Son

Yol boyunca gergindim, neden gergin olduğumu bile bilmiyordum üstelik. Sadece öyleydim işte, ailemle erkek arkadaşım ilk defa tanışıyor değildi, aksine bizim tüm çocukluğumuza en çok şahitlik edenler onlardı fakat yine de durum farklıydı. Bir şekilde gergindim çünkü hadi ama, Zade ve benden bahsediyorduk.

Bunun ne kadar tuhaf olduğu konusunu ne zaman aşacaktım acaba?

“Dina, gerginliğin hava gibi üstümüze çöktü güzelim farkında mısın?”

Terlemiş ellerimi pantolonuna silerken başımı iki yana salladım. “Neden böyle olduğunu bilmiyorum ama sanki ilk defa tanışacakmışsınız gibi geliyor”

Zade hafifçe güldü, üstünde koyu mavi nir gömlekle rahat bir kot pantolon vardı. Gömlek her nasılsa gözlerini daha da mavileştirmişti.

“Ama ilk defa tanışmamızın üstünden 10 yıldan fazla zaman geçti biliyorsun değil mi? Annen düştüğümde zırlarken beni teselli bile etmiştir belki Dina, emin ol hiçbir değişiklik olmayacak” dedi.

“Biliyorum, yine de gerginim işte. Ne olursa olsun orada sadece Cody’nin arkadaşı olarak bulunmayacaksın sadece”

“Üstümde baskı hissetmemi hiç de kolaylaştırmıyorsun bebeğim” dedi gülerek. Ben de güldüm, en azından birimiz hala neşeliydik.

Eve vardığımızda saat 8’i geçiyordu, Cody ve Victoria çoktan gelmişlerdi. Zade’in babası yoldaydı, yarım saate burada olacaktı.

Arabadan indiğimde annem verandada dikiliyordu, Zade deli gibi sıktığım ellerimden birini yakaladı. Parmakları benimkileri sararken kulağıma “Bu şimdiye kadar başıma gelen en tatlı şey Dina, hiçbir şey bunu bozamaz benim için” saçlarımın arasına bir öpücük bıraktığında göğsümdeki baskı biraz olsun azaldı. Annem önce tutuştuğumuz ellerimize sonra da bize baktı, yüzünde tatlı bir gülümseme oluştu.

“Nerede kaldınız? 8 dediğimden eminim” dedi sahte bir kızgınlıkla. Sonra Zade’i kollarının arasına aldı, annemin boyuna yetişmek için eğilen adamı inceledim. Evet, hiçbir şey değişmemişti.

Sonra bana sarıldı ve ikimizi de içeri kışkışladı.

“Hadi geçin, yemekler soğuyor. Derek her zamanki gibi geç kalacak zaten” dedi gözlerini devirirken. İçeri girdiğimde babamı koltuğunda gözlüğünü takmış Victoria ile bir kitaba bakarken yakaladım.

Daha doğrusu bir moda dergisine, Victoria ona bir tasarımı gösterirken babam kaşlarını kaldırmıştı. Bir şeyler anladığından bile emin değildim ama Victoriaya kimse hayır diyemezdi, heyecanına ortak olmak herkes için doğal gelişen bir durumdu.

Babam bizi görünce ciddi bir surat ifadesiyle bizi süzdü. “Hoş geldiniz” dedi. Zade de son derece saygılı bir şekilde onu selamladı, babamı çok severdi. Daha doğrusu babam onu çok severdi, babasıyla çok yakın arkadaş olmalarının yanında onun çocukkenki sakinliği babamı hep hüzünlendirmişti.

Şu an bu ciddiyetleri durumu tuhaflaştırsa da bu normal diye hatırlattım kendime, babamla kimi tanıştırsam böyle olacaktı zaten. Zade diye ayrıcalık tanımayacağını bilmeliydim.

“Hadi masaya geçelim, sohbetinize orada devam edersiniz” dedi annem sessizliği dağıtırken.

Cody ve Zade sanki hiç görüşmemiş gibi işle ilgili sohbet ederken Derek de gelmişti. Beni yanağımdak öperken “Selam tatlım” dedi.

“Nasılsın?” Diye sordum, iyi görünüyordu ama yine de hastaneden sonra Zade onun üstüne fazla düştüğü için ister istemez elimde olmadan onu kontrol ettim.

“İyiyim canım, Zade sana ne diyor bilmiyorum ama eskisinden daha dinç olduğum kesin. Merak etme” dedi. Sonra annemle ve babamla da selamlaştıktan sonra Cody ve Zade’in yanına oturdu.

Victoria benim yanımda oturduğu için şanslıydım, masanın altından bacağıma dokundu. “Gördün mü? Her zamanki gibiyiz” dedi.

Öyleydik, bunu gözlerimle görmek ve onlara da gösterebilmek bu gecelik tek amacımdı zaten.

Yemeklerimizi yerken babam bir anda “Siz daha ne kadar birlikte yaşamayı düşünüyorsunuz?” Dediğinde annem sinirle “Hey, yemek yiyoruz. Bu mu şimdi konu?” Dedi.

Öksürmeye başladığım zaman Victoria uzanıp bir bardak suyu elime tutuşturdu.

“Neden yaşamayalım baba? Orası üçümüzün evi” dedi Cody bana anlayışla gülümsemeden önce.

