Çünkü Sevdim❤️‍🩹

YİĞİT KARAHANLI'DAN;

Hızla arabadan inip sedye istedim.

Semih'i dikkatlice sedyeye yatırıp içeri götürdüler.

İyileştiğini, şu illeti bıraktığını düşünmüştüm ama yanılmışım ben kardeşimi koruyamamıştım.

Duvara çöküp elimi başıma koydum.

Ben oturup derdini dinleyememiştim. Beni aradığında sesi iyi gelmiyordu ama ben yanına gitmemiştim ben ona iyi bir abi olamıyordum.

Zeynep yanıma oturup;

"Abi neden böyle oluyor?"

"Uzun mesele Zeynep. Bunu sana anlatmam uygun olmaz. Kendisi anlatmak istediğinde anlatacaktır."

"Bir öyle bir böyle davranıyor. Ona karşı nasıl davranmam gerektiğini artık çözemiyorum."

"Nasıl yani."

"Beni çok güzel bir yere götürdü. Buraya hukuk bürosu yaptıracağım senin için dedi. Neden diye sorduğumda çünkü canım öyle istiyor dedi. Ve bende sinirlendim istemedim sonuçta hayatımı onun istediğine göre yaşayamam ondan sonra zaten haber alamadım."

"İçindeki korkuyu hâlâ atamıyor. Hâlâ unutamıyor seni kaybetmekten de korkuyor."

Çok acı çekiyordu. Sevdiği kadını kaybetmişti şimdi Zeynep'e bağlanmak istemiyordu çünkü onu da kaybetmekten korkuyordu.

Sadece bir saniyeliğine Semih'in çektiği acıları gözümde canlandırdım kendimi onun yerine koydum.

Ben Semih kadar güçlü olamazdım. Ben Ayla'msız bir dakika bile nefes alamazken ömür boyu onsuz kalmayı göze alamazdım buna dayanamazdım.

ZEYNEP BAŞAR'DAN;

Korku, korku korku...

Neyden bu kadar korkuyordu? Neden herkes bu kelimeyi kullanıyordu?

Bu durum fazlasıyla canımı sıkmaya başlamıştı.

Doktor yanımıza geldiğinde ikimiz de ayaklanmıştık.

"Hastanın neyi oluyorsunuz?"

Ne diyeceğimi bilememiştim. Bu durumu fark eden Yiğit abi hemen sorusuna cevap vermişti.

"Kız arkadaşı."

"Peki siz?"

"Abisiyim."

"Hasta yüksek doz uyuşturucu kullanımından dolayı kıl payı komaya girmekten kurtuldu. Midesini yıkadık tedbir amaçlı yoğum bakıma alacağız bir iki saate normal odaya çıkarmış oluruz geçmiş olsun."

Duyduklarım doğru muydu? Semih Bey uyuşturucu mu kullanıyordu?

Duyduklarımı henüz idrak edememişken Semih Bey'i yoğum bakıma doğru götürdüler.

Oldukça solgun ve bitkin görünüyordu.

Biz de yoğum bakımına gittiğimiz de;

"Abi ben yanına gitmek istiyorum."

"Doktorlarla konuşalım hazırlasınlar seni."

Canlı canlı karşımda durduğunda adam akıllı konuşamıyorduk bende bu şekilde konuşurdum.

Yerinde oturmayan bazı şeyler vardı. Artık zamanı gelmişti her şeyin. Aklımdaki soruların cevabını bugün burada bulacaktım. Bulmadan da peşini bırakmaya niyetim hiç yoktu.

Beni hazırladıktan sonra yanına gittim. Yatağın kenarına oturdum.

Uzun uzun yüzüne baktım. Düşündüm neden kendine bunu yaptığını, neden kendine bile bile zarar verdiğini düşündüm.

"Neden böyle yaptın? Neden bile bile kendine zarar veriyorsun? Neyden korkuyorsun? Neyden uzaklaşmaya çalışıyorsun? Neden bu kadar cesaretsizsin?"

Derin nefes alıp konuşmaya devam ettim.

"Neler yaşadın bilmiyorum, seni bu denli mahveden şeyin nedenini de bilmiyorum ama gerçekten artık öğrenmek istiyorum. Düşündükçe deliricekmişim gibi hissediyorum. Hadi, hadi Semih hadi aç gözlerini anlat bana her şeyi. Anlat ki aklımda kurduğum senaryolardan kurtulayım."

"K-kaybettim."

Yavaş yavaş gözünü açmaya çalıştığında düğmeye basacaktım.

Düğmeye basacağım esnada elimden tuttu.

"İ-iyiyim."

