Bazen en zor şeydir çaresizlik. Bir yanımda bana aile olan insanlar bir yanımda hiçbir zaman öğrenemediğim gerçekler. Hangisini seçicektim? Sol gözümden bir yaş aktı ve bu yaşların ardı arkası kesilmedi. Karşımdaki adam görmesin istedim zayıflığımı. Silmeye çalıştım yaşlarımı sildikçe yenisi eklendi. Başımı eğdim o görmesin diye. Karşımdaki adamın bana adım adım yaklaştığını hissettim. Geri gitmek istedim uzak kalsın istedim ama yapmadı. İçimde yabancısı olduğum duyguları hissetmeme sebep olan bu adam bana yaklaşmaya devam etti. Tam ağzımı açıp gitmesini söyleyecekken belimde hissettiğim kollarla açtığım ağzımı şaşkınlıkla geri kapattım. Yüzünü kulağıma yaklaştıran adam tek bir cümle söyledi "Her gözyaşın bir kıyamete bedel aleda"

Öylesine yazılmıştır