" Ailen bize ait olanı çaldı Hamra. " dedi ve sordu " Ne çaldıklarını bilmek istiyor musun ? " HamraNaz kulağına değen bpğuk, sıcak ama ürpertici nefesten kurtulmak istese de, merakına yenik düşerek başıyla onayladı. Burnuna gelen vanilya kokusu midesini bulandırırken, kusmamak için kasılıyordu. Yaşadığı korku, panik ve bilinmezlik hissi küçük bedenini esir almıştı. Buna rağmen, kaçırmak üzere olduğu aklının ve deli gibi atan kalbinin izin verdiği kadarıyla, babasının öğrettiği gibi cesur ve soğukkanlı olmaya çabalıyordu. " Sen... Bizden seni çaldılar Hamra. Ve bedelini canları ile ödediler. Eğer sonunun baban ve annen gibi olmasını istemiyorsan, ben seni tekrar bulana kadar uslu bir kız ol. Seni almaya geldiğimde ise karşı koymayı aklından geçirme. İtaat en değer verdiğim kavramdır. İtaat edersen canın yanmaz meleğim." Dedi ve geriye çekildi. Çocuğun yüzünde ki endişenin yanına, kendine yer edinen şaşkınlıkla gülümsemesi büyüdü. Günahsız yere cennetten kovulup da, yeryüzüne düşmüş gibi dikilen çocuğu avlamak onun için çok eğlenme fırsatı demekti. Oldukça keyif alacağa benziyordu. Zaten üstlerinden aldığı emir, ailesini öldürmek ve çocuğu serbest bırakmak üzerineydi. *************** HamraNaz ana rahmine düştüğü an şeytana adanmış bir çocuktur. Henüz altı yaşında ailesi gözlerinin önünde öldürülür. HamraNaz ailesinin katillerinin peşine düşmesi ile geçmişi ile yüzlemek zorunda kalır. Bu süreçte karşısına çıkan kurtarıcısına aşık olur. Fakat onları bekleyen zorlukları aşabilecekler midir ?

Kanımdaki insanlıktan bedenimdeki muhtaçlığa kadar sahip olduğum her şeyi karanlığın efendisine veriyorum. Ruhum ve soyum bundan sonra ebedi yaşamının en sadık kölesidir