"Kontrol etsinler."

"Gerek y-yok."

Zor bela topladığım cesaretim bir anda buhar olup uçmuştu sanki.

"Tamam o zaman yorma şimdi kendini."

"Merak etmiyor muydun?"

"E-ediyordum ama şuan dinlenmem lazım."

"H-hayır şuan her şeyi burda öğreneceksin."

"İstemiyorum öğrenmek falan tamam dinlen sonra normal odaya çıktığında anlat ama şuan değil."

Konuşmakta zorluk çekiyordu. Acı çekmesini istemiyordum.

Ne kadar merak etsem de bir kaç saat bekleyebilirdim.

"O zaman çağır doktorları çıkarsınlar beni burdan."

"Tedbir amaçlı kalmanız gerekiyor."

"Zeynep lütfen. Ben burda kalırsam daha da kötü olacağım."

"Peki."

SEMİH KARAHANLI'DAN;

Tam olarak olanları hatırlamıyordum ama şuan bulunduğum ortam bana hiç iyi gelmiyordu.

Çok zorda kalmadıkça hastanelere adımımı atmazdım. Çünkü hastane bana kaybettiklerimden başka kimseyi hatırlamıyordu özellikle şuan bulunduğum yoğum bakımda başımda çalan şu cihaz sesi...

Doktorlar beni normal odaya çıkardıklarında abim yanıma gelmişti.

"Abi!"

"Aslanım!"

Bana sıkı sıkı sarılmıştı.

"İyi misin?"

"İyiyim abim."

"Neden yaptın yine bunu kendine."

"Baş edemiyorum artık. Dayanamıyorum abi. Mezarına gittim bugün onu o şekilde görmeye dayanamıyorum. Zeynep'den sonra da ona ihanet ediyormuşum gibi hissediyorum."

"Zeynep'den sonra?"

"Abi ben Zeynep'e aşık oldum. Onu sevdim ama sanki sevmeye hakkım yokmuş gibi hissediyorum. Seversem o da beni bırakıp gidecekmiş gibi hissediyorum. Seversem Cemre bana kızacak gibi hissediyorum."

"Aslanım bak yaşadıkların hiç kolay şeyler değil. Ama geçmişe dönük de hayatına devam edemezsin. İlla ki birisine karşı duygu besleyecektin. Burda senin hiçbir suçun yok. Ayrıca senin elbette sevmeye hakkın var sakın böyle düşünüp saçma sapan hareketler yapma. Cemre ile birbirinize çok aşıktınız eve biliyorum, hissediyordum ama demek ki onunla da buraya kadarmış. Demek ki seninle onun kaderi de buraya kadarmış Semih. Daha fazla geçmişe dönük yaşama kendini hırpalama."

Abimin varlığına bir kez daha şükrettim.

ZEYNEP BAŞAR'DAN;

Yiğit abi odada olduğu için benim dışarıda beklemem daha doğru olacaktı.

Kapının önünde öylece beklerken Yiğit abi odadan çıkmıştı.

Gözleri dolu dolu bana bakıyordu ve o an tebessüm edip bana sarıldı.

"Teşekkür ederim."

Nedenine anlam verememiştim.

"Bir şey sorma sadece teşekkür ederim."

"Yiğit abi."

"Ben şimdi gidiyorum sen gir odaya bir şeye ihtiyacın olduğunda ara hemen gelirim."

Yanımdan ayrılıp merdivenlere doğru yöneldi.

Neler olduğuna anlam vermek gerçekten çok zordu.

Odaya girip koltuğa oturdum.

"Yanıma oturur musun?"

Semih Bey'in cümlesi ile yatağın kenarına geçip oturdum.

"Sor cevaplim."

"Anlatmak istediğin her şeyi anlat. Sorarak ilerlemek doğru olmaz."

"Nerden başlayacağımı bilmiyorum."

Sert görünümlü, agresif, sinirli Semih gitmiş yerine, bir çocuk misali bir hâl almıştı.

"Bana korkuyorum dedin. Ama nedenini söylemedin. Benim için bir şeyler yapmaya çalışıyorsun, çabalıyorsun ama nedenini söylemiyorsun. Bana kötü davranıyordun sonra bi anda bir şey oldu ve sen bana karşı olumlu anlamda değiştin. Neden?"

"Çünkü sevdim..."

Bir bölümün daha sonuna geldik❤️‍🩹 oy ve yorumlarınızı bekliyorum❤️‍🩹 bir sonraki bölümde görüşmek üzere kendinize çok iyi bakın veeee Geçmişin İzleri'nde kalıınn❤️‍🩹

Keyifli Okumalar❤️‍🩹