
YİĞİT KARAHANLI'DAN;
"Alperen aslanım şimdi sana söyleyeceklerimi iyi dinle. Yarın iş görüşmesine gelecek biri var. Prosodür gereği imzaları hallet ve Semih'in asistanı yap."
"Abi iyi de Semih'in haberi var mı? O asistan istemiyordu."
"Yarın haberi olacak. Kızın adı Zeynep. Hemen yarın işe başlayacak işi de Semih öğretecek."
"Abi biz aynı Semih den bahsediyoruz dimi?"
"Evet aslanım aynı Semih den bahsediyoruz."
"O kızı mahveder."
"Zeynep alttan alacak bir tip değil. Semih'in üstesinden gelir."
"Senin planın ne?"
"Semih'i artık yola getirme vakti geldi."
"Abi çocuk mu ki bu adam? Sen ne yaparsan yap illa kendi bildiğini yapacak."
"Onu düzeltene kadar peşini bırakmam."
"Umarım doğru yoldasındır abi."
"Rahat ol kardeşim her şey kontrolüm altında ilerleyecek."
Telefonu cebime koyup Ayla'nın yanına gittim.
Ellerim ile beline sarılıp başımı boynuna gömdüm ve huzur bulduğum kokusunu içime çektim.
"Yiğit!"
"Söyle güzelim."
"Zeynep'e ne tür bir görev vereceksin?"
"Henüz düşünmedim."
Benden ayrılıp gözlerimin içine baktı.
"Yapma Yiğit! Biliyorum sen plansız asla hareket etmezsin. Yine bir planın var!"
"Güzelim inan bende bilmiyorum. Her şeyi zamana bıraktım."
"Kız şimdi şirkette ne yapacak? Öylece boş boş dolaşacak mı? Kıza yazık etme bari!"
"Semih'in asistanı olacak."
"Kızı mahvedecek."
"İzin vermeyeceğim."
"Yiğit, Semih'i yola getirmek için kızı harcamicaksın dimi?"
"Asla! Kıza karşı en ufak bir hatasını gördüğüm an Semih ile farklı şekilde konuşurum."
"Anne, baba bizimle oyun oynay mısınız?"
"Babam benimle oynicak."
"Nedenmiş? Bir kere babam benim!"
Kızım ve oğlum şuan o kadar komik bir tartışma içindelerdi ki...
Ayla birden kollarını göğsünde bağlayıp;
"Tabi karnınız tok, bana ihtiyacınız yok aklınıza gelmiyor!"
Beni mi kıskanmıştı o?
"Ne o güzelim hayırdır? Kıskançlık damarın mı tuttu yine."
"Yiğit karşımda pis pis sırıtıp beni daha da sinirlendirme istersen yoksa bütün geceni koltuğun üstünde yatarak geçirirsin."
"Vay hemen tehdit he! Öyle olsun bakalım Ayla Hanım."
"Ama siz bizi yine unuttunuz."
"Babanıza söyleyin ben sizinle ilgilenmiyorum."
Ayla'nın bu tepkisi ile çocuklar koşarak sarılmıştı.
"Anne biz Asyanya sana şaka yaptık. Seni de seviyoyuz."
Ayla, Aslan ve Melisa birbirlerine sarılmışlardı.
O kadar güzellerdi ki bir kez daha ailem oldukları için şükrettim.
Uzun aradan sonra tekrar yazmaya başladım🙈 fırsat buldukça yazmaya çalışıyorum💙 desteklerinizi bekliyorum💙
Keyifli Okumalar💙
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |

| 4.6k Okunma |
343 Oy |
0 Takip |
46 Bölümlü Kitap |