"Kal – Sessizliğin İntikamı" Kalya, sevildiğini sandığı ve yıllarını kullanılarak geçirdiği adam tarafından sömürüldü, dövüldü, kullanıldı, susturuldu. Kendini sevmeyi öğrendiği gün gerçeği gördü: O aslında hiç sevilmemişti. Sevgi bu değildi. Artık herşeyin farkında ve bilincimdeydi. Yaşayacaktı...gerçekten yaşayacaktı ve onun gibi kayatın karanlığında bir mum ışığı ile oturan titrek kalplere yardım etmeye adadı kendi. Herkes yaşamayı hak ediyordu ve Kalya, gerçek adaleti arıyordu...ama Adalet yoktu, hiçbir yerde. O adaleti yaşatmaya adadı tüm hayatını. O öldürmüyor. Yaşatıyor. Ve yaşattıkça unutturulmayan bir ceza veriyor. Bu, susturulmak istenilen ama susmayan kadınlar için karanlıkla savaşan bir kadının hikâyesi.

Bilemezdim en güzel sakarlığımla ona tutulup, kalbine doğru yolculuğa çıkacağımı.. *** "Dilruba bittin sen kızım, çocuk şöformuş ve şuan tam arkasında kim var bil bakalım." Son mesajı okurken sanki beynimden aşağı kaynar sular dökülüyordu. Önce mesajı doğru okudun mu diye tekrar gözden geçirdim. Doğru okumuştum. Kalbim hızla atarak başımı telefondan kaldırdım. Ağır çekimde ama öğle hızlı değil. Gözlerim dikiz aynasına kaydı ve şimşekler çaktı. Az önceki ateş saçan gözler aynıydı. Afeti devran meğersem şöformüş hemde kimin şöforü? Bahtsız bedevi Dilruba`nın. Peki o şoförün tam arkasında kim oturuyordu tabiki bahtsız Dilruba...

O`nun takipçisiydim. Bu yüzden de bir şeyden emindim, evin içerisinde birileri öldürüyordu. "Benin için birini öldürmeni istiyorum."

Adalet için elinden geleni fazlasıyla yapmaya çalışan Ankara Cumhuriyet Başsavcısı Vuslat Tomris Öztürk ve ukala bir hacker. Birbirine güney ve kuzey, gece ve gündüz kadar zıt olan bu ikili nasıl bir araya gelecekti?