabii senin gözün birinden başkasına kör değil mi , baş harfi Karan olan birine kör “ dedi gülerek
“ ağzına bir tane çarparsam görürsün baş harfini . Ayrıca karşında koskoca avukat var “ dedim ve saçlarımı savurdum , tabii Buğlem’in ayağı kayınca yere düştü otomatikman kol kola olduğumuz için bende düştüm .
“ kızım bir düzgün yürü ya “ dedim cırlayarak
“ E sende kolumdaydın, tabii ocağın başka yerlere kaymışsa onu bilemem “ oturur pozisyona gelip kafasına yapıştırdım , tabi o da altında kalmayıp saçımı çekti sonra ben onun saçını çektim derken bağırmalarımız artmıştı
“ Ta Taylan abi Buğlem durmuyor” diyerek onu şikayet ettim
“ asıl bu kız durmuyor Taylan abi ya, söyle bıraksın saçımı “
“ sende benimkini bırak o zaman “ dedim
“ Üç dediğimde bırakıyoruz aşkım” dedi kafamı salladım
“ Bir ,iki,üç “ dedi ve ellerimizi çekip ayağa kalktık
“ Dur saçının şurası bozulmuş düzeltmem lazım” dedi Buğlem
“ Bekle bende burayı bozmuşum , düzelteyim “ tiplerimizi düzelttik ve kol kola girip Taylan abime doğru yürüdük
“ Bitti mi ?” dedi Taylan abim . İkizimde kafalarımızı onaylarcasına salladık , time baktığımıda hepsinin bize şaşkın şaşkın baktığını gördüm . İkimizde aynı anda
“ Ne , hiç mi kavga eden insanlar görmediniz” dedik
Karan ise hiç buralı olmayıp telefonuyla ilgileniyordu . Uçağa binip yerlerimize oturduk . Tabii benle Buğlem yol boyu konuştuğumuz için sonunda bir bir asker dayanamayıp
“ komutanım, hanımefendiler biraz sussa olur mu?” dedi
“ bence de artık susmalılar “ dedi Taylan abim . Nedensizce Karanın konuşmamasına sinir oluyordum . Niye konuşmuyordu ki hiç ? Peki bundan bana neydi ? Onu bende bilmiyordum .
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
