"Kül Gecesi" adı verilen ve dünyanın dengesini kökünden sarsan tarihi olayın üzerinden 150 yıl geçti. Bu felaketten sonra hayatta kalan insanlar kendi aralarında savaştı ve insanlığın %84`ü yok oldu. Sonunda bu yıkım, tarihe "Büyük Uluslar Savaşı" olarak geçecekti. İnsanlık yine kendi arasında savaşarak kendini yok oluşa getirmişti. Yaşananlar o kadar derindi ki, takvimler bile yeniden yazıldı: Artık yıllar, Savaştan Önce (S.Ö) ve Savaştan Sonra (S.S) olarak yeniden düzenlenecekti.

Bir insan, adını dahi hatırlamıyorsa… gerçekten var olabilir mi? Genç bir kız(?), sonsuza uzanan bir ormanın ortasında gözlerini açtığında, ne geçmişini ne ismini hatırlar. Yalnızlık, ilk anda eksik sayılmaz; ta ki görünmeyen bir ses ona geçici bir kimlik fısıldayana, narin bir çiçek göğsüne nefes olana ve adımlarının yanına sessiz birkaç yürüyüş ekleyenene kadar. Fakat uzatılan her el şefkat taşımaz: bedenlerin dili, merhametin mi yoksa vahşetin mi ağır bastığını acımasızca hatırlatır. Bu dünya gerçekten yaşaması gereken bir yer midir, yoksa çoktan ölmüş olması gereken birinin sığınağı mıdır? O, bu dünyaya tesadüfen mi düşmüştür, yoksa biri onu bilerek mi çağırmıştır? Verdiği kararlar, karşılaştığı canlılarla kurduğu bağlar… gerçekten “doğru” mudur, yoksa bir yerlerde geri dönülmez bir çizgiyi çoktan aşmış mıdır? “BEIVA: Ebediyetten Fâniliğe”, hafızasını kaybetmiş bir yabancının adım adım kendine, çevresindekilere ve bilinmeyen bir düzene dair en ağır sorularla yüzleştiği, felsefi ve duygusal bir yolculuğun ilk halkasıdır. Bu dünyaya adım attığınızda, belki de asıl soruyu kendinize soracaksınız: Korkmanız gereken asıl şey onlar mı… yoksa içinizde saklanan siz misiniz?

Nilüferleri bilir misin? Kökleri yoktur. Suyun üstünde salınır, bir o kıyıya bir bu kıyıya savrulurlar... Ya da Elif’i bilir misin? Tektir. Eğilmez, bükülmez. Hiçbir harfle birleşmez. Elif, hayatı boyunca köksüzlüğün su yüzeyinde dolanan boşluğuyla, dimdik durmanın ağırlığı arasında sıkıştı. Şimdi geçmiş geri dönüyor. Bir harf... Bir mezar taşı... Ve kendisine tıpatıp benzeyen bir kadının fotoğrafıyla başlayan o gece... Bildiği her şey sarsılacak. Çünkü bazen, insan kim olduğunu öğrenmek için… `önce ne olmadığını keşfetmek zorundadır.`