Mutluluk❤️‍🩹

SEMİH KARAHANLI'DAN;

Ani vermiş olduğum karar ile Zeynep'in evine gitmeye karar vermiştim.

Nedenini bilmiyorum ama kendime ne kadar itiraf edemesem de Zeynep de değişik bir enerji vardı.

Onun enerjisi beni her daim kendine çekiyordu.

Arabama binip abimi aradım.

"Abi senden bir şey isteyeceğim."

"İste aslanım."

"Abi bana Zeynep'in ev adresi lazım."

"Hayırdır Semih?"

"Dosyada eksik kalmış onlara bakarken gördüm."

"Mesaj olarak atarım. Sen şirkette misin?"

"Yok bugün biraz işlerim var gitmeyeceğim şirkete."

"Semih iyisin dimi?"

"İyiyim abi merak etme. Adresi atarsın bekliyorum."

Kısa süre sonra adresi attığında oraya doğru gitmeye başladım.

Umarım bu ani verdiğim karardan pişman olmazdım.

YİĞİT KARAHANLI'DAN;

"Semih de garip haller vardı."

"Ne gibi?"

"Zeynep'in adresini istedi."

"Napacakmış kızın adresini?"

"Sorduğumda dosyada eksik kalmış dedi ama bugün şirkete gitmeyeceğini söyledi. Kendi ile çelişiyor."

"Yiğit vermese miydin adresi?"

"Yok bir delilik yapmaz o kadar da değil."

"Ne bilim Cemre den sonra sağlıklı düşünemiyor."

"Ben şimdi peşine adamları takarım."

Telefonu alıp Berat'ı aradım.

"Berat sana bir adres attım o adrese git ve kimseye görünmeden orda bekle. Semih gelecek o ordan ayrılana kadar ordan hiçbir yere gitme!"

Telefonu kapatıp bu sefer de Alperen'i aradım.

"Alperen neredesin?"

"Evdeyim abi."

"Tamam bugün şirkete geçersin ben gelene kadar orası sende."

"Tamam abi."

Bende daha fazla oyalanmadan üzerimi değiştirip Ayla'nın yanına gittim.

"Gidiyor musun?"

"Gitmem gerekiyor güzelim."

"Bugün birlikte vakit geçirecektik ama."

"Güzelim Semih yok onun yerine benim bakmam gerekiyor. Şirketi öyle bırakamam."

"Peki."

"Trip mi atıyorsun sen şimdi kocana."

"Hayır atmıyorum."

"İyi o zaman hadi ben çıkıyorum."

"Tamam dikkat et."

"Sende güzelim."

Son kez çocukları da öpüp evden çıkmıştım.

AYLA KARAHANLI'DAN;

Şu ani çıkan işlere sinir oluyordum. Ama şirketin başında olması gerekiyordu onun için sakin kalıp çocuklarımın yanına gittim.

Yatakta ikisi de oturmuş birlikte oyun oynuyorlardı.

Beni görmeleri ile boynuma sarılmaları bir olmuştu.

"Anne, biz Sevgi'yi özyedik."

"Hmm benim minik tırtıllarım Sevgi'yi mi özlemiş bakalım."

"Evett."

"O zaman Sevgi'yi çağıralım bize gelsinler ne dersiniz?"

"Oyeyy!"

"Hadi bakalım ama önce kahvaltı."

Aslan ve Melisa ile birlikte mutfağa gidip kahvaltılarını vermeye başladım.

"Ben doydum."

"Kızım bir şey yemedin ama. Azıcık daha ye."

"Omaz."

"Annemi üzme Meyisa."

Oğlumun kurmuş olduğu cümle ile gözyaşlarımı tutamamıştım. Minicik kalbiyle bile beni düşünmesi beni çok duygulandırmıştı.

Saçlarından öpüp kokusunu içime çektim.

"Siz benim herşeyimsiniz. Siz mutlu olduğunuz sürece ben asla üzülmem annem."

İkisi birden sarılıp küçücük dudaklarını yanağıma bastırıp öptüler.

"Hadi bakalım doydunuz herelde."

"Evett."

İkisinin aynı anda cevap vermeleri gibisi yoktu.

"O zaman siz oyununuzu oynayın bende Çise Teyzenizi arayıp bize gelmelerini söyleyeyim."

İkisi oyun alanına gittiğinde bende Çise'yi aradım.

"Çiçeğim napıyorsun?"

"Şu gıcıkla uğraşıyorum sen napıyorsun?"

"Sen ne istiyorsun benim Sevgi'mden? Telefonu ver bakalım güzelime."

"Ayla bak güzelim daha fazla kudurtup başıma salma tamam mı?"

"Teyze yeğen arasına girme bak vallahi çarpılırsın."

"Aman iyi tamam al veriyorum."

"Ayo tese."

"Oyy teyzesinin ballı çöreği nasılmış bakalım benim fıstığım."

"İyiyim çen."

"Bende çok iyiyim meleğim. Sen anneni birazcık sinir ediyormuşsun sanırım."

"Ama o da beni siniylendiyiyo."

"Napıyormuş bakalım dökül teyzene."

"Bana mumuta veyiyo."

Allahım ısırıcaktım ben bu kızı. Kelimeleri tam çıkaramaması aşırı tatlıydı.

"Yumurta mı veriyor?"

"Eveyt."

"Ee annemizi üzmüyoruz o yumurtayı yiyoruz o zaman."

"Ama tadı tötü."

"Ama çok sağlıklı. Hem yumurtayı yersen daha çabuk büyürsün biliyor musun?"

"Aa o zaman hemen yiyim."

"Hadi bakalım sen yumurtanı ye. Telefonu da annene ver."

"Ayla sen bu kıza ne dedin de koşa koşa yumurta yemeye gitti."

"Eee teyze yeğen arasında."

"Hadi bakalım öyle olsun."

"Çise bugün bize gelsenize. Çocuklar da birbirini çok özledi hem bizde vakit geçirmiş oluruz."

"Olur çiçeğim geliriz."

"Alperen'i de ara akşam iş çıkışı o da gelsin bize. Yeşim anneye de haber vereceğim. Bugün böyle birlikte geçirelim."

"Tamam güzelim çok iyi olur."

Telefonu kapatıp akşam için hazırlıkları yapmaya başladım.

Uzun süredir birlikte böyle vakit geçirmemiştik.

Bir bölümün daha sonuna geldik🌸 yorum ve oylarınızı bekliyorum❤️‍🩹

Keyifli Okumalar❤️‍🩹