Herkes Bir Şansı Hak Etmez❤️‍🩹

SEMİH KARAHANLI'DAN;

"Oğlum!"

Arkamdan gelen anneme aldırış etmeden buradaki arabama bindim.

"Oğlum, gel bugün birlikte kalalım."

"Korkma anne kendime zarar vermem!"

"Oğlum onu demek istemedim."

"Bundan sonra kimse bana tek bi açıklama bile yapmasın! Mümkünse kimse karşıma bile çıkmasın!"

Bu durumda eve gitmek içimden gelmiyordu.

Deniz kenarına geldiğimde banklara oturdum.

Rüzgarın ve suyun kıyıya vuran o sesin anına şahit ettim.

Ruhumun dinlenmesine ihtiyacı vardı. En iyi ihtiyaç da şuan bulunduğum ortamdı.

Ne kadar süre böyle bekledim bilmiyorum ama duyduğum ses ile arkama döndüm.

"Z-zeynep!"

"Tesadüf."

"Bu saatte ne işin var burda?"

"Sana hesap verecek değilim."

"Sana bir soru sordum."

"Hangi sıfatla?"

"Zeynep bak zaten canım burnumda bir de sen uğraştırma beni."

"Çok mu merak ediyorsun? Açtığın yaralar yüzünden burdayım! Keşke karşıma hiç çıkmasaydın, keşke aklıma, kalbime hiç girmeseydin!"

"Karşıma çıkan sensin ben bir şey yapmadım!"

"Bu hikayede herkes suçlu ama bir tek sen suçsuzsun dimi Semih! Herkes haksız bir tek sen haklısın!"

Bir sen eksiktin Zeynep, sende gel üstüme tam olsun.

"Yeter! Yeter sağdan soldan el birliğiyle beni delirtmeye mi çalışıyorsunuz lan siz!"

"Delir! Sen bizi delirtiyorsun, sen bizi, beni mahvediyorsun! Sende delir, sende mahvoldu! B-bu hiç adil değil!"

"Adil olmayan ne?"

"Ben bu kadar acı çekerken senin acımasız olman, senin umursamaz olman hiç adil değil! Hiç mi içinde insanlık namına duygu yok hiç mi?"

Kurduğu her cümleler kalbime bir hançer gibi saplanıyordu.

Bilmiyordu ki şuan ne halde olduğumu, bilmiyordu ki şuan nasıl canım yanıyor?

Bilmeden konuşmak kolaydı!

"Bazı insanlar duygularını dışa yansıtmaz! Sevincini, üzüntüsünü, mutluluğunu her türlü duyguyu içinde yaşar! Sen nerden biliyorsun benim umursamadığımı. Nerden biliyorsun acı çekmediğimi?"

Bu sefer susan kişi Zeynep olmuştu.

"Gördüğümü söylüyorum!"

"Her şey göründüğü gibi olmuyor bu hayatta! İnsanlar bile. Her gülen mutlu mu sence?"

Ve yine sessizlik...

"Susma Zeynep! Susma konuş, bir şey de! Soruma cevap ver!"

"Sana diyecek tek bir sözüm bile yok. Kelimeler uğrunda tükendi!"

"Ben zor adamım Zeynep! Geçmişin yaraları hala üzerimde taze. Eğer seninle birlikte olursam bunu atlatamayız, sana iyi bir hayat sunamam!"

"Sakın geçmişin arkasına sığınma! Çünkü senin bu yaptığın korkaklık! Sen aşkın için savaşmayı bile göze alamayan birisisin şimdi kalkmış bana masal anlatıyorsun!"

"Sen buna masal diyorsun ama asıl olan sevdiği için susmak! Sırf bu hikayede daha fazla zarar gören kişi sen olma diye kendimi tutuyorum!"

"Böyle daha mı iyi oluyor peki? Sen ayrı yerde yanıyorsun ben ayrı yerde!"

Dayanamıyordum. Dayanacak gücü kendimde bulamıyordum artık.

Ne olacaksa olsun! İp inceldiği yerden kopsun artık!

"O zaman gel birlikte yanalım! Gel savaşalım, mücadele edelim. Kendimize bir düzen kuralım. Yepyeni bir sayfa açalım."

"Sana güvenmiyorum!"

"Bana güvenmeni beklemiyorum! Ama en azından şans ver!"

"Herkes şansı hak etmez! Ve sende bu şansı hak etmeyenlerdensin Semih!"

"Yapma! Bana korkak diyordun peki şuan senin yaptığın ne?"

"Emin ol senin kadar kimse korkak olamaz! Benim yaptığım güvensizlik! Sen bana hiç güven vermiyorsun! Acımı içime gömer yine de sana güvenmem!"

"Demin öyle demiyordun! Sözlerinin arkasında dursana Zeynep!"

"Söylediğim sözlerin sonuna kadar arkasındayım! Bir daha lütfen karşıma çıkma! Bugün burda hiçbir şey yaşanmamış gibi bitirelim."

"Zeynep bizim sonumuz böyle olmamalıydı..."

Bir bölümün daha sonuna geldik❤️‍🩹 yorum ve oylarınızı bekliyorum❤️‍🩹

Keyifli Okumalar❤️‍🩹