Bir hikayem vardı, kendi ellerimle yazdığım. Ancak kaderin cilvesidir ya, bozulmuştu tekrardan tüm hayatım. Kader tüm hayatımı bir çakmakla ateşe verdi, her geçen gün büyüyen bu ateşin altında kendi benliğim sadece küllerim olarak kaldı. Ancak artık o ateş sönmüştü, ve ateşin gölgede bıraktığı kendi benliğim tekrar hayatımı kendi ipleri arasına almıştı. Ve Asya Öncü`den kalan son emareler, yani küller birleşmişti. Ve artık Asya Öncü, tekrardan eski haline dönmüştü. [`Alev Ay` Serisinin, dördüncü ve son kitabıdır. Olay örgüsüne daha hakim olmak isterseniz, ilk üç kitap (sırasıyla) `Alev Ay: Vatan Görevi`, `Alev Ay: Asena`nın Dönüşü` ve `Alev Ay: Ateş ve Gül`e profilimden ulaşabilirsiniz.]

Hayatımda değer verdiğim ve zaafım olan sadece üç şeyim vardı. Mesleğim, vatanım ve ailem... Ama artık bir kişi daha eklenmişti "o" evet, sadece "o". Değişmişti, artık Asya Öncü`nün zaafları değişmişti. Sahiden artık Asya Öncü`de değişmişti... (Alev Ay serisinin üçüncü kitabı. Serinin ilk kitabı `Vatan Görevi`, ikinci kitabı `Asena`nın Dönüşü` önceki iki kitaba da profilimden ulaşabilirsiniz.)

Beni yaralayarak pes ettiremezlerdi. Sadece içimdeki ateşi harlayabilirlerdi. Benden korkanlar varsa yanılmışlardı asıl korkmaları gereken vakit şimdiydi. Çünkü asena geri dönmüştü ve pes edeceği tek gün şehit olacağı gündü... (Alev Ay serisinin ikinci kitabı, ilk kitap `Vatan Görevi` profilimden ulaşabilirsiniz.)

Bizim ülkemize olan bağlılığımız bizi onu canımız pahasına korumayı emrediyordu. Tüm vatanın güvenliği ve sıhhatinden biz sorumluyduk. 1 kişinin kılına bile zarar gelse vebali boynumuzaydı. Biz onları bu kadar önemserken onlar bizi ne kadar önemsiyordu? Bize olan sayvıları neydi? Ve hangi olayla değişecekti... (Alev Ay serisinin ilk kitabı)