Dilay Asral… Ailesi öldükten sonra kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalışan genç bir kadındı. Daha 10 yaşındayken ailesini kaybetmiş ve yolu bu kocaman İstanbul’a düşmüştü. Herkese yer olan bu şehirde bir tek onun yeri olamamış, bir tek o sığamamıştı bu koskoca şehir’e… Erez Asrın Hukuk fakültesi mezunu ama başı büyük bir suç çetesinde olan o adam. Babasının yaptığı yanlışı düzeltmek için Eskişehir’den İstanbul’a gelmişti. İkisi de nereden bilebilirlerdi ki yollarının olaylı ve büyük patlama sonucu karşılaşacağını. Bir yandan gerçeklerle boğuşan Erez kalbine söz geçirememeye başlamış kendini hiç istemediği bir hayatta bulmuştu. Dilay ise yaşanacakları hazmedemeden kendisini tutkulu bir aşkın kollarında bulacaktı…. AMA BİLMEDİKLERİ BİR ŞEY VARDI…. Eriyoruz zannedeceklerdi ama kül olduklarının farkına varamayacaklardı…. ‘’Yoluma nereden ve nasıl çıktın bilmiyorum ama iyi ki de çıktın…’’ ‘’Cehennem ile Araf arasında kalmıştım ama ikisinin de bu kadar güzel olacağını tahmin etmemiştim…’’

Onu gördüğümde anlamıştım onun benim kaderim olduğunu. bu yangında ya beraber çıkıcaz yada kül olucaz. Bu bizim hikayemiz onla benim.

Genç bir kadın olan Eda, hayallerini gerçekleştirmek için büyük bir şehre taşındığında, tehlikeli bir yeraltı çetesinin hedefi olur. Bir süre zorla alıkonulduktan sonra, kaçmayı başarır. Ancak yaşadığı travmayı atlatmak yerine, onu mahveden insanlardan intikam almaya karar verir. Bu süreçte, hem kendisiyle hem de hayatta kalmak için göze alacağı karanlık seçimlerle yüzleşir.

Karanlık ve ışık, her zaman birbirini çeker. Kardelen, genç yaşında kendi şirketini yöneten başarılı bir iş kadınıdır. Güçlü, kararlı ve kimseye boyun eğmeyen bir kadın… Ta ki, hayatına bir gölge gibi düşen Kılıç ile karşılaşana kadar. Kılıç, tehlikeli yeraltı dünyasında adı anıldığında bile insanların tedirgin olduğu bir adamdır. Soğukkanlı, zeki, acımasız… ve Kardelen’in hayatına bir kez girdiğinde asla çıkmayacak biri. Her şey, Kardelen’in hiç düşünmeden attığı bir imza ile başlar. Onun için sıradan bir belge gibi görünen bu kağıt, aslında hayatını sonsuza kadar değiştirecek bir anlaşmadır. Bu imza, Kardelen’in Kılıç’a ait olduğunun resmi bir kanıtıdır. Kılıç, Kardelen’i istiyordu. Ama ona sahip olmanın kolay olmayacağını biliyordu. Kardelen özgürlüğüne düşkündü, kontrol edilmekten nefret ederdi. Ama Kılıç’ın kurallarına göre oynanacak bir oyunda özgürlük diye bir şey yoktur. “Ben kimsenin değilim, Kılıç.” “Bunu söylemeye devam edebilirsin, Kardelen. Ama gerçek değişmeyecek.” Kardelen, Kılıç’ın sınırlarını zorladıkça, ona karşı koymaya çalıştıkça daha da tehlikeli bir oyunun içine çekildiğini fark eder. Bu adam sadece iş dünyasında değil, karanlık bağlantılarıyla da sınırları aşan biri. Onun elinden kurtulmak mümkün mü? Yoksa Kardelen çoktan onun tuzağına mı düştü? Kaçmaya çalıştıkça Kılıç’ın dünyasına daha da saplanan Kardelen, bir noktada kendi kalbine karşı da savaşmak zorunda kalacaktır. Aşk mı, esaret mi? Tutku ve nefret arasındaki ince çizgide yürürken, bir karar vermesi gerekecek. Ama… Kılıç’ın dünyasında aşk bile bir savaş meydanıdır. Ve bu savaşın kazananı olmayabilir. Bir adam. Bir kadın. Ve geri dönülmez bir yol. "Sonsuza kadar benim olacaksın, Kardelen. Kaçman hiçbir şeyi değiştirmez.” Peki ya Kardelen? Gerçekten kaçabilir mi, yoksa çoktan Kılıç’ın karanlığında kayboldu mu?