Benim Nefesimi Elimden Aldılar❤️‍🩹

SEMİH KARAHANLI'DAN;

Zeynep'in çığlıkları hâlâ kulağımda yankılanıyordu.

Ben ona dokunmaya, bakmaya bile kıyamazken o benim canımı mahvediyordu.

Aniden hastaneden çıkmıştım ama nereye gittiğimi şuan ben bile bilmiyordum.

Telefonumu bulmaya çalıştığım esnada telefonumun yanımda olmadığını anladım.

Allah kahretsin bir bu eksikti.

Hızla eve doğru sürüp telefonumu aldım ve ilk işim Can Arısoy'un telefonundan sinyal aramak oldu.

Onun derdi benimleydi. Zeynep den ne istiyordu?

Odama gidip adres bulmaya çalıştım ama nafile.

Hiçbir iz bulamıyordum ve bu durum beni fazlasıyla sinirlendiriyordu.

Telefonum çaldığında arayan kişinin abim olduğunu fark ettim.

"Abi yok, yok hiçbir iz yok abi napıcaz. Canını yakacak kızın çabuk bulmamız lazım. O ruh hastası onun sağı solu belli olmaz."

"Önce bir sakin olacaksın Semih. Nerdesin?"

"Evdeyim abi."

"Bekle beni geliyoruz."

"Abi bulalım onu. Ona bir şey olmadan bulalım abi. O olmasa ben bir hiçim."

"Bulucaz aslanım bulucaz."

Telefonu kapatıp odadan çıktım. Duvarlar üstüme üstüme geliyordu. Benim nefesimi elimden almışlardı.

Telefonum çaldığında gizli numaranın aradığını gördüm.

Vakit kaybetmeden aramayı yanıtladım.

"Ulan şerefsiz gücün anca kadınlara yetiyor dimi? Lan senin derdin benimle ne istiyorsun kızdan. Onu bırak beni al."

"Vay vay vay böyle de fedakarım diyorsun yani."

"Konuları çarpıtma! Ne istiyorsun şartını söyle!"

"Benim şartım, amacım başından beri belli. Sizi yok etmek. Şimdi o fırsat elime geçmişken değerlendirmek de bana düşer."

"Adam gibi karşımıza geçip savaşamıyorsun değil mi? Bir kere olsun adam gibi karşımıza geçip dişli bir rakip olup savaşmadın. Arısoy aşiretinden de anca bu gibi alçaklıklar beklenirdi."

"Bana bak, seni son kez uyarıyorum. Benimle düzgün konuş."

"Madam düzgün konuşmamı istiyorsun o halde ver adresi geleyim bırak kızı konuşalım baş başa. Zaten senin derdin benimle bir başkası ile değil."

"O dediğin biraz zor. Şimdi şartımı dinle. Şirketteki bütün projeleri bizim şirkete devredeceksiniz. Bugüne kadar yapmaya başladığınız veya yeni anlaştığınız hepsini bizim şirkete devredeceksiniz."

Aşallık herif.

"Tamam."

"Bu kadar kolay kabul etmenin sebebi ne? Sana neden güveneyim?"

"İki dakika sonra mailini kontrol et!"

Telefonu kapatıp dediğini yapmış ve bugüne kadar bütün anlaşmaları ona devretmiştim.

Bu işlemin sonucunda iki dakika sonra yine gizli numaradan aradı.

"Aferin Semih sen akıllı çıktın. Vay be demek ki aşk böyle bir şeymiş."

"Adresini söyle şimdi."

"Önce halletmem gereken bir kaç iş var. Daha sonra sana vereceğim adrese gelir alırsın pek kıymetli Zeynep'ini."

"Ulan şerefsiz böyle anlaşmamıştık. Ona dokunmayacaksın."

"Bizi rahatsız etme Semih. Ben seni sonra aricam."

"Ulan kansız herif sözünün arkasında dursana piç."

Telefonu kapatıp abimi aradım.

"Abi nerdesin?"

"Evin önündeyim aç kapıyı."

Kapıyı açtığımda abim adamlarla birlikte gelmişti.

"Abi bulabildin mi?"

"Evet bulduk izini ama seyahat halinde gözüküyor."

"Beni aradı. Şirketteki bütün projeleri ona vermemizi istedi."

"Sen ne yaptın?"

İkimiz de de sessizlik hakimdi.

"Verdim."

"Ne demek verdim lan!"

"Ona bir şey yapmasından korktum ve bende verdim."

"Ulan Semih ulan Semih! Adres peki."

"Vermedi abi."

"İyi bok yedin."

"Zaten benim attığım maillerle bir şey olmaz abi onun için endişelenmene gerek yok. Hissenin diğer bir yarısı sende. Senin de onay vermen gerekiyor ve bu daha fark etmedi bu durumu."

Zeynep'in canı tehlikedeyken hâlâ şirketi düşünmesi beni fazlasıyla sinirendirmiş ve hayal kırıklığına uğratmıştı.

"Hadi adrese bakalım."

Arabaya binip adrese doğru ilerliyorduk. Kim bilir şuan ne kadar korkuyordu.

Adrese geldiğimizde küçük harabe bir ev vardı.

Eve doğru hızla adım attığımda abim kolumdan tuttu.

"Sakin kalıp kimsenin canını tehlikeye atma."

"Artık ne olacaksa olsun!"

Hızla eve doğru ilerleyip kapıya vurmam ile açılmıştı.

İçerden çığlık sesleri geliyordu.

Sesin yönüne doğru gittiğimiz de şerefsiz Zeynep'e silah doğrultmuş bize doğru bakıyordu.

"Böyle anlaşmamıştık Semih! Sen beni çok hafife alıyorsun."

"Bırak Zeynebi!"

"Artık çok geç!"

Duyduğum silah sesi ile olduğum yerde öylece kaldım.

Bunu ona yapmamıştı değil mi?

Bir bölümün daha sonuna geldiik🥳 yorum ve oylarınızı bekliyorum.

Keyifli okumalar💙