“Evet öyle ama Dina’nın erkek arkadaşıyla yaşaması şu an için doğru gelmiyor” dediğinde yüzünün ifadesinin şekilden şekile girmesi gülmemek için kendimi zor tutmama sebep oldu. Bu tarz konular o kadar babama göre değildi ki…

“Erkek arkadaşıyla yaşamıyor baba, abisiyle ve onun ev arkadaşıyla yaşıyor. Dina oraya bu şekilde geldi, bu durum değişti diye oradaki yaşama düzeni değişmedi” dedi Cody gözlerini devirerek. “Kendine uygun bir ev bulduğunda taşınmak isterse zaten ona engel olmayacağız ama sırf bu yüzden de alıştığı düzenden vazgeçsin istemiyorum” dedi. Cody hayatımızda ilk defa gerçekten bir abi gibiydi, beni savunuşunda o kadar korumacı bir tavır vardı ki gözledim dolmaya başladı.

“Güvende olmasa onu o evden ilk ben çıkarırdım zaten” diye ekledi. Zade sessizdi, rahatsız görünüyordu.

“Ben taşınacağım zaten, ara sıra babamın evinde kalıyorum. Tamamiyle oraya geçebilirim, sorun değil bu” dedi.

Babam ikilemde kalır gibi oldu, bakışları Derekle buluşunca onun da gülmemek için kendini tuttuğunu gördüm.

“Yani, hepiniz Kocaman insanlarsınız. Ne yapılacağını düşünüp ona göre karar verirsiniz, herhangi bir şeyin sizin aramızı bozmasına izin vermeyin, bizi de bu işin içine sokmayın” dedi. Sesindeki uyarı tonu herkesin her şeyi çok net bir şekilde anlamasını sağladı.

“Sanki sen üniversitede her gün bu hanımefendiyle kalmamışsın gibi konuşma” dedi Derek sessizce annemi işaret ederken. Annem gülmeye başladığında babamın kaşları çatıldı. “Sen bunu nereden biliyorsun?”

“Bayan Mayson tatlı aşk hikayenizi sürekli anlattığı içindir belki” Derek babama sataşmaya devam etti. Hafifçe kıkırdadım, her şey güzel gidiyordu.

Masayı topladıktan sonra verandada oturan Cody ve Victoria’nın yanına gittim, Victoria abimin yanından kalktı.

“İçeriye yardım edeyim” dediğinde bizi baş başa bıraktı. Elimdeki soğuk biralardan birini Cody’e uzattım. “Teşekkür için” dedim. Gülümsedi, yanında bana ger açarken sallanan sandalyeye çöktüm. Ayaklarımı kendime çekerken biramdan büyük bir yudum aldım. “Söylediklerinde ciddi miydim?” Dedim merakla.

Cody başını salladı. “Öyleydim tabii Dina, sen benim biricik kardeşimsin. Başta çok kızsam da şu an bu durum bana çok doğal gelmeye başladı. Başından beri olması gerekenmiş gibi. Çocukluğumuzu hatırlayınca yani, Cody’nin sana bakışlarını hiç fark etmemiş olmam garip” dedi.

“Nasıl yani?”

“Bilmem, o hep sana karşı çok farklıydı. Konu sen olduğunda yani, adın geçtiğinde bile gerildiğini görüyordum ama bunu senden haz etmediği için yaptığını sanıyordum. Üniversitede bile öyleydi, ne zaman sen arasan ve yanımda o olsa ya başka odaya giderdi ya da bana çaktırmadan ne yaptığını sorardı. Belki o zamanlardan beri içten içe seninle ilgili bir şeyler hissediyordu” dedi. Bahçeyi izlerken söyledikleri içimde o kadar tatlı bir heyecan yarattı ki gözlerim doldu.

“Teşekkür ederim Cody, sen iyi bir abisin” dedim. Tek kolunu omzuma atıp beni kendine çekerken sırtımı ona yasladım. Biralarımızı tokuşturdu. “Biliyorum, karşılığını versen iyi olur”

İçeriye girerken boş şişelerimizi mutfaktaki çöpe attım. Annem tatlıları götürmeye başladı.

Mutfaktaki boş bulaşıkları makinaya dizerken boynuma değen dudaklarla gülümsedim. “Bence hiç fena gitmedi” dedi Zade eline aldığı bardağı makinaya koyarken.

“Bence de”

Kalçamı tezgaha yasladım. “Cody konuşurken neredeyse ağlayacaktım” diye itiraf ettim. O da güldü. “Bazen olgun olabiliyor” dedi.

Sonra bana yaklaştı, tezgahla onun arasında sıkışıp kalırken kaşlarımı kaldırdım. “Bu evde seni öpmeyi kaç kez hayal ettiğimi biliyor musun?” Diye sordu. Karnımda oluşan hareketlenme kelebeklerin gerçekten var olduğunun kanıtıydı. Kanat çırpıyorlardı…

“Kaç kez?” Dudaklarımızın arasında milimler kala durdu.

“Sayamadığım kadar çok kez, sen hiçbir şeyin farkında olmadığında bile belki de milyon kez istedim”

Göğsüm sıkıştı, dudaklarına uzandığımda daha fazla konuşmasına fırsat vermeden onu öptüm. Ona tahminimden daha önce aşık olmuştum belki de. Geri çekilip “çikolatalı muffin yapalım mı?” Diye sordum.

Zade can alıcı bir gülümsemeyle bana bakıp başını salladı. “İğrenç olacaklarına eminim” dedi.

“Ben de öyle”

herkese merhabaa, finali kısa ve tatlı tutmak istedim. Buraya kadar okuyan ve hikayemi yalnız bırakmayan herkese kocaman sevgilerr. Belki bir iki bölüm ileri zamanlardan gelebilir ama şimdilik bu şekilde bir son en çok kafamdaki gibi olandı. Diğer kitaplarımda görüşmek üzere 💖💖💖💖