2. Bölüm

Aşağıya indim"ne oluyor burada ne kardeşi neyden bahsediyorsunuz"dedim babam bana baktı"oğlum senin öz abin Kutay bey"dedi üzgün sesiyle

Kutaya baktım oda bana bakıyordu"ne saçmalıyorsunuz"

"Evet haklısın saçma ama gerçek abinim senin"babama baktım"baba"cevap vermedi abime baktı"abi"oda cevap vermedi anneme baktım o ağlıyordu"anne"

Ağlayarak gelip bana sarıldı sımsıkı"oğlum özür dilerim annem bunu öğrenmemeliydin bu böyle olmamalıydı"kafamdan öptü"özür dilerim mis kokulum benim"kokumu içine çekti

Öğrenmemen lazımdı? Gerçekti herşey doğruydu bu adam benim abimdi gerçekten

Kendimi toparlayıp geri çekildim"ya şunu doğru düzgün anlatın bana ne oluyor"dedim"o zamanlar 20 yaşındaydım"dedi Kutay ona baktım"sen doğduğunda annem vefat etmişti babam da intihar etti sen de bana kaldın işte 2 yaşına kadar ben baktım sana ama sonra yapamadım tehlikeli işler ile uğraşırken küçücük bir bebeğe nasıl bakabilirsin ki"dedi babama baktı"bundan sonrasını baban anlatsın"dedi

Babama baktım zar zor konuşmaya başladı"bir takım adamlar borcum vardı benim işte o adamlara borcumu ödemeye çalışırken Kutay ile tanıştık anlaşma yaptık o borcu ödedi bizde seni yanımıza aldık ve baktık"dedi"beni para karşılğı aldınız yani"

"Öyle değil o-"babamın sözünü kestim

Kutaya baktım"sen ne diye geldin peki derdin paramı"

"Hayır kardeşimi istiyorum sadece"

"Ne kadar borç verdiysen onu al ve defol git"diyip evden hızla çıktım

Sokakta yürürken göz yaşlarımı tutamıyordum ağlıyordum"Eray!"diye seslenen abimi umursamadan yürümeye devam ettim

Kolumdan tutularak durduruldum"bırak abi"

"Nereye gidiyorsun"

"Uzak bir yere"

"Neden kaçıyorsun"

"Kaçmıyorum abi o adamı istemiyorum"

"O adamı hiç tanımadın abicim belki seversin"

"Sevmek istemiyorum beni bırakan bir adamın nesini seveyim ben"

"Onun da haklı sebepleri vardı abim"

"Bana onu savunma"

"Savunmuyorum abicim sadece konuşalım"başımı salladım banka oturduk"bak o adam seni bıraktı belki ama zorundaydı bizde zorundaydık abicim herkes ne yaptıysa mecbur olduğu için yaptı"

Abime baktım"sadece mecburiyet miyim yani"

"Hayır abicim değilsin annem ilk geldiğin anda sana çok bağlandı mesela her zaman çok sevdi babam seni benden bile çok sevdi bazen seni kıskanıyordum hatta"güldüm"bende seni çok sevdim mesela ilk geldiğinde çok sevinmiştim"kardeşim geldi"diye mesela bir kardeş çok isterdim biliyormusun ben istedim ve kardeşim oldu"bana baktı kolunu açtı"gel buraya"dedi kolunun altına girdim gögsüne koydum kafamı"aslanım benim"kafamdan öptü

"O adamı birdaha görmek istemiyorum"dedim"istemezsen kimse seni buna zorlayamaz abim görmezsin gelmez bir daha"

"Onunla gitmek istemiyorum"

"Ben seni çok vermek istiyorum zaten küçük piç"dedi güldüm

Kutaydan

Kapının önünde bekliyordum"abi gitmiyormuyuz"

"Eray gelmeden hayır"dedim benimle

gelmiyeceğinden adım kadar emindim oysa ki

Eray ve Burak gelince"konuşabilirmiyiz"

"Hayır"dedi ve içeriye gitti peşinden bir adım attım"şuan oda iyi değil bırak biraz düşünsün böyle bir durumda o istemediği sürece ona yaklaşmana izin vermez"dedi Burak

ona baktım"ne olacak peki"

"Bekliyeceksin sende bizde kendini toparlamasını bekliyeceğiz başka yapacak birşey yok"

"Haber verirsin değil mi"

"Merak etme haberin olucak"

"Eyvallah"dedim ve gittim

Arabaya bindik"abi evemi gidiyoruz"

"Eve sür"dedim araba çalıştı

14 yıl önce

Soyder ailesi kafede oturmuş kutay serayı bekliyordu"selçuk sence doğrumu yapıyoruz"dedi nihal"doğru tabiki de nihal buna mecburuz"dedi

Kutay kafeye kucağında ki Eray ile girince ayağa kalktılar soyderler Kutay onlara doğru gitti erayı koltuğa Hande'nin yanına bıraktı"merhaba"dedi oturdular geri"Eray ismi değişmese sevinirim tek istediğim şey bu sizden"dedi"peki ismi değişmez"

Ayağa kalktı"borcunuz bu akşama kadar ödenecek halledicem"eraya baktı kafasından öptü kokusunu içine çekerek"özür dilerim aslanım senin için"dedi sarıldı ona geri çekildi"size emanet"dedi

Tam gidecekken Eray küçücük eliyle parmağını tuttu"giytne"dedi Kutay ona bakmadı çünkü bakarsa bırakamazdı elini yavaşca kurtardıktan sonra ilerledi"a-bi"dedi Eray

Kutay ağlarken aynı zamanda güldü bu kelimeyi dedirtmek için çok uğraşmıştı şimdi tam ayrılacakları sırada demişti bunu ona baktı son kez gülümsedi Hande onunla ilgileniyordu

Önüne dönüp hızla yürümeye başladı arkasına bir kez bile dönüp bakmadı